Μέσα στο γκρίζο τοπίο, την αγωνία και την αβεβαιότητα για το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας, αρκετοί νουνεχείς και ευαίσθητοι συμπολίτες μας -ιδιωτικά, δυστυχώς γιατί οι πολιτικές  συλλογικότητες περνούν βαθιά κρίση- αναζητούν μία αναλαμπή… κάτι σαν φλασάκι, που έλεγε κι ο Μπουλάς στο τραγούδι του, για να στοχαστούν στο πού πάει η χώρα και να πάψουν να παραμυθιάζονται για έναν ανάδελφο πατριωτισμό και για το ελληνικό μεγαλείο, όπως διαχέουν οι… Καμένοι ΑΝΕΛίστες, που ονειρεύονται ρόλους Βασίλειου του Βουλγαροκτόνου και παρελάσεις με μπάντες και λαϊκούς χορούς.

Μια τέτοια πυγολαμπίδα, στη σκοτεινιά που μας τριγυρίζει, αποτελεί το αποκαλυπτικό βιβλίο του δημοσιογράφου Σταύρου Τζίμα με τον τίτλο: «Η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας και οι ελληνικές φαντασιώσεις», που εκδόθηκε στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη και πρό ημερών παρουσίαστηκε και στην Αθήνα. Μπορεί το θέμα του να φαίνεται άσχετο με τα όσα ζούμε την τελευταία πενταετία με τα Μνημόνια, αλλά αξίζει κάποιος να το διαβάσει γιατί θα διαπιστώσει την εθνικοπατριωτική ονείρωξη του ελληνικού μεγαλείου.

Περιγράφοντας ο συνάδελφος της Καθημερινής, με ντοκουμέντα, μαρτυρίες και προσωπικές εντυπώσεις, από τα πολυάριθμα ταξίδια που έκανε, τα χρόνια του γιουγκοσλαβικού εμφυλίου στα θέατρα του πολέμου στη Βοσνία, την Κροατία, τη Σερβία και τα Σκόπια, τα πολεμικά γεγονότα και τις σφαγές στη Σρεμπρένιτσα και το Βούκοβαρ, και συνομιλώντας με τους μοιραίους  πολιτικούς πρωταγωνιστές αλλά και τα τα αθώα θύματα όλων των πλευρών, μας επιβεβαιώνει ότι η βαλκανική πυριτιδαποθήκη εύκολα μπορεί να πάρει φωτιά.

Οι εθνικισμοί που υφέρπουν, επί αιώνες, σ' όλη τη Βαλκανική, λίγο θέλουν να έρθουν στην επιφάνεια σαν φαντάσματα της Ιστορίας για να ξαναγράψουν ένα ακόμη κεφάλαιο μιας τραγωδίας που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επαναλαμβάνεται ανά δεκαετίες. Και η οποία μας αφορά γιατί όσοι αφρόνως, ψεκασμένοι ίσως από μια αυτάρεσκη ιδεοληψία, καλλιεργούν εθνικιστικούς τσαμπουκάδες, παίζοντας με τη φωτιά, για να ικανοποιήσουν ή για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα και καταστάσεις, θα πρέπει να αναλογιστούν τις συνέπειες στη Σερβία, τη Βοσνία, το Κόσσοβο και τις υπόλοιπες πρώην γιουγκοσλαβικές περιοχές που ακόμη προσπαθούν να συνέλθουν και να σταθούν στα πόδια τους, άλλες εντός κι άλλες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενω εμείς είμαστε μέσα και ψαχνόμαστε μήπως πρέπει να βγούμε έξω.

Ορισμένοι εθνικο-ορθόδοξοι Ελληναράδες, σύμφωνα με τα όσα αποκαλύπτουν στον συγγραφέα και καταγράφονται στο βιβλίο, πήγαν και πολέμησαν υπέρ των Σέρβων, από αφέλεια ίσως αλλά τους εκμεταλλεύτηκαν τόσο οι ντόπιοι πολεμάρχες όσο και η προπαγάνδα του διεθνούς παράγοντα. Έτσι, το δίδαγμα είναι απλό. Όταν δίνεις δικαιώματα, υφίστασαι τις συνέπειες. Και τώρα κάνουμε τους καμπόσους στους Ευρωπαίους αλλά ο βασιλιάς είναι γυμνός και πολύ πιθανόν να βρεθούμε στον άσσο. Ούτε ψύλλος στον κόρφο μας.

*Ο Μιχάλης Μιχαήλ είναι δημοσιογράφος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News