340
|

Οδυσσέας Ιωάννου: Όλη η Μεταπολίτευση ήταν ένα «Τέλος πάντων»

Λίνα Παπαδάκη Λίνα Παπαδάκη 17 Δεκεμβρίου 2014, 00:21

Οδυσσέας Ιωάννου: Όλη η Μεταπολίτευση ήταν ένα «Τέλος πάντων»

Λίνα Παπαδάκη Λίνα Παπαδάκη 17 Δεκεμβρίου 2014, 00:21

Μια κοινωνική ψυχανάλυση από τέσσερις άντρες. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Χρήστος Θηβαίος και ο Παντελής Βούλγαρης πατούν στο κείμενο του Οδυσσέα Ιωάννου και κοιτούν κατάματα τον καθρέφτη. Οι επιλογές τους και οι ιδεολογικές τοποθετήσεις τους μέσα από ένα γράμμα. Γιου προς τον πατέρα. Η σύγχρονη ιστορία – βιωματικά, όπως δεν διδάσκεται στα σχολεία. Από τον Μάη του '68 και τη διχοτόμηση της Κύπρου μέχρι του Ανδρέα την Αλλαγή κι ύστερα. Μια πορεία ψυχής και λογικής, σκέψης και συναισθήματος, κυρίως συγκίνησης και μέθεξης, μέσα από ελληνικά τραγούδια-μνημεία. Το αγόρι που γράφει στον γονιό θρηνεί για την πτώση και πονάει. H πτώση – οι πτώσεις. Κορυφαία στιγμή της παράστασης η φωνή και η ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου για τη «Μαμά» (στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου-μουσική: Σαρλ Αζναβούρ), τη δική του και όλων μας – την πατρίδα, την εξέλιξη, τη ζωή.

«Τότε άρχισα να καταλαβαίνω πως τα τραγούδια μετράνε πλειοψηφίες που δεν μετρήθηκαν ποτέ. Σε σπρώχνουν να διεκδικήσεις το μισό που σου αναλογεί». Ο Οδυσσέας Ιωάννου είναι ο αφηγητής και αυτός που προσπαθεί να επαναφέρει το κοινό στο σήμερα. Οι θεατές χωρισμένοι στα δύο, στους ροκάδες και τους «αναρχικούς» και στους διανοούμενους που στη σκηνή φαντάζονται τα πλάνα των ταινιών του Παντελή Βούλγαρη. Ο σταθμός σαν από το παρελθόν βγαλμένος επικοινωνεί τραγουδώντας. «Γιατί έτσι κι αλλιώς πάντα το μισό δίκιο το έχουμε εμείς και το άλλο μισό το έχει η πραγματικότητα. Το περισσότερο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι μια αξιοπρεπής ισοπαλία».

Ο Οδυσσέας που έγινε μπαμπάς και μεγάλωσε κι ωρίμασε, σκόνταψε κι αυτός σε αυτό που ζούμε τώρα, στο χάος της συνείδησης και των απανωτών διλημμάτων. Στα ίσως και τα μη μιας καταπονημένης ιδεολογίας. «Έτσι κι αλλιώς ιδεολογία είναι μόνο ο τρόπος μας. Δεν είναι ο κόσμος που οραματίζεσαι αλλά ο τρόπος σου να τον πλησιάσεις. Άρχισε να απλώνεται πάνω από όλη τη χώρα ένα “Tέλος πάντων”. Οι αναλυτές έγραφαν πως αυτό είναι το τέλος της “Μεταπολίτευσης”. Δεν ξέρω. Εγώ αισθάνομαι πως όλη η Μεταπολίτευση ήταν ένα “Τέλος πάντων”».

*«9:05» στο θέατρο Διανά
Τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χρήστος Θηβαίος
Αφήγηση: Οδυσσέας Ιωάννου
Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης
Κείμενα: Οδυσσέας Ιωάννου

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News