Ετσι γυρίστηκε η «Φωλιά του Κούκου»
Ετσι γυρίστηκε η «Φωλιά του Κούκου»
Ποια είναι η «εικόνα» την οποία διατηρούμε για τους έγκλειστους σε ψυχιατρικά άσυλα ψυχικώς πάσχοντες; Αυτή η «εικόνα» ανταποκρίνεται, πράγματι, στην πραγματικότητα; Μία αληθινή ιστορία την οποία μας είχε διηγηθεί ο κορυφαίος διεθνώς Έλληνας καθηγητής Ψυχιατρικής Κώστας Στεφανής, αποδεικνύει με γλαφυρότητα την απόσταση η οποία μας χωρίζει -που μας χώριζε πάντα- από την πραγματικότητα των ψυχικώς πασχόντων, ακόμη και εκείνων οι οποίοι διαβιούν στα παρωχημένα πλέον ψυχιατρικά άσυλα.
Όταν ο πολύ σημαντικός σκηνοθέτης Μίλος Φόρμαν ετοιμαζόταν να ξεκινήσει τα γυρίσματα της θρυλικής κινηματογραφικής ταινίας «Η Φωλιά του Κούκου», υποχρεώθηκε να αναζητήσει κομπάρσους για τους ρόλους των εγκλείστων σε ψυχιατρικό άσυλο ψυχικώς πασχόντων.
Ο Μίλος Φόρμαν, λοιπόν, επισκέφθηκε πολλά αμερικανικά ψυχιατρικά άσυλα, στην προσπάθειά του να βρει πραγματικούς ψυχικώς πάσχοντες, οι οποίοι να ανταποκρίνονται στην «εικόνα» την οποία εκείνος, και όχι μόνον εκείνος, διατηρούσε για τη φυσιογνωμία και τη συμπεριφορά των εγκλείστων ψυχικώς πασχόντων. Ήθελε πραγματικούς ψυχικώς πάσχοντες να παίξουν στην ταινία του. Εις μάτην η αναζήτηση…
Η πραγματικότητα την οποία αντίκρισε ο Μίλος Φόρμαν στα αμερικανικά ψυχιατρικά άσυλα, τον… απογοήτευσε. Διεπίστωσε ο πολύ σημαντικός σκηνοθέτης ότι οι έγκλειστοι σε ψυχιατρικά άσυλα ψυχικώς πάσχοντες δεν δίνουν την «εικόνα» την οποία είχε ο ίδιος στην φαντασία του: λειτουργούσαν, υπό την τακτική λήψη της φαρμακευτικής τους αγωγής, ασφαλώς, ως φυσιολογικά άτομα τα οποία διαβιούν σε ένα άσυλο, ιδρυματοποιημένα, φυσικά, αλλά χωρίς τις εμφανέστατες εκείνες πλευρές της ατομικής και κοινωνικής συμπεριφοράς τις οποίες διατηρούσε ο Μίλος Φόρμαν, και όλοι μας, στα στερότυπά του!
Τι έπραξε τελικά, απογοητευμένος, ο Μίλος Φόρμαν; Κατέληξε πανηγυρικά στην επιλογή να προσλάβει επαγγελματίες κομπάρσους στους οποίους διένειμε τους ρόλους των τροφίμων ενός αυστηρού ψυχιατρικού ασύλου, προκειμένου να τους καθοδηγήσει με τέτοιον τρόπο ώστε αυτοί οι κομπάρσοι να εμφανίζονται στην ταινία με συμπεριφορές στα όρια του στερεοτύπου, το οποίο ο μεγάλος σκηνοθέτης αδυνατούσε να αποβάλλει…
Έτσι γυρίστηκε η θρυλική ταινία, έτσι αναπαράγονται οι μύθοι και οι προκαταλήψεις μας σχετικά με τους ψυχικώς πάσχοντες. Ο Μίλος Φόρμαν δεν μας κορόιδεψε, η δύναμη των στερεοτύπων, απλώς, είναι σατανικά ισχυρή, ακόμη και για τους πολύ σημαντικούς κινηματογραφιστές!
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News