Μία από τις πληρέστερες ταινίες που έχω δει μέχρι σήμερα, προφανώς κι αξέχαστη, ήταν τα «Ραγισμένα όνειρα», του σκηνοθέτη Φέλιξ Βαν Γκρόνινγκεν. Επρόκειτο για μια βέλγικη παραγωγή όπου η αναζήτηση του μέτρου ανάμεσα στο συναίσθημα, τη λογική και τις προσωπικές αρχές είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην τραγική ιστορία της Ελίζ και του Ντιντιέ. Ερωτευμένοι και παθιασμένοι για εφτά χρόνια, η μοίρα τους παίζει άσχημο παιχνίδι και η κόρη τους, Μέιμπελ, έρχεται αντιμέτωπη με μια σοβαρή ασθένεια. Εκεί λοιπόν, στον αγώνα για να μείνει το παιδί τους ζωντανό, δοκιμάζεται όχι μόνο η δική τους αγάπη, αλλά η αγάπη ως «έννοια». Το μαζί γίνεται εύκολα χώρια όταν η ζωή έχει άλλα σχέδια.

Την ταινία, που λίγο «παίχτηκε» στις ελληνικές αίθουσες, δεν ξέρω αν θα είχα την τύχη να τη δω αν δεν είχα βρεθεί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 2013. Κι αυτό είναι τελικώς που σου μένει από αυτή τη γιορτή της έβδομης τέχνης: ο παιδικός ενθουσιασμός να ανακαλύψεις «κόσμους» που αγνοείς, αυτή η δίψα για εξερεύνηση και μάθηση. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, όπου η παρατεταμένη κρίση έχει σμπαραλιάσει τις ενδιαφέρουσες κουβέντες στην καθημερινότητά μας, δυο-τρεις διαφορετικές ταινίες μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για υγιή προβληματισμό. Μάλιστα, αν συνδυαστούν και με απογευματινή βόλτα στη Λεωφόρο Νίκης θα νομίζεις ότι έχεις βρει το ελιξίριο της ευτυχίας.

Το 56ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ξεκινάει την Παρασκευή 6 Νοεμβρίου κι όπως κάθε χρόνο έχει να προσφέρει πλήθος διαφορετικών ταινιών στους θεατές. Από τα αξιοσημείωτα της φετινής χρονιάς, η εντυπωσιακή ελληνική παρουσία με 36 συνολικά συμμετοχές, και από τα πιο ενδιαφέροντα, το αφιέρωμα στα εβδομήντα χρόνια του ελληνικού animation. Ναι, υπάρχει ελληνικό animation! Όσοι ενδιαφέρεστε για το «σπορ», θα πραγματοποιηθεί συζήτηση το Σάββατο 7 Νοεμβρίου στην αποθήκη Γ’ στο Λιμάνι, ώρα 12.30, με τίτλο «Οργανωμένη παραγωγή animation-Στρατηγική για την επίτευξη ενός δύσκολου στόχου».

Info: http://www.filmfestival.gr

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News