Οταν, πριν 50 χρόνια, ο νεαρός Πίτερ Πάρκερ (διάβαζε: Σπάιντερ-Μαν) εμφανίσθηκε στα αμερικανικά κόμικς, οι συνομήλικοί του στις εικονογραφημένες περιπέτειες ήταν απλά βοηθοί κάποιου διάσημου υπερήρωα. Αντίθετα από άλλους τινέιτζερ, όπως ο Μπάκι (στο πλευρό του Κάπτεν Αμέρικα) ή ο Ρόμπιν (δεξί χέρι του Μπάτμαν), ο ίδιος δεν είχε την τύχη να προστατεύεται από κάποιον ανίκητο μέντορα. Ο νεοφερμένος ήρωας, που εμπνεύστηκε ο σεναριογράφος Σταν Λι και μορφοποίησε ο σχεδιαστής Στιβ Ντίτκο, είχε να αντιμετωπίσει το -ασήκωτο!- φορτίο της δύσκολης εφηβείας του και, επιπλέον, τους θανάσιμους κινδύνους που αντιμετώπιζε κάθε υπερήρωας του είδους. Ο Spider-Man συνόψιζε την καινούρια (τότε) γραμμή της Marvel στα κόμικς: προικισμένος με υπεράνθρωπες ιδιότητες, βίωνε τραυματικά την μετάλλαξη που είχε υποστεί, αλλά και τα λάθη που διέπρατε. Γεγονός που άρεσε στους νεαρούς αναγνώστες, αφού στο πρόσωπό του αναγνώριζαν τις δυσκολίες της δικής τους εφηβείας.

Σύμφωνα με το στόρι, ο ντροπαλός μαθητής Πίτερ Πάρκερ είχε την ατυχία να δεχθεί το δάγκωμα μιας αράχνης… λουσμένης στη ραδιενέργεια. Με αποτέλεσμα να μεταλλαχθεί σε άνθρωπο-αράχνη, αποκτώντας ανάλογες ιδιότητες: αντοχή στους τραυματισμούς, ικανότητα να αναρριχάται σε κάθετες επιφάνειες, να κάνει τεράστια άλματα, να εκτοξεύει αραχνοϊστούς από τους καρπούς που ακινητοποιούσαν τους αντιπάλους του, και άλλα εντυπωσιακά παρόμοια. Από την πρώτη περιπέτεια της σειράς έδειξε ότι θα γινόταν ένα υπερήρωας με… υπέρ-προβλήματα. Αντιμετώπιζε ένα σωρό ψυχολογικά και συναισθηματικά προβλήματα, τον κατέτρωγαν οι ενοχές για το θάνατο του αγαπημένου του θείου (και κηδεμόνα, καθώς ήταν ορφανός), φοβόταν για τη ζωή της χήρας θείας Μέι με τις… αναρίθμητες καρδιακές προσβολές, θρηνούσε το θάνατο της αγαπημένης του Γκουέν Στέισι από το χέρι του εχθρού του, Πράσινου Καλικάτζαρου -τουλάχιστον μέχρι να παντρευτεί την Μαίρη Τζέιν Γουάτσον, το 1987.

Ο Ανθρωπος-αράχνη έγινε το… καμάρι της Marvel χάρη στη μεγάλη επιτυχία που γνώρισε, αποτελώντας την μασκότ της εταιρείας. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μια έρευνα που διεξήγαγε το 1965 το περιοδικό Esquire ανάμεσα σε μαθητές και σπουδαστές, ο Spider-Man, παρέα με τον Τσε Γκεβάρα και τον Μπομπ Ντίλαν αποτέλεσαν την τριάδα των πιο αγαπημένων επαναστατικών συμβόλων. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι όταν, το 1991, η Marvel έγινε η πρώτη εκδοτική εταιρεία κόμικς που μπήκε στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, η Wall Street Journal ανακοίνωσε το γεγονός γράφοντας στο πρωτοσέλιδο: «Ο Spider-Man έρχεται στην Wall Street!». Εκτός από τον εκδοτικό χώρο, ο ήρωας γνώρισε ανάλογη επιτυχία ως ραδιοφωνικό σίριαλ, τηλεοπτική σειρά κινουμένων σχεδίων και μιούζικαλ στο Μπροντγουέι. Ο κινηματογράφος, όπως είναι φυσικό, δεν μπόρεσε να του… ξεφύγει. Τρεις κινηματογραφικές μεταφορές έχουν γίνει μέχρι τώρα, με τον Τόμπι Μαγκουάιρ στον ομώνυμο ρόλο. Μια τέταρτη (επετειακή, λόγω των 50 χρόνων) πρόκειται να κάνει πρεμιέρα τον προσεχή Ιούλιο, έχοντας αυτή τη φορά ως πρωταγωνιστή τον Αντριου Γκάρφιλντ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News