Η περιπέτεια ενός φίλου μου, που βρέθηκε εγκλωβισμένος σε ένα απόμακρο σημείο της Λιβύης, προκάλεσε την εμπλοκή μου στην υπόθεση που αφορούσε τον σχεδιασμό αποχώρησης των Eλλήνων από τη Λιβύη. Έξι μέρες ρούφηξα μετά μανίας όλες τις ειδήσεις των ξένων πρακτορείων που αναφέρονταν στη Λιβύη, ήμουν σε ανοιχτή γραμμή με την οικογένεια του φίλου μου, με φίλους συναδέλφους και με το υπουργείο Εξωτερικών – με τον υφυπουργό Δημ.Δόλλη και τον ΓΓ πρέσβη Α.Ι.Ζέπο.

Από την εμπειρία μου αυτή απεκόμισα πολλά συμπεράσματα – που με έκαναν, νομίζω, σοφότερη. Η περιπέτεια του φίλου μου ήταν μια ψυχοφθόρα διαδικασία, καθώς το πέρασμα απ΄την ελπίδα στην απελπισία ήταν πολύ συχνό μέσα στη μέρα. Οι τρομακτικές ειδήσεις, οι ακόμη τρομακτικότερες προοπτικές, η εξαιρετική δυσκολία της επιχείρησης απεγκλωβισμού – που ήταν μια επιχείρηση σύνθετη, που προσέκρουε σε αλλεπάλληλες αντικεμενικές και υποκειμενικές δυσκολίες και η οποία περιβαλλόταν από μια αέναη ρευστότητα, που με τη σειρά της επιδείνωνε σταδιακά τις συνθήκες – ήταν η καθημερινότητα περίπου μιας βδομάδας.

Η υπόθεση είχε αίσιο τέλος κι αισθάνομαι την υποχρέωση, που αναβλύζει από μέσα μου, να ευχαριστήσω δημόσια τον υφυπουργό Εξωτερικών Δημ.Δόλλη και τον ΓΓ πρέσβη Ι.Α.Ζέπο. Για την ευγένεια, την ανοχή, την κατανόηση και την αφοσίωση που έδειξαν αυτή τη δύσκολη βδομάδα. Αισθάνομαι επίσης την ανάγκη να επισημάνω, πως σε μια εποχή που τίποτα δεν τσουλάει, που όλα στραβώνουν και όπου η εμπιστοσύνη στην έννοια “πολιτεία” έχει τραυματιστεί, υπάρχουν και φωτεινές ενδείξεις. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας έφερε σε πέρας αποτελεσματικά δύσκολες κι επικίνδυνες επιχειρήσεις, το υπουργείο Εξωτερικών σχεδίασε με επιτυχία τον απεγκλωβισμό ελλήνων από δυσπρόσιτα σημεία μιας αχανούς χώρας. Είναι χαρά να βλέπεις ξαφνικά, να θυμάσαι, πώς είναι μια χώρα που λειτουργεί…
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News