«Βάστα Τσίπρα»-«Ευρώπη και ξερό ψωμί». Σ' αυτό το σκληρό  δίπολο φαίνεται να επικεντρώνεται η «μάχη» των ανοιχτών συγκεντρώσεων στη πλατεία Συντάγματος και στις πλατείες άλλων πόλεων της χώρας, με το κλίμα ανοιχτής σύγκρουσης ανάμεσα σε στελέχη και οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζουν την τακτική της κυβέρνησης από τη μια, και στους πολίτες που επιθυμούν να μην διαταραχθεί η εθνική κατάκτηση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας από την άλλη, να λαμβάνει ανεξέλεγκτες, ίσως και «επικίνδυνες» διαστάσεις.

Διαβάζοντας, για παράδειγμα, την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία καλεί τα στελέχη και τους οπαδούς του να συγκεντρωθούν την Κυριακή το βράδυ μπροστά στη Βουλή τρομάζει κανείς. Όχι τόσο εξαιτίας αυτής καθ' αυτής της πρόσκλησης -ελεύθερο δημοκρατικό δικαίωμα είναι άλλωστε η συγκέντρωση, ευτυχώς- όσο από το πνεύμα της, καθώς διαπνέεται από τη λογική της λαϊκής ανατροπής των μνημονιακών πολιτικών και από τη σαφή διάθεση να την «πούμε» στους ευρωπαϊστές. Σαφές δείγμα, δηλαδή, ότι η προηγούμενη απροσδόκητη συγκέντρωση της πρωτοβουλίας «Μένουμε Ευρώπη», την περασμένη Πέμπτη, ξύπνησε τα ακτιβιστικά αντανακλαστικά του ΣΥΡΙΖΑ. «Πολεμικά» ανακοινωθέντα και αυθόρμητες προσκλήσεις δεν οδηγούν πουθενά. 

Αναβιώνει, έτσι, ένα θανατηφόρο διχαστικό κλίμα στο οποίο ιστορικά είμαστε αρκούντως επιρρεπείς. Ας θυμηθούμε ότι σχεδόν 100 χρόνια πριν ο Εθνικός Διχασμός οδήγησε στη Μικρασιατική Καταστροφή και πριν από 70 χρόνα ο Εμφύλιος κατέστρεψε τη μεταπολεμική Ελλάδα για δεκαετίες. Ας το έχουμε όλοι στο μυαλό μας να μην το επαναλάβουμε.

Όμως επιβάλλεται απόλυτη προσοχή, υπευθυνότητα και ψυχραιμία, πρωτίστως από τους διοργανωτές αλλά και από τους συμμετέχοντες. Η μετεξέλιξη του Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο σε «ευρωπαϊστές- αντιευρωπαϊστές» θεωρώ ότι είναι παγίδα για τις επερχόμενες εξελίξεις. Συνθήκες συντηρούμενης έντασης πόσο θα διευκολύνουν τη διαχείριση των όσων ακολουθήσουν μετά την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Δευτέρας;

Πόσο ευνοϊκό θα είναι για τον κ. Τσίπρα να διαχειριστεί την επόμενη μέρα στη περίπτωση που τα «σπάσει» με την Ε.Ε., όταν θα έχει τη μισή και πλέον κοινωνία απέναντι; Απ' την άλλη, ένας συμβιβασμός πώς θα προχωρήσει αν η πλειοψηφία των συριζαίων πετροβολεί όποιονδήποτε έχει φιλοευρωπαϊκή άποψη;

Χρειάζεται επίσης προσοχή γιατί ελλοχεύουν άμεσοι κίνδυνοι ενίσχυσης των άκρων. Σε τέτοιους είδους ανοιχτές συγκεντρώσεις, όπου είναι δύσκολο οι συγκεντρωθέντες να κινηθούν πειθαρχημένα, ελλοχεύει ο κίνδυνος προβοκάτσιας από σκοτεινούς κύκλους, με αλόγιστες συνέπειες. Το έργο το έχουμε δει αρκετές φορές, κατα τη δεκαετία του ΄60 και εντεύθεν.

Ένας ακόμη λόγος είναι ότι η κλίμακωση της έντασης στην αντιπαράθεση ένθεν-κακείθεν αποτελεί, και έχει ιστορικά αποδειχθεί, βούτυρο στο ψωμί των πλέον αντιδραστικών δυνάμεων του ακροδεξιού και του αναρχο-αντεξουσιατικού χώρου..

Μόλις πριν από τρία-τέσσερα χρόνια, μέσα από τις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων ανδρώθηκε η Χρυσή Αυγή στην κάτω πλατεία Συντάγματος και εξ αντιστοιχίας ενισχύθηκαν οι κουκουλοφόροι και οι αντεξουσιαστικές κινήσεις.

Θα μπορούσε κάποιος να απαριθμήσει αρκετούς άλλους λόγους για το κλίμα των συγκεντρώσεων.

Υποχρέωση λοιπόν όλων των πλευρών είναι η αυτοσυγκράτηση και η ήρεμη, χαμηλότονη έκφραση των απόψεών ώστε το δημοκρατικό κλεκτημένο της ελεύθερης έκφρασής τους να μην αμφισβητηθεί. Αλλά και για να μην επαληθευτεί η ρήση ότι «η Ιστορία δεν ξαναγράφεται αλλά επαναλαμβάνεται ως τραγωδία ή φάρσα».

*Ο Μιχάλης Μιχαήλ είναι δημοσιογράφος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News