Ένας Πρωθυπουργός που δυσκολεύεται και να χαμογελάσει, ενώ μιλάει για ένα καλύτερο αύριο. Και που φαίνεται πως ξέχασε τη βασική “ελληνική” προεκλογική αρχή: οι ψηφοφόροι δεν πιστεύουν τις κυβερνήσεις που τους υπόσχονται για την επομένη των εκλογών, όσα δεν τους έδωσαν στη διάρκεια της θητείας τους.

Ένας δεύτερος, εν δυνάμει (εν αναμονή, σύμφωνα με τις αισιόδοξες προβλέψεις του επιτελείου του) Πρωθυπουργός, που μοιράζει δεξιά κι αριστερά υποσχέσεις, αλλά αρνείται να απαντήσει για “ταπεινές λεπτομέρειες”. Όπως, για το πώς θα βρει τα χρήματα για να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του…

Και στη μέση, ο… Μανώλης! Ψηφοφόροι που ακούνε ταξίματα, στα οποία θα έπρεπε να μην τσιμπάνε. Πόσο ρόλο θα παίξουνε οι υποσχέσεις στη διαμόρφωση της τελικής απόφασης του μέσου ψηφοφόρου; Διαισθάνομαι ότι θα επηρεάσουν κάπως λιγότερο, σε σχέση με το παρελθόν. Όχι ότι βάλαμε μυαλό. Αλλά εντοπίζω γύρω μου δύο μεγάλες κατηγορίες:

• Εκείνους που είναι τόσο θυμωμένοι, ώστε δεν ακούνε πλέον κανένα λογικό επιχείρημα, δηλώνοντας ότι τους αρκεί να γίνει μία πολιτική αλλαγή – και δεν πα' να καραδοκεί το πιστωτικό γεγονός, ή να γίνει “κωλοτούμπα”… και
• Εκείνους που είναι πεπεισμένοι ότι υπάρχουν και “πολύ χειρότερα”, τα οποία πρέπει να αποτρέψουν με την ψήφο τους. Ο νοών, νοείτω…

Ωστόσο, αν είναι σωστή η αίσθηση που έχω για τα πράγματα, υπάρχουν και ορισμένα παρήγορα στοιχεία – ακόμη και μέσα σε αυτή τη σκληρή πόλωση, που θα εξακολουθήσει να τεντώνει σαν λάστιχο το εκλογικό σώμα, μέχρι τη μεθεπόμενη Κυριακή:

• Πρώτον, μεγαλώνει σταδιακά το κομμάτι της κοινωνίας που δεν κραυγάζει “τάξε μου-τάξε μου”, αλλά επιλέγει με διαφορετικά κριτήρια (ο καθένας με τα δικά του).
• Δεύτερον, δεν προκύπτει -λογικά- αυτοδυναμία. Έχω γράψει πολλές φορές, ότι αυτό το θεωρώ ένα σημάδι ουσιαστικής προόδου και ωριμότητας, γιατί ευνοεί τις διαδικασίες ελέγχου του προβληματικού πολιτικού μας συστήματος.
• Και τρίτον, οι πολίτες προσθέτουν στα κριτήριά τους, όλο και περισσότερες παραμέτρους – πέρα από το που αυτο-κατατάσσονται, ως δεξιοί, αριστεροί κλπ. Όχι πως είναι λάθος να ξέρεις τι είσαι και να πιστεύεις σε μια ιδεολογία, αλλά εδώ που φτάσαμε, είναι πάρα, μα πάρα πολύ σχετικό, ποιος είναι δεξιός και ποιος αριστερός στην Ελλάδα. Και ποιος κοροϊδεύει περισσότερο…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News