Δύο ζητήματα είχαν την τιμητική τους στη Συνδιάσκεψη της «Ελιάς-Προοδευτική Παράταξη» -και τα δυο αδιάφορα, αλλά αφού είχαν την τιμητική τους…

Το πρώτο, ήταν οι απουσίες. Ναι, δεν παρέστη ο Γιώργος Παπανδρέου, μάλιστα ρητά αποκρούοντας «συνεννοήσεις μεταξύ προσώπων, κινήσεων και ομάδων». Αλλά δεν παρέστησαν και άνθρωποι σαν τον Φίλιππο Σαχινίδη, ας πούμε.  Και από τους «58» πολλές απουσίες, κι ας ήταν κεντρικά παρών ο Γιάννης Βούλγαρης, και ας κάθισε πρώτη γραμμή (δίπλα στον Κώστα Σημίτη) ο Γιάννης Τούντας. Δεν παρέστη και η κληθείσα ΔΗΜΑΡ, πράγμα που ο Βαγγέλης Βενιζέλος δήλωσε ότι τον λυπεί («η απουσία όποιων έπρεπε να είναι εδώ και δεν είναι). Α, ναι, Το Ποτάμι δεν εκλήθη -«επειδή δεν πρόκειται για Συνέδριο αλλά για Συνδιάσκεψη» και δεν το προέκρινε «η Οργανωτική Επιτροπή». Μια ενδιαφέρουσα ανάγνωση του πολιτικού Sollen.

Το δεύτερο, ήταν οι μεταφορές, οι παρομοιώσεις και τα συναφή. «Μόλις κουνηθεί η βάρκα, οι πασοκογενείς θα εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ», κατά τον Ανδρέα Λοβέρδο. (Συνολικά, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι προοπτικές του, ήταν – μαζί και με Το Ποτάμι- βασικό αντικείμενο των πηγαδακίων στο ΣΕΦ. «Ετεροκαθοριζόμαστε επικίνδυνα» ήταν το Λαλιώτικο σχόλιο, όχι όμως από χειλέων Λαλιώτη -δεν ήταν εκεί). «Δεν παίρνει νερό από το Ποτάμι η Ελιά, η οποία πάντως, κατά Καρύδη, «δεν θα ξεραθεί, αλλά αντιθέτως θα ανθίσει».

Αυτά τα αδιάφορα. Ποιο το ενδιαφέρον, τώρα. Θα λέγαμε: η αίσθηση επείγοντος. Η συναίσθηση πως ό,τι είναι να συμφωνηθεί, πρέπει να προχωρήσει τώρα και μαζί. Η συνειδητοποίηση ότι η καπελωτική ορμή Βενιζέλου, αν πάλι αφεθεί χωρίς φρένο, θα το εκτροχιάσει κι αυτό το εγχείρημα. Η σοφή διάταξη των σημάτων των συνεργαζόμενων, σε φόντο Ευρωσοσιαλιστών/PES το απεδείκνυε. Αλλά και το ευχάριστο χειροκρότημα προς ανθρώπους σαν, π.χ., τον Ηλία Μόσιαλο (παρά μια δύσβατη εισήγηση), αξιοσημείωτο…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News