Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θεωρείτο παραδοσιακά από την ομάδα που κυβερνάει στη Μόσχα σαν μία πολιτική εκδοχή πιο κοντά στα συμφέροντα της Ρωσίας. Αλλά -παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να ενισχύσει την εντύπωση του γεωπολιτικού χαρτιού και να αποσπάσει έτσι όσο το δυνατόν περισσότερα από την ΕΕ- σε καμία περίπτωση ο Τσίπρας και η Μόσχα δεν έχουν ψευδαισθήσεις για τα όρια της προσέγγισης. Για παράδειγμα, ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι για να διατηρήσει ένα ελάχιστο επίπεδο σχέσεων με τις Βρυξέλλες, δεν είναι δυνατόν να συμφωνήσει στην πώληση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης σε ρωσικά συμφέροντα.

Ούτε να ενισχύσει την εξάρτηση της χώρας μας από το πανάκριβο ρωσικό γκάζι αντικαθιστώντας τη Βουλγαρία, στην προσπάθεια της Μόσχας να εγκλωβίσει ενεργειακά και γεωπολιτικά τα δυτικά Βαλκάνια. Και η Μόσχα τα γνωρίζει αυτά και θα δεχόταν να πληρώσει ένα σχετικά ακριβό τίμημα στο «χαρτί» νέα ελληνική κυβέρνηση, μόνο αν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ έφθαναν τόσο μακριά ώστε να θέσουν σε κίνδυνο τη λεγόμενη «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» στην αντιπαράθεση της Ουκρανίας με τη Ρωσία, να αμφισβητήσουν την ενεργειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή ακόμα και την ευρωπαϊκή πολιτική του ΝΑΤΟ.

Για αυτό είναι μάλλον γραφικός ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούν το Βερολίνο και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Ο κ Τσίπρας είχε προσκληθεί και για την ημέρα της «μεγάλης νίκης» στις 9 Μαΐου στη Μόσχα. Δεν θα πάει, όπως και η κ. Μέρκελ, ο κ. Ολάντ και πολλοί άλλοι δυτικοί ηγέτες. Γιατί εκείνη τη μέρα θα παρελάσουν και στρατιωτικές μονάδες μπροστά στην κόκκινη πλατεία. Κάτι που δεν αρέσει στους Ευρωπαίους ηγέτες.

Η Γερμανίδα καγκελάριος θα καταθέσει στεφάνι την επόμενη μέρα -στις 10 Μαΐου. H Γερμανία, άλλωστε, προκάλεσε τον θάνατο εκατομμυρίων πολιτών της πρώην ΕΣΣΔ.Ο Πούτιν έδειξε κατανόηση για αυτή τη διαφοροποίηση. Στις 9 Μαΐου την ελληνική κυβέρνηση θα εκπροσωπήσει στη Μόσχα, κατά πάσα πιθανότητα, ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News