Μόνιμη επωδός στις επικρίσεις των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ προς όσους αμφισβητούν είτε την επάρκειά του είτε την αξιοπιστία του είναι η «επίκληση της πλειοψηφίας»: Σωστό είναι «ό,τι πιστεύουν οι πολλοί», ή τουλάχιστον οι περισσότεροι.

Ας θυμηθούμε πολλές από τις δοξασίες των πολλών ή των περισσότερων.

Το 1974, η Μεταπολίτευση ήταν «αλλαγή Νατοϊκής Φρουράς» (Παπανδρέου) ή «μπρόκολα αντί για λάχανα» (Φλωράκης). Ωστόσο, η «φρουρά και τα λάχανα» δεν εμπόδισαν τον Ανδρέα να κερδίσει δύο αλλεπάλληλες εκλογές και το ΠΑΣΟΚ να κυβερνήσει για 20 χρόνια.

Το 1981 η κυρίαρχη άποψη ήταν το «έξω από την ΕΟΚ» και «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Ακόμα και σήμερα το 75 % της κοινής γνώμης θέλει τη χώρα στην Ενωμένη Ευρώπη

Το 1985, τα έγχρωμα ψηφοδέλτια στην εκλογή του Σαρτζετάκη επικροτήθηκαν από τους πολλούς. Τριάντα χρόνια μετά (αδιαλείπτως) ο Σαρτζετάκης θεωρήθηκε επιεικώς «ατύχημα».
Την ίδια χρονιά, το πρωθυπουργικο-κεντρικό Σύνταγμα του Ανδρέα Παπανδρέου υπερψηφίστηκε από την πλειοψηφία ΠΑΣΟΚ+ΚΚΕ=54%. Σήμερα, οι πάντες εκτιμούν ότι αυτό το Σύνταγμα ήταν, από τότε, κολοβό.

Το 1989, η συντριπτική πλειοψηφία του 60% ήθελε να καταδικαστεί ο Α. Παπανδρέου από το Ειδικό Δικαστήριο. 25 χρόνια τώρα, οι πρωταγωνιστές της παραπομπής αναγνωρίζουν το λάθος τους.

Το 1990, η πλειοψηφία υποστήριξε το μπλακ άουτ της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, για να μην περάσει το μάξι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο Σουφλιά. Το 1992, η μειοψηφία μόνο υποστήριξε το μίνι ασφαλιστικό του Δ. Σιούφα. Καμιά πλειοψηφική κυβέρνηση δεν το κατήργησε.

Το 1999, το 90% της κοινής γνώμης θεωρούσε τον Μιλόσεβιτς ήρωα. Καταδικάστηκε ως εγκληματίας κατά της ανθρωπότητας.

Το 2000, το 65% της κοινής γνώμης υποστήριζε την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Ακόμη και όσοι υπέγραψαν υπέρ του Δημοψηφίσματος ποτέ δεν το διενήργησαν. Το θρήσκευμα αφαιρέθηκε.

Το 2001, μια ανεπανάληπτη πλειοψηφία απέτρεψε τη μεταρρύθμιση Γιαννίτση στο Ασφαλιστικό. Μια ντουζίνα χρόνια λένε όλοι ότι αν είχε περάσει ο νόμος, ίσως και να γλυτώναμε τις συντάξεις.

Το 2004, μια συντριπτική πλειοψηφία απαιτούσε τη μονιμοποίηση όλων ανεξαιρέτως των εκτάκτων του Δημοσίου. Μέχρι το 2009 άλλοι 700.000 προσελήφθησαν στο Δημόσιο. Τώρα ξέρουμε ότι αν δεν είχε γίνει αυτό, ίσως και να μη φτάναμε στο μνημόνιο.

Τις πλειοψηφικές δοξασίες του 2009 και του 2012 δε χρειάζεται να τις θυμίσουμε.

Τώρα, ο Καρτεσιανός λόγος "Cogito ergo Sum" απειλείται από το «Πλειοψηφώ, άρα Δικαιώνομαι». Πλειοψηφώ, όμως, στη Δημοκρατία, σημαίνει Κάνω Κυβέρνηση. Η δικαίωση είναι ένα πιάτο που σερβίρεται καυτό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News