Γιώργος Αμυράς
Ο ποδηλάτης που τα βαλε με τα θηρία της πρωτεύουσας και βγήκε νικητής. Ο δημοσιογράφος που ξέρει την τηλεόραση και της γύρισε την πλάτη. Προτίμησε το διαδίκτυο και τις γειτονιές. Χωρίς αφίσες και σημειωμένα ψηφοδέλτια κατάφερε με το 7+ (μέχρι τα ξημερώματα της Δευτέρας 8/11) ποσοστό του να γίνει ο ρυθμιστής του αποτελέσματος. Τα 5 πι του (ποδήλατα, πεζοδρόμια, πράσινο, πάρκινγκ, πολιτισμός) έπιασαν τόπο. Και από κει που κάποιοι τον χαρακτήριζαν αστείο και τον προσπερνούσαν, σήμερα τον ασπάζονται και τον προσκαλούν.

Γιώργος Καμίνης
Με αργοπορημένη φόρα, απολιτίκ και ήπιος, κατάφερε να κάνει τη συντηρητική παράταξη μετά από χρόνια να φοβηθεί. Ο άγνωστος συνήγορος δεν μπήκε στην μικροπολιτική και δεν αναμάσησε τις εύκολες προτάσεις. Από τα τέλη Αυγούστου που πρωτοδιαβάσαμε για το προφίλ του μέχρι σήμερα, κατάφερε να πείσει 4 κόμματα (ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Αριστερά, Δράση, Οικολόγοι Πράσινοι), περισσότερους από 30.000 Αθηναίους και κάμποσους εθελοντές ότι η στολή του πολιτικού σούπερμαν είναι ξεπερασμένη.

Γιάννης Μπουτάρης
Ο στιλάτος Θεσσαλονικιός που έκανε το ΠΑΣΟΚ να τον στηρίξει, έπεισε με όρους ψυχανάλυσης. Μιλούσε για την πολιτική βιωματικά. Έλεγε ιστορίες για ν’ακούσει. Δεν δίστασε να σοκάρει, δεν λογάριασε τα γονίδια του βορρά και γι’ αυτό απέδειξε ότι η συμπρωτεύουσα μπορεί άνετα να φοράει τιράντες, εκτός από άμφια και γραβάτες.

Σε μια εποχή λοιπόν που η κάλπη χάνει δυναμική (βάσει των στοιχείων αποχής), η βουλή αποστηθίζει μία μόνο λέξη (μνημόνιο) και τα παραδοσιακά μεταπολιτευτικά κομμάτια – κόμματα σπάζουν και τρίβονται, γεννιέται ένα νέο πρότυπο πολιτικού άντρα που δεν φοβάται να χει πάθη και αδυναμίες, διαθέτει γνώση και ευγένεια και κυρίως δεν έχει κομματική καταγωγή. Είναι ανώτερος πλαισίου.Τα κόμματα είναι σαν τις κονσέρβες, έχουν ημερομηνία λήξης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News