Μου άρεσε πολύ το απόσπασμα του κειμένου του Ανδρέα Ανδριανόπουλου το οποίο διάβασα αρχικά στο οπισθόφυλλο του νέου βιβλίου του με τίτλο «Οι περιπέτειες του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα», το οποίο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Αρμός».

Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος: «Δεν υπάρχει ισχυρότερο ψυχολογικό όπλο από την αυθυποβολή. Αν πεισθείς πως είσαι ο εντιμότερος άνθρωπος στην κοινωνία, δεν δυσκολεύεσαι να κηρύξεις τον πόλεμο στη διαφθορά. Αν πιστέψεις ότι είσαι ο Μεγαλέξανδρος, κανένα φυσικό εμπόδιο δεν θεωρείς ικανό να εκτρέψει τους στόχους και τις επιδιώξεις σου. Κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβαίνει και στην πολιτική. Τίποτα δεν θίγει τα πιστεύω και τις πεποιθήσεις σου αν αποκτήσεις την βεβαιότητα πως για κάθε αποτυχία υπεύθυνη είναι μία άλλη, αντίπαλη, πολιτική επιλογή. Της φορτώνεις όλα τα δεινά και δεν αμφιβάλλεις ούτε λεπτό για τις δικές σου, καταστρεπτικές στην ουσία, πολιτικές».

Πρόκειται για μία καίρια επισήμανση, η οποία, μάλιστα, έχει γενικό και όχι ειδικό χαρακτήρα. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μία επισήμανση η οποία, εάν ισχύει, ισχύει για όλους. Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ισχύει για όλους τους υπολοίπους πλην εμού ή να ισχύει για όλους τους άλλους πλην του Ανδρέα Ανδριανόπουλου.

Κι όμως! Έψαξα με συστηματικότητα και προσοχή όλο το βιβλίο, αλλά αυτοκριτική δεν διαπίστωσα ούτε σε ίχνη από τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο! Το μόνο λάθος το οποίο παραδέχεται ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος ότι διέπραξε κάποτε είναι το σύνθημα «Από τον Πειραιά για την Ελλάδα», το οποίο, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν τον βοήθησε επικοινωνιακά επαρκώς σε κάποια προεκλογική αναμέτρηση, αμέσως μετά τη θητεία του στον δήμο Πειραιά… Πέραν τούτου, όμως, ουδέν!

Αναρωτιέται κανείς διαβάζοντας το νέο βιβλίο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου: Είναι δυνατόν ένας πολιτικός με τη διαδρομή του Ανδριανόπουλου να μην έχει διαπράξει λάθη; Είναι δυνατόν ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος να είναι ο μόνος πολιτικός στη χώρα μας ο οποίος να έχει πέσει μέσα σε όσα έχει υποστηρίξει κατά καιρούς; Είναι δυνατόν να γράφει για τον φιλελευθερισμό στην Ελλάδα ο Ανδριανόπουλος και να αναφέρεται αποκλειστικά και μόνον στον εαυτό του; Είναι αποδεκτή στις μέρες μας τέτοια πολιτική αυταρέσκεια; Έχει ανάγκη ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος από ένα βιβλίο με το οποίο ο ίδιος θα εξωραΐζει τον… εαυτό του;

Πολύ ενδιαφέρον το νέο βιβλίο του Ανδρέα Ανριανόπουλου, αλλά, με όλη την ειλικρίνεια, μόνον για να επιβεβαιώσει κανείς το απόσπασμα του οπισθόφυλλου! Πρόκειται, πράγματι, για ένα βιβλίο το οποίο σε πείθει ακράδαντα ότι, ναι, «δεν υπάρχει ισχυρότερο ψυχολογικό όπλο από την αυθυποβολή»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News