Περνάνε οι μέρες, οι βδομάδες, οι μήνες – και πάλι τίποτα δεν συμβαίνει. Καμμιά πρόταση δημιουργική να μας βγάλει απο το καταθλιπτικο αδιέξοδο που δημιουργεί το οικονομικό περιβάλον. Δηλώσεις, απόψεις, διαγγέλματα, πάρα πολλά ψέμματα, αλληλοκάλυψη των δύο μεγάλων κομάτων, 8 με 10 δισεκατομμύρια εκτός Ελλάδος, διεθνής εικόνα άθλια – και η τουριστική σαιζόν ξεκινάει.

Εχω την αίσθηση πως είμαι επιβάτης ενός τεράστιου εμπορικού πλοίου με χαλασμένη πυξίδα και εντελώς αδιάφορους καπετάνιους. Δεν ξέρουν που πάνε, δεν έχουν σχέδιο, περιμένουνε την ΕΕ, τίς διεθνείς αποφάσεις, τούς G7, τούς G20, το «σχέδιο Γαλλίας-Γερμανίας» πρός διασωση της Ελλάδας – και πέρα βρέχει. Τέτοια αφασική πολιτική ηγεσία δεν έχει ξαναδει ο τόπος (δεν μετράω τις κυβερνησεις Κώστα Καραμανλή, θα ήταν και θράσος μου). Κανένα θάρρος, ίχνος αποφασιστικότητας – και «ιδεολογικά» (ή σε οτι αφορά «σχεδια για ένα καλύτερο μέλλον»), κρανίου τόπος.

Και ενω ο Γιώργος δεν λέει τίποτα και αναγγέλει περικοπές (που ούτε αυτές δεν ξεκινουν στην πράξη), ο Σαμαράς τον «στηρίζει» και του λέμε και μπράβο. Θα μου πείτε μετά την χοντρόπετση διαχείρηση Καραμανλή επι πεντέμιση χρόνια, τι να πεί; Δεν έχει δικαίωμα ούτε κριτική να κάνει πιά γιατί είναι αρχηγός του κόμματος που πήρε το καράβι ενω έμπαζε νερά και το βούλιαξε – ενω συγχρόνως πανυγήριζε ψευδόμενο ασύστολα για τίς «θριαμβευτικές του επιτυχίες».

Εχω κουραστεί να το λέω (και να το σκέφτομαι). Δεν έχουμε «πλήρωμα» εμπειρο ούτε και πολιτική ηγεσία, είμαστε ακέφαλοι. Προχωράμε σαν τούς στραβούς στον Αδη και ελπιζουμε στην καλωσύνη των ξένων. Ευτυχώς που προλάβαμε να μπούμε στο ευρώ και κάποια λύση θα αναγκαστούνε να βρούνε για να μην καταρεύσει το όραμα της ΟΝΕ. Κρίμα.

Παρ΄όλα αυτά καλή βδομάδα με μεγάλα χαμόγελα και τεράστια όρεξη για νέες ιδέες και ξεκόλλημα – έτσι; Στο χέρι μας είναι να τα καταφέρουμε, δεν θάναι και η πρώτη μας φορα εξ΄άλλου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News