Δεν είναι και τόσο συχνό (ευφημισμός) το να καταγράφεται μια σωστά στοχευμένη πρωτοβουλία από τον Βαγγέλη Βενιζέλο: όχι παράξενο, αυτό, με το άγχος επιβίωσης του ΠΑΣΟΚ που τον διακατέχει, αλλά και την υπερχειλή ευφυΐα με την οποία έμαθε να κινείται στην πολιτική σκηνή.

Επίσης, η από μέρους του Βαγγέλη χρήση/αξιοποίηση/προεξόφληση του εργαλείου που ονομάζεται «Πέμπτη Ελληνική Προεδρία» έπεφτε έως τώρα θύμα της υπερβολικής ορμής για επικοινωνιακή-κομματική-προσωπική εκμετάλλευση, που κινδύνευε να οδηγήσει σε δικαίωση των απαξιωτικών χαμόγελων που ήδη καταγράφονταν στην Εσπερία.

Όμως, η αρθρογραφική παρέμβαση Βενιζέλου στην –τζαναμπέτικη κατεξοχήν, κατεστημένη όσο τίποτε άλλο Frankfurter Allgemeine Zeitung– με τον θεσμικό ριζοσπαστισμό τον οποίο απετόλμησε, υπήρξε μια λαμπρή πρωτοβουλία. Και το λέμε με κάθε ειλικρίνεια. Όχι μόνον μίλησε για υπαγωγή σε κοινοβουλευτικό έλεγχο (από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) της Τρόικας ως θεσμικής (εντέλει) οντότητας, αλλά άγγιξε και το θέμα του κοινοβουλευτικού ελέγχου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της λειτουργίας του Ευρωσυστήματος εν γένει.

Πρόκειται για βολή – καλά, μην υπερβάλλουμε, για άγγιγμα! – προς το sanctum sanctorum της Ευρωζώνης. Που οικοδομήθηκε, θεσμικά, πολιτικά, αλλά κυρίως λειτουργικά γύρω από την (λόγω Bundesbank) υπερβατική έννοια της μέχρις ανεξέλεγκτου ανεξαρτησίας της Κεντρικής Τράπεζας και της κεντρικής τραπεζικής λειτουργίας.

Θέτοντας σε συζήτηση το άφατο, ο Β.Β. (και μάλιστα μόλις προτού περιέλθει σε τελική προεκλογική ευθεία το Ευρωκοινοβούλιο) έκανε ως «ελληνικό σημαιάκι» έκανε κάτι που πολλοί μουρμούριζαν – π.χ. βλέποντας πως η αμερικανική FED διόλου δεν είναι υπεράνω ελέγχου του Κογκρέσου, θεσμικά. ή πάλι διαβλέποντας ότι το 2014 στην Ευρωζώνη θα υπάρξει ανάγκη μετάβασης σε αντισυμβατικότερα μέτρα νομισματικής πολιτικής – αλλά κανείς δεν προχωρούσε να εκφράσει. Και μάλιστα ευθέως. Και μάλιστα με λόγο θεσμικό τρόπο. Και μάλιστα στη φωλιά του λύκου.

Κάτι (πολύ) σωστό ξεκίνησε ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Να το δούμε εξελισσόμενο, όχι απλό πυροτέχνημα. Αν ζούσαμε σε χώρα με καλή διάθεση, ο Αλέξης Τσίπρας (ως υποψήφιος, συμβολικά, για την Προεδρία της Commission) θα ‘πρεπε να έχει στείλει εορταστικό καλάθι στον Βαγγέλη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News