Αυτή τη στιγμή που σας γράφω, ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ έχει μόλις γεννηθεί στην φάτνη του ΑΝΤ1. Την ίδια ώρα η συνεδρίαση της Ολομέλειας βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη από το πρωί. Όχι, δεν θα κάνω την τετριμμένη παρομοίωση της σταύρωσης με τα δεινά που έχει υποστεί έως σήμερα η χώρα μας. Ούτε θα τεντώσω την ανάσταση πάνω στα αποτελέσματα των εκλογών και κατ' επέκταση στην νέα κυβέρνηση. Εξάλλου κι ο Παπαδήμος αποδείχθηκε πως δεν ήταν ο Μεσσίας που αρκετοί περίμεναν. Του ταιριάζει περισσότερο ο ρόλος του ανθρώπου που έγινε Θεός στο ομώνυμο βιβλίο του Μεσαντιέ. Επιλέχθηκε από άλλους, όχι με ενθουσιασμό. Και εμείς του προσδώσαμε μία ιδιότητα που ποτέ δεν επεδίωξε -του Σωτήρα. Παρόλα αυτά έκανε αυτό που έπρεπε στο τέλος. Το θέμα μου όμως δεν είναι ο Παπαδήμος.

Η εικόνα της Ολομέλειας την τελευταία ημέρα των εργασιών της θα μπορούσε να είναι τα παρελειπόμενα από την σειρά του Τζεφιρέλι. Πλάνα από το πώς περνάνε στα παρασκήνια. Λίγο πριν τελειώσει το γύρισμα όπου όλοι οι ηθοποιοί συγχαίρουν ο ένας τον άλλον και σφιχταγκαλιάζονται αφού δεν γνωρίζουν εάν και πότε θα ανταμώσουν ξανά στον ίδιο χώρο. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ο τηλεοπτικός χρόνος κάνει θαύματα. Την Μεγάλη Τρίτη, η Μαρία παντρεύτηκε τον Ιωσήφ, γέννησε στην φάτνη τον Ιησού και λίγο αργότερα Τον βλέπουμε να επισκέπτεται την Ιερουσαλήμ για πρώτη φορά σε παιδική ηλικία. Μέσα σε λίγες ημέρες ο Χριστός θα ενηλικιωθεί, θα μαζέψει τους μαθητές Του, θα κάνει θαύματα, θα συγκρουστεί, θα δικαστεί, θα σταυρωθεί και στο τέλος θα αναστηθεί. Αν θέλαμε να είμαστε συνεπείς απέναντι στα γεγονότα, το πρώτο επεισόδιο θα έπρεπε να προβληθεί τα Χριστούγεννα και το δεύτερο την Κυριακή των Βαΐων, ακολουθώντας ύστερα το script μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο.

Δεν είναι όμως μόνο τα κανάλια που φαίνεται να μην έχουν καλή σχέση με τον χρόνο. Το ίδιο συμβαίνει και με τους Έλληνες βουλευτές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πανικός που ακολούθησε στην αίθουσα του Κοινοβουλίου για την γνωστή τροπολογία που αφορούσε την χρηματοδότηση των κομμάτων εν όψει των εκλογών. Για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε θα πρέπει πρώτα να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της Βουλής. Τι βλέπουμε; Πως η εν λόγω τροπολογία είχε κατατεθεί στις 26/03 ενώ η συζήτηση ξεκίνησε στις 02/04. Αυτό σημαίνει πως οι βουλευτές είχαν στην διάθεσή τους μία εβδομάδα για να μελετήσουν τον κατατεθειμένο νόμο καθώς και τις τέσσερις τροπολογίες του Υπουργείου Εσωτερικών. Μέσα σε αυτές τις ημέρες δεν ακούστηκε καμία αγανακτισμένη φωνή παρά μόνο όταν το θέμα πήρε έκταση από τα ΜΜΕ. Κι όταν την Δευτέρα στη συζήτηση κατ' άρθρο η Ντόρα Μπακογιάννη προσπάθησε να εγείρει ζήτημα αντισυνταγματικότητας, ήταν πλέον πολύ αργά. Ο Κανονισμός της Βουλής είναι σαφής. Μόνο στο στάδιο της συζήτησης επί της αρχής μπορεί κάποιος βουλευτής να προβάλλει αντιρρήσεις για αντισυνταγματικότητα. Οι βουλευτές, όμως, προτίμησαν να κάνουν κάτι άλλο. Να κρυφτούν. Έτσι μάθαμε γιατί δεν έχει πια πάπιες ο Εθνικός Κήπος. Είναι όλες μέσα στη Βουλή.

Πάμε πάλι στον Τζεφιρέλι. Στο ελληνικό Κοινοβούλιο θα έβρισκε καλύτερους ηθοποιούς και με πολλούς περισσότερους σταυρούς. Έναν είχε ο Ιησούς, χιλιάδες κάποιος που εκλέγεται σε μεγάλη περιφέρεια. Αν έδειχνε το έργο της Βουλής που φεύγει θα ξεκινούσε από τη ψήφιση του μνημονίου και θα κατέληγε στην τροπολογία για τη χρηματοδότηση των κομμάτων. Βλέπεις την πρώτη, βλέπεις και την τελευταία στιγμή και ξέρεις και το έργο και την υπόθεση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News