Στον παιδικό σταθμό που λέγεται Νέα Δημοκρατία προσγειώθηκε μια καινούρια λέξη. Ένα παλιόπαιδο την είπε όταν τσακώθηκε με ένα άλλο και τώρα θα γίνει διάσημη.

Τι είναι το «τιμάριο»; Η ρίζα της είναι από το περσικό timar και μας φέρνει πίσω στον καιρό που γεννιόταν και προσπαθούσε να οργανωθεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι Οθωμανοί κατακτούσαν συνεχώς νέα εδάφη. Στα νέα αυτά εδάφη συναντούσες τους στρατιωτικούς ( με τον προσδιορισμό askeri) και τους υπηκόους (με τον προσδιορισμό raya). Η κεντρική οθωμανική διοίκηση λοιπόν για να εξασφαλίζει την κατάκτηση νέων εδαφών είχε ανάγκη όσοι ανήκαν στο ασκέρι να έχουν διάθεση να πολεμούν και να κατακτούν. Έτσι ανέπτυξε το τιμαριωτικό σύστημα, απομίμηση κάποιου που είχε πρώτα δοκιμαστεί στην Περσία. Έδινε σε στρατιωτικούς ένα μερίδιο από τους αγροτικούς φόρους που έπρεπε να εισπράξει από τους ραγιάδες μιας περιοχής. Ένα τιμάριο μπορούσε να περιλαμβάνει αρκετά χωριά. Μόλις μια νέα περιοχή έμπαινε στην εξουσία του Σουλτάνου ερχόταν οι επιθεωρητές και έκαναν λεπτομερή καταγραφή των πλουτοπαραγωγικών πηγών (μια επιθεώρηση που ονομαζόταν tahrir). Κοπάδια, χωράφια, μύλοι, δέντρα περνούσαν από αξιολόγηση, καθοριζόταν ο φόρος και το ποσοστό που θα κρατούσε για τον εαυτό του ο «τιμαρλής», ο νέος υπεύθυνος της περιοχής. Το σύστημα αυτό κράτησε μέχρι τον 17ο αιώνα περίπου.

Σε μερικά λεξικά το τιμάριο θεωρείται συνώνυμο με το φέουδο της Ευρώπης. Αλλά δεν είναι σωστό αυτό. Διότι για τα φέουδα δεν υπήρχε κεντρική διοίκηση, όπως στους Οθωμανούς και ο φεουδάρχης είχε πολύ περισσότερα δικαιώματα από τον τιμαρλή, που δεν του επιτρεπόταν εκτός των άλλων να δικάζει και να αποδίδει δικαιοσύνη, γιατί αυτό ήταν δικαίωμα του Σουλτάνου.

Από τότε βέβαια πέρασαν αιώνες και σήμερα τιμάριο θεωρείται μια ιδιοκτησία ή έστω ένας τίτλος που δίδεται κάπως σαν «προίκα» από έναν πατέρα στα παιδιά του ενώ αυτά δεν αξίζουν κάτι τέτοιο. Και τα μορφωμένα παιδιά της ΝΔ το χρησιμοποίησαν σε πρώτη ευκαιρία, μαζί με άλλες πιο οικείες σε αυτά  λέξεις όπως Αράχοβα, Μύκονος κλπ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News