Το τι κυβέρνηση (δεν) έχουμε το συνειδητοποιήσαμε άλλα μια φορά χθες, πρώτη εργάσιμη ημέρα του 2013. Έγινε σύσκεψη για την κάπνα από τα όσα καίνε οι Έλληνες (ένας από τους πιο έξυπνους λαούς του κόσμου) για να προχωρήσει η ελληνική ατμομηχανή έστω κι έτσι, αλλά σε αυτή τη σύσκεψη δεν παρουσιάστηκε ο οικοδεσπότης-Υπουργός Περιβάλλοντος, επίσης ο κύριος υπεύθυνος για το κακό, δηλαδή ο Υπουργός Οικονομικών και άλλοι αρμόδιοι Υπουργοί και Υφυπουργοί, πλην της κ. Σκοπούλη από το Υπουργείο Υγείας (που πυροβόλησε μετά και σκότωσε αλύπητα με τις δηλώσεις της την ελληνική γλώσσα μ’ εκείνες  τις βαθυστόχαστες εκφράσεις για «μέτρα ευόδωσης της κατανάλωσης ενέργειας κλπ»). Δείτε τις δηλώσεις μόνον όσοι είστε αρκετά μαζοχιστές.

Για ένα θέμα λοιπόν, που αφορά άμεσα τους Έλληνες πολίτες, οι τύποι αυτοί έδειξαν πόσο ενδιαφέρονται. Ιδιαίτερη εντύπωση βέβαια έκανε η μη παρουσία (θα το έλεγες και γαϊδουριά) των υψηλόβαθμών στελεχών  του Υ.ΠΕ.ΚΑ (που φιλοξενούσε τη σύναξη!!!).  Οπότε, όταν μετά, από τα Μέσα Ενημέρωσης, παρουσιάζουν στο κοινό τους το μεγάλο δράμα, που μπορεί να του συμβεί, δηλαδή να στριμωχτεί τόσο ο κ. Βενιζέλος ώστε να πέσει η κυβέρνηση, είναι φυσικό πολλοί να σκέπτονται πως: «σιγά, θα χάσει η Βενετιά βελόνι αν πέσουν ο Σαμαράς και οι άλλοι δυο». 

Αλλά για να μη στενοχωρηθούν και αυτοί που ακόμη υποστηρίζουν την κυβέρνηση των Τριών, να δεχτούμε ότι πρέπει να μην τελειώσουν τα ψωμιά της εδώ. Όμως ο κ. Βενιζέλος που έχει στριμωχτεί ακόμη και από τους δικούς του; Λύση υπάρχει και γι αυτόν. Άλλωστε για τους γενναίους δεν υπάρχουν αδιέξοδα (για να αλλάξουμε κι  εκείνο το χιλιοειπωμένο για τη δημοκρατία). Θα μπορούσε να παραιτηθεί από το βουλευτικό αξίωμα και να μείνει αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για όσο καιρό ακόμη θα τον ανέχονται οι δικοί του (τώρα πια δεν πολυχρησιμοποιούν μεταξύ τους το «σύντροφοι»). Μια τέτοια πράξη θα είχε τα εξής καλά (και για τις δυο πλευρές):

• Ό,τι και να συνέβαινε στον κ. Βενιζέλο στο μέλλον, δεν θα προξενούσε τις ίδιες σεισμικές δονήσεις στην κυβέρνηση.

• Δεν θα χανόταν κάποια από τις πολύτιμες (για εκείνη) στις ημέρες μας, ψήφους υπέρ της κυβέρνησης.

• Παραμένοντας Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τουλάχιστον μέχρι το Συνέδριο στις 28 Φεβρουαρίου, θα είχε τη χαρά να συναντάει ακόμη σαν συνεταίρος τον Αντώνη και το Φώτη.

• Θα είχε ένα βαρίδι λιγότερο ο κ. Σαμαράς που θέλει να πετάξει ως άγγελος-πρωτοψάλτης αυτές τις ημέρες προς τους διάφορους μελλοντικούς επενδυτές και να τους αιφνιδιάσει ουρανόθεν.  Ευρισκόμενους  σε κάποιες πρωτεύουσες ανά τον κόσμο και αναμένοντες στην ουρά, όπως μαθαίνω, για να έλθουν να επενδύσουν, εντυπωσιασμένοι και από το ασύλληπτο πολιτικό εκτόπισμα του σημερινού Έλληνα πρωθυπουργού.

• Απεκδυόμενος τη βουλευτική ιδιότητα θα έπαυε να έχει και τη βουλευτική ασυλία, οπότε θα αντιμετώπιζε με ίσους όρους τον δύστηνο(και κάποτε «σύντροφό» του) κ. Παπακωνσταντίνου.

• Θα έδειχνε όμως έτσι επιτέλους ότι πιστεύει στην αθωότητά του.

• Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα έχανε τη γη κάτω από τα πόδια του.

• Θα λέγαμε ότι υπάρχει και φιλότιμο, τουλάχιστον από έναν πολιτικό σ’ αυτό τον τόπο.

• Θα έμεναν και οι ξένοι με ανοιχτό το στόμα.

• Θα τον βλέπαμε λιγότερο, ενθυμούμενοι αντίστοιχα και λιγότερο τα έργα και τις ημέρες του, με τα ούτως ή άλλως δυσδιάκριτα επιτεύγματά του (θα ξεχνούσαμε ίσως για λίγο ακόμη και τους εκπληκτικούς χειρισμούς του για την PROTON Bank).

Ευάγγελε, υπάρχει λύση και δεν είναι τόσο ψηλά όσο φοβάσαι. Να κάνεις το άλμα στο κενό. Άλλωστε όπως τραγουδάει και ο Σφακιανάκης «ο αετός πεθαίνει πάντα στον αέρα». Εκτός και αν παραδέχεσαι πως είσαι κάτι λιγότερο από αετός…
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News