Τι είναι αυτό φέτος; Δεν έχουν περάσει δύο εβδομάδες από την ημέρα που πέθανε ο Ντιέγκο Μαραντόνα, τώρα μαθαίνουμε ότι πέθανε και ο Πάολο Ρόσι. Ένας ένας οι ήρωες των Μουντιάλ μιας άλλης -όχι τόσο μακρινής- εποχής, οι αστέρες του Κάλτσιο και των άλμπουμ της Panini χάνονται. Ο Ντιέγκο έφυγε στα 60 του, ο Πάολο στα 64 του, όπως ανέφεραν την Πέμπτη ιταλικά ΜΜΕ. Στο μεταξύ είχαμε χάσει και τον Ρέι Κλέμενς…

Τον θάνατο του Ρόσι ανακοίνωσε η σύζυγός του Φεντερίκα Καπελέτι με ένα μήνυμά της στο Instagram

«Δεν θα υπάρξει ποτέ άλλος σαν κι εσένα», έγραψε.

Τα ιταλικά ΜΜΕ δεν ανακοίνωσαν την αιτία του θανάτου του Ρόσι, έγραψαν όμως ότι νικήθηκε από μια ανίατη ασθένεια.

Ο Ρόσι, ένας όχι τόσο θεαματικός αλλά ιδιαίτερα αποτελεσματικός επιθετικός, άφησε εποχή στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν το ποδόσφαιρο κρατούσε κάτι από τον ρομαντισμό (και τη βρωμιά του αν θέλετε) αλλά μετασχηματιζόταν σε μια παγκόσμια επιχείρηση δισεκατομμυρίων. Ήταν ο επιθετικός της Γιουβέντους και της Σκουάντρα Ατζούρα με την οποία κατήγαγε έναν θεωρητικά ανέλπιστο θρίαμβο: κατέκτησε στα γήπεδα της Ισπανίας το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, το τρίτο στην ιστορία της Ιταλίας, βγάζοντας εκτός μάχης τη μυθική Βραζιλία του Ζίκο και του Σόκρατες και την πανίσχυρη Δυτική Γερμανία του Σουμάχερ και του Ρουμενίγκε.

Εξι γκολ πέτυχε σε εκείνο το Μουντιάλ ο Ρόσι. Ηταν ο ηγέτης στην επίθεση εκείνης της ομάδας του Μπέαρζοτ, που είχε για τερματοφύλακα τον 40αρη Ντίνο Τζοφ, βράχο στην ιταλική άμυνα τον αδικοχαμένο Γκαετάνο Σιρέα και μαέστρο στη μεσαία γραμμή τον Μπρούνο Κόντι. Μιας ομάδας που έδωσε στον κόσμο του ποδοσφαίρου, εκτός όλων των άλλων, τον νέο τρόπο του να πανηγυρίζεις: τον Μάρκο Ταρντέλι να ουρλιάζει έξαλλα για το γκολ του στον τελικό με τους Δυτικογερμανούς και τον θρυλικό πρόεδρο της χώρας Σάντρο Περτίνι να πανηγυρίζει στις κερκίδες.

Ο ίδιος Ρόσι υπήρξε και ένα σύμβολο ποδοσφαιρικής «ανάστασης». Πριν από εκείνο το Μουντιάλ του είχε απαγορευτεί να παίζει επειδή είχε εμπλακεί σε ένα σκάνδαλο με στοιχήματα. Το ’82 επέστρεψε και οδήγησε την Ιταλία στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, τιμήθηκε με τη Χρυσή Μπάλα του καλύτερου ποδοσφαιριστή της Ευρώπης και οδήγησε τη Γιουβέντους σε μια εποχή ηγεμονίας στο ιταλικό ποδόσφαιρο.

Ο Ρόσι έλαμψε σε εκείνο το Μουντιάλ. Μόνο. Αλλά αρκούσε. Στον τελικό με τη Δυτική Γερμανία (3-1) πέτυχε το πρώτο γκολ, ξεκλειδώνοντας τη γερμανική άμυνα που είχε αντέξει για 57 λεπτά. Και για πολλές γενιές Ιταλών εκείνη η βραδιά –και μόνο αυτή– είναι που πρέπει να έχουν μια απάντηση: «Πού ήσουν την 11η Ιουλίου 1982;»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News