Πέθανε στο Παρίσι, σε ηλικία 79 ετών, η ηθοποιός Aννα Καρίνα, γνωστή κυρίως για τους ρόλους της στις ταινίες του Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Οπως ανακοίνωσε ο ατζέντης της,  έπασχε από καρκίνο.

Γαλλίδα δανικής καταγωγής, η ηθοποιός «με το χλωμό πρόσωπο» και τα μεγάλα γαλαζόγκριζα μάτια είχε γυρίσει στα χρόνια του 1960 επτά ταινίες με τον Γκοντάρ, ο οποίος ήταν τότε ο σύντροφός της.

Εκανε επίσης καριέρα τραγουδίστριας, κυρίως στο πλευρό του Σερζ Γκενσμπούρ.

«Η Αννα έφυγε χθες σε νοσοκομείο του Παρισιού από καρκίνο. Hταν μια καλλιτέχνης με ελεύθερο πνεύμα, μοναδική», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο καλλιτεχνικός της πράκτορας, Λοράν Μπαλαντρά, σύμφωνα με τον οποίο η ηθοποιός πέθανε στην αγκαλιά του συζύγου της, του αμερικανού σκηνοθέτη Ντένις Μπέρι.

«Σήμερα, ο γαλλικός κινηματογράφος έμεινε ορφανός. Χάνει έναν από τους θρύλους του», έγραψε στο Twitter ο υπουργός Πολιτισμού Φρανκ Ριστέρ. Η γαλλική Σινεματέκ (Ταινιοθήκη) εξέφρασε την «τεράστια θλίψη» της.

Στη μνήμη των σινεφίλ, η Αννα Καρίνα θα διατηρήσει την εικόνα μιας ενζενί, ιδιαίτερα με αυτή την καλτ ατάκα: «Τι μπορώ να κάνω; Δεν ξέρω τι να κάνω…» («Ο τρελός Πιερό», 1965).

Πέρασε την παιδική της ηλικία στη Δανία ανάμεσα σε μια απόμακρη μητέρα, μια γιαγιά που πέθανε πολύ νωρίς και έναν παππού που τον λάτρευε και διατήρησε μέχρι τέλους την ευθραυστότητά της.

Ανήλικη ακόμη φθάνει στο Παρίσι με τη φιλοδοξία να γίνει ηθοποιός. Πολύ γρήγορα θα ξεκινήσει σταδιοδρομία μοντέλου. Το πραγματικό όνομά της ήταν Χάνε Καρίν Μπάγερ, αλλά ξαναβαφτίστηκε Αννα Καρίνα από τη σχεδιάστρια μόδας Κοκό Σανέλ.

Ο Γκοντάρ την εντοπίζει σε μια διαφήμιση και της προτείνει έναν μικρό ρόλο στο «Με κομμένη την ανάσα» («A bout de souffle») με την Τζιν Σίμπεργκ και τον Ζαν-Πολ Μπελμοντό, ρόλο τον οποίο αρνείται.

Θα την ξανακαλέσει μερικούς μήνες αργότερα για τον κύριο ρόλο στο «Petit soldat» («Μικρός στρατιώτης»), μια ταινία για τον πόλεμο της Αλγερίας, η οποία θα απαγορευθεί. Στη διάρκεια των γυρισμάτων γεννιέται ένα ειδύλλιο ανάμεσά τους, το οποίο θα διαρκέσει πολλά χρόνια.

Θα γυρίσουν μαζί επτά ταινίες, ανάμεσα στις οποίες οι «Une femme est une femme»( Βραβείο καλύτερης ερμηνείας στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Βερολίνου το 1962), «Vivre sa vie» («Ζούσε τη ζωή της»), «Pierre le fou» («Ο τρελός Πιερό») με τον Ζαν-Πολ Μπελμοντό.

Επί 10 χρόνια, η Καρίνα δεν σταματά να γυρίζει ταινίες και παραμένει η αγαπημένη ηθοποιός του Γκοντάρ. Ούτε ο Σαμπρόλ, ούτε ο Τριφό, άλλοι σκηνοθέτες της νουβέλ βαγκ, θα καταφέρουν να την πείσουν να γυρίσει ταινίες μαζί τους. «Ημουν η γυναίκα του Ζαν-Λικ. Αυτό τους προκαλούσε χωρίς αμφιβολία κάποιο φόβο», θα πει αργότερα.

Ως τραγουδίστρια θα γνωρίσει μεγάλη επιτυχία το 1967 με το «Sous le soleil exactement» του Σερζ Γκενσμπούρ, ένα τραγούδι από το μιούζικαλ «Anna» του Πιερ Κοραλνίκ.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News