«Δεν είμαι διαφορετικός από τους άλλους ανθρώπους. Απλώς, προπονούμαι».

Αυτό πίστευε για τον εαυτό του ο Ούλι Στεκ, ο καλύτερος extreme αναρριχητής και ορειβάτης της Ευρώπης, ίσως και του κόσμου.

«Κανονικά χρειάζεσαι τέσσερις μέρες για να ανεβείς εκεί που ο Ούλι ανεβαίνει σε λιγότερο από τρεις ώρες. Τρεις ώρες χρειάζεσαι μόνο για να ετοιμάσεις το σακίδιό σου, να φορέσεις τα παπούτσια σου, να μιλήσεις με τους φίλους σου, να κάνεις το τελευταίο τηλεφώνημα. Τη στιγμή που έχεις τελειώσει αυτά, ο Ούλι έχει ήδη φτάσει στην κορυφή!» είχε πει χαριτολογώντας o Ιταλός αλπινιστής Σιμόνε Μόρο.

Το μεσημέρι της Κυριακής ανακοινώθηκε επισήμως ότι ο Ούλι Στεκ, «η ελβετική μηχανή» όπως τον αποκαλούσαν, σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να κατακτήσει το Έβερεστ. Οι Αρχές του Νεπάλ ανέφεραν ότι ο φημισμένος αλπινιστής κατά την ανάβαση γλίστρισε, έχασε την ισορροπία του και έπεσε σε «βουτιά» θανάτου περίπου χιλίων μέτρων Οι πρώτες πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν σε εξειδικευμένους ιστότοπους αναφέρουν ότι το περασμένο Σάββατο μία ξαφνική χιονοθύελλα χτύπησε την περιοχή (Νότιο Πέρασμα) από όπου ο Στεκ και η ομάδα τα επιχειρούσαν να ανέβουν στο Εβερεστ. Συνολικά οι νεκροί είναι τέσσερις (αρχικά είχαν αναφερθεί τρεις), δύο παραμένουν αγνοούμενοι ενώ άλλοι έξι από την ομάδα απομακρύνθηκαν με ιταλικό ελικόπτερο σε άσχημη κατάσταση από εξάντληση, κρυοπαγήματα και αναπνευστικές διαταραχές λόγω του υψομέτρου.

Τα όσα συμβαίνουν στο βουνό είναι συνήθως δύσκολο να διευκρινιστούν, πόσω μάλλον στο Έβερεστ, εκεί όπου η ανθρώπινη αντοχή περνά σε ένα άλλο επίπεδο, εκεί όπου οι συνθήκες δεν έχουν καμιά σχέση με αυτές που εμείς γνωρίζουμε και ζούμε.

Το σόι άνθρωπος μπορεί να είναι κάποιος που έχει ως στόχο ζωής να νικά τον εαυτό του δαμάζοντας τα ύψη; Για τον Ούλι Στεκ η extreme ορειβασία και αναρρίχηση υπήρξαν κυρίως ένα αθλητικό project. «Για εμένα, το αθλητικό επίτευγμα είναι πιο σημαντικό από την περιπέτεια», είχε δηλώσει.

Γεννήθηκε το 1976 στο Λανγκάου ιμ Έμμενταλ, κοντά στη Βέρνη, μέσα στις Άλπεις. Αυτό έκανε από παιδί: έπαιρνε τα βουνά. Στα 17 του ήταν ήδη ένας από τους καλύτερους αλπινιστές της Ευρώπης και στα 18 του άρχισε τα ρεκόρ. Άνοιγε διαδρομές στα βουνά, βελτίωνε τους χρόνους ανάβασης και αναρρίχησης, έφτανε την ανθρώπινη αντοχή σε άλλα επίπεδα. Ως Ελβετός, έλεγε ότι για εκείνον ο χρόνος ήταν το πιο σημαντικό, έτσι προσπαθούσε πάντοτε για εκείνον.

Η μεγάλη πρόκληση για τον Ούλι Στεκ ήταν το Άιγκερ και η ανάβαση από τη βόρεια πλευρά του, το διάσημο North Face. Είναι ένας τοίχος από πάγο, χιόνι και πέτρες και για χρόνια οι ελβετικές αρχές απαγόρευαν την ανάβαση, καθώς η διαδρομή για το North Face του Άιγκερ είναι μια από τις πιο φονικές της Ευρώπης. Από το 1935, τουλάχιστον 65 ορειβάτες έχουν σκοτωθεί στην προσπάθειά τους να την περάσουν. Για τον Ούλι, όμως, το North Face ήταν η απόλυτη πρόκληση, και μάλιστα βρίσκεται κοντά στη γειτονιά στην οποία γεννήθηκε. Έτσι, άρχισε να σχεδιάζει τις διαδρομές του και προχωρά altius και fortius.

To 1974, ο θρύλος της ορειβασίας Ράινχολντ Μέσνερ,  Ιταλός αλπινιστής από το γερμανόφωνο Τιρόλο, έκανε την ανάβαση στο North Face σε 10 ώρες, απίστευτο ρεκόρ για την εποχή. Το 1983, ο Αυστριακός Τόμας Μπούμπεντορφερ έσπασε το ρεκόρ κάνοντας την ίδια διαδρομή σε 4 ώρες και 50 λεπτά. Ο Ούλι δεν μπορούσε να το αφήσει αναπάντητο. Έτσι, το Μάρτιο του 2007, ανέβηκε στο North Face σε μόλις 3 ώρες και 54 λεπτά! Μάλιστα, μέρος της αναρριχητικής διαδρομής έγινε χωρίς γάντια, λόγω ιδιαιτέρως υψηλής για την εποχή θερμοκρασίας. Ο Ούλι έγινε ο σταρ του North Face, ο κόσμος της ορειβασίας και της αναρρίχησης τον αποθέωσε.

Δεν του ήταν αρκετό, όμως. Ή, μάλλον, δεν τον ένοιαζε να είναι ο σταρ. Όπως αφηγήθηκε ο ίδιος, «μετά από δυο μέρες σκέφτηκα ότι δεν είναι αυτό το όριο, ΟΚ είμαι πιο γρήγορος από τους άλλους αλλά μπορώ πολύ καλύτερα». Πέρασε ένα χρόνο προετοιμασίας, με πολύ τρέξιμο στην αλπική ζώνη και το 2008 κατέβασε το χρόνο στις 2 ώρες και 47 λεπτά. Το 2011, όμως, ο νεαρός Ελβετός Ντάνι Άρνολντ κατάφερε να ανεβεί στο North Face σε 2 ώρες και 28 λεπτά. Ο Ούλι επέστρεψε στο ρεκόρ το Νοέμβριο του 2015, κάνοντας τη διαδρομή σε 2 ώρες και 23 λεπτά.

Το 2007 σώθηκε από θαύμα ανεβαίνοντας στην κορυφή Ανναπούρνα, στα Ιμαλάια και το 2013 επέστρεψε εκεί, καταφέρνοντας να κάνει την πρώτη σόλο ανάβαση στην ιστορία από την νότια πλευρά του βουνού. «Τα ρεκόρ καταρρίπτονται και ο κόσμος εξακολουθεί να γυρίζει. Μεγαλώνεις κι έρχεται η στιγμή που πρέπει να προσαρμόσεις τους στόχους σου στην ηλικία σου».

Το 2013, στο Έβερεστ, είχε μπλέξει σε σοβαρά επεισόδια με ντόπιους οδηγούς, κάτι που είχε γίνει διεθνής είδηση. Επέστρεψε πριν από λίγες εβδομάδες, προκειμένου να κάνει γρήγορη ανάβαση στο Έβερεστ και στο Λότσε, την τέταρτη ψηλότερη κορυφή του κόσμου. Μάλιστα, θα έκανε διανυκτέρευση στην «death zone», σε υψόμετρο πάνω από 8.000 μέτρα, extreme συνθήκη για τις δυνατότητες του ανθρώπινου σώματος.

Δεν τα κατάφερε. «Η περίπτωση του Ούλι επιβεβαίωσε αυτό που λεν, ότι οι ορειβάτες είναι εύκολο να την πατήσουν σε σημεία που γνωρίζουν σαν την τσέπη τους», λέει στο protagon ο Θεσσαλονικιός Μιχάλης Στύλλας, έμπειρος ορειβάτης, μέλος της πρώτης ελληνικής αποστολής που ανέβηκε στο Έβερεστ το 2004. Η είδηση του θανάτου του Ούλι Στεκ σόκαρε τον κόσμο της ορειβασίας και της αναρρίχησης. «Είναι ωραίο να γνωρίζεις ότι υπάρχει ο Ούλι, είναι ωραίο για σένα», είχε πει ένας αναρριχητής πριν χρόνια, και πόσο δίκιο είχε!

Πριν αναχωρήσει για το Έβερεστ, ο Ούλι είχε μιλήσει στην Ελβετική εφημερίδα «Tages Anzeiger» σχετικά με την αποστολή στο Έβερεστ και το Λότσε και είχε πει προφητικά: «Αποτυχία για μένα θα ήταν να πεθάνω και να μην επιστρέψω…».

Δείτε πώς παρουσίασε το BBC την είδηση με ένα βίντεο του ίδιου του Ούλι Στεκ (youtube.com@Ueli Steck):

https://youtu.be/i6GoRKvFWKQ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News