Στα οικονομικά δεν πρόκειται να βρει κανείς τις βεβαιότητες των φυσικών επιστημών. Ακόμα και στα πιο απλά θέματα θα βρει κάποιος (δημιουργικές) διαφορές μεταξύ των οικονομολόγων που πηγάζουν από τις διαφορετικές κοσμοθεωρίες τους, τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται την ανθρώπινη φύση κ.λπ.

Σε μία μόνο πρόταση θα συμφωνούσαν όλοι οι κορυφαίοι οικονομολόγοι: «Η Ελλάδα δεν θα έπρεπε ποτέ να υιοθετήσει το ευρώ». Αυτή είναι η μοναδική πρόταση στα οικονομικά που, κατά κάποιον τρόπο, αντιστοιχεί με τον νόμο της βαρύτητας στις φυσικές επιστήμες. Ανεξάρτητα αν είναι «Δεξιοί» ή «Αριστεροί», όλοι οι γίγαντες νομπελίστες οικονομολόγοι που έχουν εκφράσει άποψη για το θέμα -Φρίντμαν, Κρούγκμαν, Άροου, Χέκμαν, Μπέκερ κ.λπ.- συμφωνούν με αυτή τη διαπίστωση. Σε αυτή τη διακεκριμένη σειρά ήρθε πρόσφατα να προστεθεί ο μεγάλος Αριστερός νομπελίστας Αμάρτια Σεν ο οποίος σε συνέντευξή του στην Καθημερινή τόνισε ότι η εισαγωγή του ευρώ «ήταν ιδιαίτερα αρνητική για τις χώρες του Νότου πού είδαν το νόμισμά τους να ανατιμάται.». Και πρόσθεσε: «Η ελαστικότητα στις συναλλαγματικές ισοτιμίες είναι απολύτως αναγκαία. Μετά την κρίση του 1998 οι οικονομίες της Ανατολικής Ασίας ανέκαμψαν κυρίως λόγω των υποτιμήσεων που έκαναν».

Ομως το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο -ανεξάρτητα αν αυτοαποκαλείτο «νεοφιλελεύθεροι», «κοινωνικοί φιλελεύθεροι», «σοσιαλδημοκράτες» ή «σοσιαλιστές»- επέλεξε να αψηφήσει τον νόμο της βαρύτητας και να υιοθετήσει το ευρώ. Με την πράξη τους αυτή οι Έλληνες πολιτικοί επιβεβαίωναν πλήρως τις προβλέψεις της Σχολής της Δημόσιας Επιλογής: Ότι δηλαδή οι πολιτικοί, όπως κάθε επαγγελματική ομάδα, θέτει σε πρώτη μοίρα όχι ένα φαντασιακό «κοινό καλό» αλλά τη μεγιστοποίηση των συμφερόντων της: δηλαδή την επανεκλογή της. Ο φτηνός δανεισμός τον οποίο εγγυάτο η ένταξή μας στην ευρωζώνη επέτρεπε στους πολιτικούς την πρόσβαση σε μυθικά ποσά που θα διασφάλιζαν τη γιγάντωση του πελατειακού διαπλεκόμενου κράτους και, κατά συνέπεια, την επανεκλογή τους.

Αν λοιπόν, με άλλα λόγια, οι Έλληνες πολiτικοί επέλεξαν να αψηφήσουν τον νόμο της βαρύτητας με αποτέλεσμα τις τραγικές στιγμές που βιώνουμε σήμερα, εν τούτοις με την πράξη τους αυτή κατέγραψαν ένα ιστορικό παράδειγμα της ορθότητας των απόψεων της Σχολής της Δημόσιας Επιλογής που θα πρέπει να διδάσκεται στα πανεπιστήμια όλου του κόσμου.

Ομως υπάρχει ένα ερώτημα: Προϋπόθεση της επιβίωσης και αναπαραγωγής οποιουδήπoτε ζώντος οργανισμού είναι το να μαθαίνει από τα λάθη του. Μία ομάδα κυνηγών της Λίθινης Εποχής που συνεχίζει να ερμηνεύει λάθος τα σημάδια του καιρού και να πηγαίνει σε μέρη που δεν υπάρχουν θηράματα πολύ σύντομα θα εκλείψει χωρίς να αφήσει απογόνους.
Το ίδιο συμβαίνει και με την Ελλάδα. Στο πηδάλιο της οικονομικής πολιτικής εξακολουθούν να βρίσκονται οι ίδιοι άνθρωποι που περιφρόνησαν τον νόμο της βαρύτητας στέλνοντας τη χώρα στην ευρωζώνη. Και το ερώτημα που προβάλει είναι: Πώς μπορεί κανείς σοβαρά να πιστεύει ότι η χώρα θα βγει ποτέ από την κρίση όταν αναθέτει τον σχεδιασμό της οικονομικής πολιτικής σε άτομα τα οποία όχι απλά έκαναν το πιο καταστροφικό λάθος του αιώνα αλλά επιπλέον αρνούνται σήμερα να αναγνωρίσουν και να μάθουν από τα λάθη τους;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News