To τέλος των ταμείων και τα δομημένα ομόλογα
To τέλος των ταμείων και τα δομημένα ομόλογα
Καθώς αυτή την εβδομάδα η μία κυβερνητική σύσκεψη διαδέχονταν την άλλη, για τα χρήματα που δεν υπάρχουν στα ταμεία για να πληρωθούν επιδόματα ανεργίας και συντάξεις ως το τέλος του χρόνου, πέρασαν μάλλον απαρατήρητες ορισμένες από τις λεπτομέρειες που έχουν κατατεθεί στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής, για την υπόθεση των δομημένων ομολόγων.
Κατ’αρχήν αυτό που φαίνεται ότι αγνόησαν τόσο ο αντιεισαγγελέας Εφετών κ. Γρηγόρης Πεπόνης, όσο και ο διάδοχός του στην ανάκριση Γ.Λέκκας αλλά και δεν αναδείχθηκε μέχρι τώρα από την εξεταστική επιτροπή της Βουλής, είναι ότι το επίμαχο (το όγδοο στη σειρά) δομημένο ομόλογο αφορούσε τη χρηματοδότηση με τα αποθέματα των ασφαλιστικών ταμείων των αμυντικών δαπανών της χώρας.
Να πώς: Στο υπόμνημα που κατέθεσε αυτή την εβδομάδα ο άνθρωπος που επέλεξε το «σύστημα» να φορτωθεί το σκάνδαλο, ο συνταξιούχος της Εθνικής Τράπεζας και εκ των μετόχων της ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, κ.Σοφοκλής Πρηνιωτάκης, στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής αναφέρει στις σελίδες 29 και 30: τα δομημένα ομόλογα… «πρωτοεκδόθηκαν στην ελληνική αγορά στις 15/2/2005 και στη συνέχεια έγιναν άλλες 7 εκδόσεις από το Ελληνικό Δημόσιο και αγοράστηκαν από 24 ασφαλιστικά ταμεία. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει ότι η συγκεκριμένη επιλογή ήταν μέσα στα πλαίσια της τότε κυβερνητικής πολιτικής… Τα προϊόντα αυτά (σς τα 7 πρώτα ) ήταν αντικείμενο διαπραγμάτευσης είχαν πάρει δηλαδή διεθνή κωδικό ταυτότητας (ISIN)και εμφανίζονταν στις οθόνες των διαφόρων δικτύων Bloomberg, Reuters …»
Αυτή η όγδοη έκδοση όμως θα είχε κάτι ιδιαίτερο, πληροφορήθηκε ο Πρηνιωτάκης. Δεν θα ήταν σαν τα άλλα διότι αφορούσε τις αμυντικές δαπάνες της χώρας αλλά θα ήταν γερμανικού τύπου sustain, δηλαδή η μεταβίβασή του δεν γίνεται εύκολα, όπως των άλλων δομημένων ομολόγων αλλά διά εκχωρήσεως. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι απλός. Αν η μεταβίβασή του είναι ελεύθερη τότε οποιοσδήποτε αγοραστής (θεωρητικά και η Τουρκική κυβέρνηση) μέσω κάποιου ασφαλιστικού ταμείου ή τράπεζας θα μπορούσε να το αγοράσει. Έτσι αποφασίστηκε να μην είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμο.
Ξαφνικά όμως, ενώ αυτό είχε αποφασιστεί και είχε περιληφθεί στη σχετική ρήτρα, το προϊόν εμφανίστηκε στον Bloomberg. Θαύμα; Αν όχι, γιατί δεν έγινε αντικείμενο έρευνας; Και τί ευθύνες έχουν οι τότε υπεύθυνοι για τη διαπραγμάτευση της έκδοσης του; Ο Πρηνιωτάκης προφανώς και δεν γνώριζε τη σχέση που συνέδεε τη μία πλευρά του κράτους (Υπουργείο Αμύνης, Οικονομικών ) με την άλλη (υπουργείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων) ούτε τη σιωπηρή συμφωνία να πληρωθούν τα «θαύματα της ελληνικής δεκαετίας» (εξοπλιστικά , χρέη ολυμπιακών ) με τα αποθεματικά των ταμείων. Εκείνοι που το γνώριζαν γιατί δεν κλήθηκαν να απαντήσουν στο ερώτημα που είναι κυρίως πολιτικό (ποιοί πήραν την απόφαση) και στη συνέχεια («προμήθειες») ποινικό;
Ο Πρηνιωτάκης επέμεινε στη Βουλή ότι το δομημένο ομόλογο δεν ζημίωσε τα ταμεία, κάτι που αποδεικνύουν οι αριθμοί αν και συνήθως τα επιτόκιά του μειώνονται δραματικά προς το τέλος της δωδεκαετίας της διάρκειάς του δηλαδή το 2019 ,το ερώτημα είναι ωστόσο αν οι διοικήσεις τους γνώριζαν τι ακριβώς αγοράζουν η το αγόρασαν επειδή το κράτος είχε ανάγκη τα αποθεματικά τους. Ο Ανδρέας Βγενόπουλος με το απολογητικό του υπόμνημα στον εφέτη ανακριτή κ Γ. Λέκκα κάνει και μία άλλη παρατήρηση για το ομόλογο που πούλησε η Τράπεζά του στο ταμείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων «Όταν στις 20 Σεπτεμβρίου 2006 οι υπηρεσίες μας εγγράφως τους πρότειναν (σς στις υπηρεσίες του ΤΑΞΥ) εγγράφως «τμηματικές μικρότερες αγορές οι οποίες σταδιακά θα σχηματίσουν το χαρτοφυλάκιο που επιθυμείτε απέρριψαν την πρόταση επειδή ήθελαν άμεση και πολύ μεγάλη αγορά (απορρόφηση;) των σχετικών ομολόγων, μολονότι αυτό σήμαινε αύξηση του κόστους κτήσης για το ΤΑΞΥ…»(σελ 5 του υπομνήματος). Δύο σελίδες πιο κάτω «Δηλαδή 24 ταμεία συνολικά όλα μαζί απορρόφησαν τις εκδόσεις των δομημένων ομολόγων όχι γιατί το ήθελαν πολιτικοί προϊστάμενοι ή/και αρμόδια υπουργεία αλλά γιατί ήταν όλοι κλέφτες;» Ο Βγενόπουλος λέει ότι το κράτος ωφελήθηκε από την πώληση των ομολόγων στα ταμεία , δεν διευκρινίζει όμως ποιό κράτος εκείνο που πουλούσε η εκείνο που αγόραζε διότι και στις δύο πλευρές στο τέλος της αλυσίδας ήταν το κράτος.
Υπάρχει και μία δεύτερη εξίσου σοβαρή παράμετρος των εξηγήσεων Πρηνιωτάκη στη Βουλή: Η κυβέρνηση της ΝΔ και η επιτροπή κεφαλαιαγοράς αφού μπέρδεψαν δύο εντελώς άσχετες μεταξύ τους χρονικές περιόδους και τα απλά ομόλογα με τα δομημένα βρήκαν τους «αποδιοπομπαίους «στους Πρηνιωτάκη και Ράμμο (της ΠΗΓΑΣΟΣ). Συνολικά μετά το 2005 διατέθηκαν 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία και αν η επιτροπή κεφαλαιαγοράς και η Τράπεζα της Ελλάδας θεώρησαν επιλήψιμη της συμμετοχή των αποδιοπομπαίων για απόκλιση από την τιμές της ηλεκτρονικής δευτερογενούς αγοράς (ΗΔΑΤ), ενός μηχανισμού που έχουν δημιουργήσει οι Τράπεζες για την αγορά και την πώληση αυτών των τίτλων, μία ματιά στο σύνολο των αγοραπωλησιών της περιόδου δείχνει ότι Δικαιοσύνη και Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς δεν είναι «τυφλές»:
_Στην απάντηση του πρώην προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς κ.Αλ. Πιλάβιου στην ΕΕ της Βουλής αναφέρεται ότι μόνο 4 χρηματιστηριακές εταιρείες είχαν κάνει πράξεις με ομόλογα αλλά άλλος μάρτυρας κατάθεσε ότι το ταμείο ασφάλισης στο οποίο προίστατο (προσωπικού εθνικής ασφαλιστικής ) είχε αγοράσει το 2006 δομημένο ομόλογο 2,5 εκατοστιαίες μονάδες από ο,τι το είχε αγοράσει η Εθνική Ασφαλιστική από την Εθνική. Δεν ήταν η πρώτη φορά που το έκανε η Εθνική το ομόλογο με ISIN XS025 65663429 είχε διατεθεί με τιμή 97,5 σε ιδιώτες πελάτες, σε άλλη τράπεζα 94,54 και στα «κορόιδα» των ταμείων στο 100. Αν τα ταμεία ήθελαν να πουλήσουν αυτό το ποιόν στη δευτερογενή αγορά θα έπαιρναν 91,5 χάνοντας 8,5 μονάδες από την τιμή κτήσης. Τα στοιχεία αυτά δεν είχε παρουσιάσει αρχικά η «Εθνική» προς τον κ Γ.Λέκκα .Ο κ Λέκκας επανήλθε και ζήτησε τις τιμές «επαναγοράς» των τόσο πολλά υποσχόμενων τίτλων. Και τότε «ω του θαύματος» εμφανίστηκε το ίδιο προϊόν να πουλιέται στην Αγροτική 97,5, στην Eurobank 94,54 και στην Bank Insinger de Beaufort NV Roma 91,50 . Φυσικά θα πει κάποιος παίζει ρόλο ο όγκος. Καμμία αντίρρηση Αν κοιτάξει όμως κανείς πιο προσεκτικά τους όγκους της πρωτογενούς διάθεσης, όπως φαίνονται στο πρώτο έγγραφο της «μεγάλης μας φίλης «Το ταμείο Ασφάλισης Ναυτικών Πρακτόρων και Υπαλλήλων αγοράζει για 10 εκ ευρώ το ομόλογο XS0223064139 ενώ η Εθνική Ασφαλιστική και η Δήλος αγοράζουν στο 99,5 στο 1/5 του όγκου του ταμείου!! Τις εξηγήσεις της «Εθνικής» υπογράφει για την ιστορία το «σημερινό αφεντικό» του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους κ Π. Χριστοδούλου.
Η Εθνική δεν ήταν η μόνη Τράπεζα που «έσπρωξε» δομημένα ομόλογα στα ασφαλιστικά ταμεία έναντι υψηλής αμοιβής αντίστοιχης των χρηματιστών που κατηγορούνται. Από τους πίνακες που κατατέθηκαν στην εξεταστική επιτροπή, την ίδια δουλειά έκαναν οι χρηματιστηριακές της Alpha, της Eurobank, η Πειραιώς και η ΒΝΡ.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News