Μέσα στις πέντε σελίδες των προτάσεων των δανειστών (εδώ) υπάρχει και μία παράγραφος για την ολοκλήρωση της φαρμακευτικής μεταρρύθμισης. Όπως και σε άλλες αντίστοιχες προτάσεις (κρατήσεις υπέρ τρίτων, ενιαίο μισθολόγιο, ΦΠΑ) προτείνουν να καταργηθούν οι εξαιρέσεις. Στο φάρμακο οι δανειστές προτείνουν να εφαρμοσθεί η συνταγογράφηση ως εξής: τα φάρμακα που χάνουν την πατέντα τους μετά από 10 χρόνια να τιμολογούνται με το 50% του καινούργιου φαρμάκου και τα γενόσημα με το 32,5%.

Θυμίζω ότι στην αρχή της κρίσης, όσα έχαναν την πατέντα τους μετά από 10 χρόνια έπαιρναν μια τιμή στο 80% του πρωτοτύπου. Οι πολυεθνικές έχαναν ένα μεγάλο μέρος των κερδών τους από αυτή την τιμολόγηση και κυρίως το γενόσημο δεν είχε εκείνη την τιμή που να του επιτρέπει να γίνεται ελκυστικό.

Ο Αδ. Γεωργιάδης «ξεκλείδωσε» την τιμή προς τα κάτω για να διευκολύνει την διείσδυση του γενοσήμου. Όμως μία άλλη διάταξη «προστάτεψε» τα φάρμακα που κυκλοφορούσαν το 2012. Τώρα οι δανειστές ζητούν να καταργηθεί αυτή η διάταξη χαρακτηρίζοντάς την εξαίρεση (grandfathering). Και είναι.

Μια από τις πρώτες δουλειές της νέας κυβέρνησης ήταν η μεταρρύθμιση Κουρουμπλή, δηλαδή η επαναφορά της δυνατότητας των γιατρών να γράφουν όχι την δραστική ουσία, αλλά την εμπορική ονομασία των φαρμάκων, κάτι που εκτός από τους γιατρούς ζητούσε και η εγχώρια βιομηχανία γενοσήμων φαρμάκων. Έτσι θεωρεί ότι προστατεύεται από τον ανταγωνισμό.

Είναι γνωστό ότι κάποιοι εκπρόσωποι της φαρμακοβιομηχανίας υποστήριξαν με κάθε τρόπο τον ΣΥΡΙΖΑ για να εκλεγεί και από αυτή την άποψη ανήκουν στην πελατεία του, όσο οι δημόσιοι υπάλληλοι ή οι συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ. Η εγχώρια φαρμακοβιομηχανία επικαλείται την προστασία των θέσεων εργασίας για να δικαιολογήσει το σύστημα τιμολόγησης που δεν υπάρχει έτσι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Όμως ό,τι προστατεύεται στον κόσμο των επιχειρήσεων θα έπρεπε σε μια ανοιχτή Ευρώπη να μην υπάρχει. Διότι αν υπάρχει, σημαίνει ότι το πληρώνουν οι φορολογούμενοι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News