Η πρόσφατη πρόταση του ιταλικού συγκροτήματος ENEL -για άδεια ερευνών, πετρελαϊκών και αερίου στην Ελλάδα- εντάσσεται στο πλαίσιο της κυβέρνησης να προχωρήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στην αξιοποίηση των όποιων κοιτασμάτων.

Σωστή η απόφαση, και καλό είναι να μη χαθεί ούτε στιγμή. Γιατί;

Διότι υπάρχουν αφενός πολλοί αστάθμητοι παράγοντες και αφετέρου ο χρόνος τρέχει εις βάρος της Ελλάδος. Οι αστάθμητοι παράγοντες δεν μετράνε μόνο στην Ελλάδα. Παντού στον κόσμο, όπου αρχίζουν έρευνες ανάλογες με τις δικές μας, υπάρχουν εκτιμήσεις σχετικά με τα αποθέματα που αναπτύσσονται, σύμφωνα με τον νόμο των πιθανοτήτων.

Δηλαδή, οι μέχρι τώρα εκτελεσθείσες προκαταρκτικές έρευνες δίνουν ένα πόσο Άλφα αέριο με πιθανότητα Βήτα, ας πούμε 70%. Εάν ζητήσουμε την απόλυτη βεβαιότητα σε αυτό το στάδιο, τότε οι ερευνητές κουμπώνονται, γίνονται πολύ επιφυλακτικοί και δεν δίνουν κανένα πόσο με βεβαιότητα 100%. Οι ανάλογες εκτιμήσεις διαμορφώνονται σε μορφή μαθηματικής συναρτήσεως, στον ένα άξονα αναφέρονται τα ποσά αερίου, στον άλλον οι πιθανότητες να υπάρχουν πράγματι. Όσο περισσότερη σιγουριά ζητάμε, τόσο πέφτουν οι εκτιμήσεις.

Με αυτό το σκεπτικό έχουν γίνει οι μελέτες και οι εκτιμήσεις καθώς και τα στοιχεία που υπάρχουν και θα δοθούν στον ιταλικό όμιλο μέσω της εταιρείας που ήταν εντεταλμένη από την ελληνική κυβέρνηση να κάνει τις σχετικές έρευνες.

Εάν συμφωνήσουν, τελικά, στα λεγόμενα οικόπεδα και στους όρους της εκμετάλλευσης.

Οι έρευνες δεν έχουν βέβαια τελειώσει, χρειάζονται ακόμα χρόνια και θα τις προχωρήσουν οι ενδιαφερόμενες εταιρείες, εν προκειμένω η ENEL, που ελπίζουν βεβαίως να επιτύχουν. Αλλά μπορεί και να αποτύχουν.

Γιατί τρέχει ο χρόνος εις βάρος της Ελλάδος;

Θα πείτε, διότι χρειαζόμαστε άμεσα χρήματα. Αυτό είναι αυτονόητο. Αλλά υπάρχει και άλλος, τεχνολογικός παράγοντας:

Η νέα τεχνολογία εξόρυξης, ονόματι fracking -η οποία προχωράει με γοργούς ρυθμούς στις ΗΠΑ και ήδη αποδίδει σοβαρά αποτελέσματα, με την προοπτική μάλιστα να ξεπεράσει σε λίγα χρόνια η χώρα ως παραγωγός τη Σαουδική Αραβία- σκοντάφτει ακόμα στην Ευρώπη σε διάφορες ενστάσεις, περιβαλλοντολογικού χαρακτήρος. Εάν αυτές οι ενστάσεις παρακαμφθούν, τότε οι σχιστολιθικές περιοχές της Ευρώπης μπαίνουν δυνατά στον χορό της εξόρυξης με τη χρήση της νέας τεχνολογίας. Στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιου είδους γεωλογικά αποθέματα, από ό,τι γνωρίζω.

Το θέμα είναι ότι με τη νέα προσφορά θα πέσουν οι τιμές! Και οι εξορύξεις της Ελλάδος, οι οποίες είναι ακριβές, λόγω γεωλογίας, γίνονται ασύμφορες για τους επενδυτές.

Άλλος ένας κίνδυνος παραμονεύει στο… Ιράν. Ο κίνδυνος της ειρήνης και συνεργασίας με την Ευρώπη και με την Αμερική. Το Ιράν έχει τεράστια αποθέματα που τώρα είναι μπλοκαρισμένα, για πολιτικούς λόγους. Έφυγε όμως ο Αχμεντίν Νετζάτ από την προεδρία και τα πράγματα αλλάζουν. Εάν επιτραπεί στο Ιράν η διάθεση πετρελαίου και αερίου στις αγορές, δεδομένης της εύκολης, άρα χαμηλού κόστους εξόρυξης, τότε πάλι έχουμε στην Ελλάδα πρόβλημα. Θα πέσουν οι τιμές.

Για τους ανωτέρω λόγους πρέπει να επιταχυνθούν οι σχετικές ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης. Αν δεν είναι ήδη αργά για επιτυχία.

Τα όποια έσοδα, και υπάρχουν εκτιμήσεις επί τούτου, θα κάνουν τουλάχιστον τέσσερα πέντε χρόνια να αρχίσουν να εισρέουν στα δημόσια ταμεία. Και αυτό, με αισιόδοξες προβλέψεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News