Ο Γκίκας Χαρδούβελης, με την υπόθεση των αδήλωτων χρημάτων του και κυρίως με την μεταφορά τους στο εξωτερικό, έκανε μια ζημιά πολλαπλάσια από αυτή που αρχικά φαίνεται. Δεν πρόκειται απλά για έναν πολιτικό ο οποίος, σαν αρκετούς ακόμα, προτίμησαν την ασφάλεια των καταθέσεών τους σε τράπεζες του εξωτερικού. Πρόκειται για έναν πρώην υπουργό Οικονομικών, ο οποίος από την μια δήλωνε πως «οι καταθέσεις είναι απόλυτα ασφαλείς» και από την άλλη ακολούθησε μια συμπεριφορά προς μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, δεν πίστευε ούτε ο ίδιος αυτό που έλεγε στους άλλους, σ' εμάς…

Όπως αποκαλύπτεται, τα χρήματά του τα έστελνε με δόσεις (56 ξεχωριστά εμβάσματα κάτω των 10.000 ευρώ το καθένα για να μην «χτυπήσει» το καμπανάκι της Τράπεζας της Ελλάδος) και μάλιστα σε μια τράπεζα στο νησί Jersey, που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους φορολογικούς παραδείσους για όσους θέλουν κάτι να κρύψουν. Η απάντησή του, «φοβήθηκα όπως η μισή Ελλάδα», αποτελεί ένα επιπλέον στοιχείο αυτής της στάσης που επιφέρει αυτή την πολλαπλάσια ζημιά στην οποία αναφερόμαστε.

Και ποια είναι αυτή; Το μήνυμα που στέλνει στον μέσο πολίτη, ο οποίος ενδεχομένως έχει κάποιες μικρές ή μεγάλες καταθέσεις. Τι του λέει με την συμπεριφορά του ο κ. Χαρδούβελης; Πάρε τα λεφτά και τρέχα. Βγάλε τα στο εξωτερικό, στείλε τα σ' έναν φορολογικό παράδεισο, ασφάλισέ τα όσο μπορείς και… Αυτό το «και» έχει ιδιαίτερη σημασία: και όχι απλά σε ενδεχόμενη πτώχευση και επιστροφή στη δραχμή, εσύ δεν θα βγεις ζημιωμένος, αλλά τότε, μπορείς να φέρεις στη χώρα τα ευρώ που έχεις παρκάρει στο εξωτερικό και να έχεις ένα θεαματικά μεγαλύτερο συγκριτικό πλεονέκτημα από οποιονδήποτε άλλο. Με την αξία που θα έχουν τα χρήματά σου τότε, θα έχεις μετατραπεί σ' έναν πιο πλούσιο Έλληνα.

Το σημείωσα και σε άλλο άρθρο, ο κ. Χαρδούβελης μάλλον δεν έκανε κάτι παράνομο. Αν, τουλάχιστον, δικαιολογήσει και την προέλευση των χρημάτων και αποδειχτεί ότι τα δήλωσε στα «πόθεν έσχες». Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι έκανε κάτι ηθικό, μια και η έννοια της ηθικής είναι πολύ σχετική σ' αυτή τη χώρα. Αυτό για το οποίο πιστεύω σε απόλυτο βαθμό ότι πέτυχε, είναι να ενισχύσει την ήδη δεδομένη αναξιοπιστία των πολιτικών (βάζει ένα γερό λιθαράκι σ' αυτό, ιδιαίτερα αφού διετέλεσε υπουργός Οικονομικών), αλλά κυρίως ακύρωσε την όποια προσπάθεια της οικονομικής σταθερότητας. Αν υπάρχουν κάποιοι ακόμα (που προφανώς υπάρχουν) οι οποίοι διατηρούν τα χρήματά τους σε ελληνικές τράπεζες, με το παράδειγμα Χαρδούβελη, θα το σκεφτούν διπλά…

Υ.Γ. Είναι αυτονόητο πως την αναξιοπιστία αυτή την ενισχύουν και σημερινοί υπουργοί (Σταθάκης, Βαλαβάνη κ.α.), οι οποίοι εξακολουθούν να διατηρούν καταθέσεις στο εξωτερικό. Φέρνοντας τα χρήματά τους σήμερα στην Ελλάδα, θα έστελναν ένα ηχηρό μήνυμα πως δεν είναι όλοι το ίδιο. Ιδιαίτερα σήμερα, που η οικονομική αστάθεια είναι το ίδιο μεγάλη όσο παλιότερα… Φοβούνται κι αυτοί;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News