Η κυβερνητική πλειοψηφία πανηγύρισε δεόντως για τη λεγόμενη επικύρωση του πρωτογενούς πλεονάσματος από την Eurostat, αλλά τα νούμερα του ευρωπαϊκού οργανισμού δείχνουν και ορισμένα άλλα πράγματα. Π.χ. το ποσοστό της δαπάνης της κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ. Την ώρα που η κυβέρνηση ανακοινώνει πάνω από 2.000 προσλήψεις, το ποσοστό της κυβερνητικής δαπάνης στο ΑΕΠ εκτινάχθηκε από 51.4% το 2010 στο 58.5% το 2013. Στην Ιρλανδία το αντίστοιχο ποσοστό μειώθηκε από 65.5% το 2010 σε 42.9%, στην Ισπανία από 46.3% σε 44.8%και στην Πορτογαλία από 51.5% σε 48.7%. Και στην Κύπρο το ποσοστό αυτό μειώθηκε στην τριετία από 46.2 σε 45.8%. Με απλά λόγια δηλαδή, οι ευρωπαϊκές χώρες που αναγκάσθηκαν να μπουν σε εθνικό και ευρωπαϊκό πρόγραμμα μείωσαν τις δαπάνες της κυβέρνησης, εκτός από την Ελλάδα- παρά τα όσα ωραία διακηρύσσει η κυβέρνηση.

Για τον απλό λόγο ότι το ΑΕΠ μειώνεται πιο γρήγορα απ' ό,τι οι μισθοί και κυρίως οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Έτσι, παρά το γεγονός ότι η φορολογία ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε στο ίδιο διάστημα, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, στο 45 από το 40% του ΑΕΠ, η χώρα δεν καταφέρνει ακόμα να ισοσκελίζει έσοδα και έξοδα, κατέβαλε πέρισυ το γιγάντιο ποσό των 6 δισ. ευρώ σε παλιά χρέη, αλλά δημιούργησε νέα χρέη 4 δισ. και φέρεται σαν τον χειρότερο μπαταξή σε προμηθευτές (νοσοκομείων ιδίως), αλλά και συνταξιούχους εξωτερικού, που δεν πληρώνει, επειδή έτσι θέλει…

Η χώρα, λέει ο πρωθυπουργός, στρίβει. Αλλά κάποια δειλά σημάδια ανάκαμψης, που δεν είναι γραμμικά, ούτε δείχνουν ότι πραγματικά έχουμε αλλάξει, ούτε σημαίνουν στροφή. Χρειάζονται πολύ περισσότερα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News