Η ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, με ανακοίνωσή τους, και ο Ανδρέας Πετρουλάκης, από το protagon, έκαναν κριτική στο υπουργείο Οικονομικών για την πρόταση, στα πλαίσια των μεταρρυθμίσεων προς το Eurogroup, να χρησιμοποιηθούν πολίτες ως συλλέκτες αποδείξεων και στοιχείων σε βάρος επιχειρήσεων που δεν εκδίδουν φορολογικά παραστατικά. Η κριτική αυτή αγνοεί ότι αυτή η πρακτική ακολουθείται ήδη από το ελληνικό κράτος πριν από την πρόταση της σημερινής κυβέρνησης. Πού; Στην ελλιπή παράδοση καυσίμων από πρατήρια που κλέβουν τον πελάτη. Ένα αυτοκίνητο χωρίς χαρακτηριστικά αναγνώρισης, εμφανίζεται στα πρατήρια και ανεφοδιάζεται καύσιμα, που στη συνέχεια μετρούνται για να βρεθεί το κλέψιμο. Η διαφορά του με την πρόταση Βαρουφάκη; Το αυτοκίνητο χρησιμοποιείται από δημοσίους υπαλλήλους. Το αργότερο στον δεύτερο έλεγχο στο ίδιο πρατήριο, είναι άχρηστο. Η μέθοδος αυτή αποκαλείται mystery client (ο πελάτης μυστήριο).

Για να καθιερώσει τη χρήση του ο πρώην υφυπουργός Ανάπτυξης, Θανάσης Σκορδάς (ΝΔ), προχώρησε σε κάποιες νομοθετικές πρόνοιες ώστε οι αποδείξεις να έχουν ισχύ σε ενδεχόμενο δικαστήριο. Όμως το μέτρο ήταν αναγκαίο. Αυτό το γνωρίζει όποιος γνωρίζει τη φύση του αδικήματος για ελλιπή παράδοση καυσίμων.

Σήμερα, όταν ένα κλιμάκιο εφοριακών αποβιβάζεται σε ένα νησί για έλεγχο, οι καταστηματάρχες γνωρίζουν και από ποιο πλοίο θα κατέβουν. Η συμπληρωματική χρήση «ερασιτεχνών» (και σήμερα γίνεται, με τη χρήση καταγγελιών από πολίτες που συχνά τηλεφωνούν στον ΣΔΟΕ ή κάνουν έγγραφη καταγγελλία, που μάλιστα από το 2010 πρωτοκολείται), θα μπορούσε να είναι ένα όπλο κατά της φοροδιαφυγής. Χρειάζεται συμπλήρωση ενός θεσμικού πλαισίου. Οι κραυγές για την παραβίαση δικαιωμάτων είναι ασύμβατες με μία δικαστική εξουσία που έχει δεχθεί στην κρατούσα άποψή της ότι μια κλεμμένη από μια ελβετική τράπεζα λίστα θα μπορούσε να γίνει βάση ελέγχων σε πιθανούς φοροφυγάδες υψηλών εισοδημάτων (λίστα Λαγκάρντ). Η σύλληψη του κράτους να κινητοποιήσει ιδιώτες για να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή των μικρών, δείχνει και το βάθος αυτού του προβλήματος που είναι σχεδόν άλυτο όπου υπάρχουν πολλές μικρές επιχειρήσεις, ακόμα και στις ΗΠΑ. Αλλά μη γελιόμαστε: Από το 2008, όπως έγινε από το 2002 με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, τα δικαιώματα του ελεγχόμενου φορολογούμενου περιορίζονται μεθοδικά και αποψιλώνονται μέχρι να μείνει ένα: Να επιλέξει τον τρόπο που θα πληρώσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News