716
|

H ζημιά έγινε

H ζημιά έγινε

Τον βλέπω καθισμένο απέναντί μας με το απλανές βλέμμα του βουτυρόπαιδου που έσπασε το βάζο με το γλυκό και τώρα, αδιάφορα, περιμένει την υπηρέτρια του σπιτιού να έλθει να τα μαζέψει. Εκείνον όλα αυτά τα κοφτερά γυαλιά στο πάτωμα δεν τον αφορούν.

Τον Υπουργό Οικονομικών δεν φαίνεται να τον απασχόλησε από την αρχή αυτής της θύελλας το ότι τα μέτρα που παίρνει αφορούν ανθρώπους. Ότι ο δρόμος που ανοίγει, συνεπιβάτης κι αυτός της μπουλντόζας, θα στοιχειώνεται για καιρό από τα όποια δράματα προκάλεσε. Και το να δείχνουν τέτοια αναισθησία οι τύποι του Δ.Ν.Τ. είναι αναμενόμενο, αφού σε λίγες ημέρες φεύγουν, από ένα τόπο που δεν τον ήξεραν ίσως και χθες ούτε σκέπτονται να τον γνωρίσουν μένοντας πιο πολύ. Οι γεννημένοι όμως εδώ συνεργοί τους, πώς είδαν το θέμα έτσι ισοπεδωτικά; Με αποτέλεσμα δυστυχώς τα άφθονα εγκλήματα. Και από όλα θεωρώ πιο οδυνηρά αυτά που θίγουν ολόκληρες οικογένειες. Όταν, ας πούμε, μια οικογένεια την αποτελούν δυο Δημόσιοι Υπάλληλοι, όχι ιδιαίτερα υψηλόμισθοι, όπως είναι για παράδειγμα οι Εκπαιδευτικοί, το να κάνεις και στους δυο μείωση μισθού σημαίνει ότι αυτό το σπίτι πληρώνει δυο φορές περισσότερο την κρίση από ό,τι κάποιοι άλλοι. Άδικο; Δεν βαριέσαι.

Τώρα που λες να τους κόψεις 13ο και 14ο αφαιρείς πραγματικά από αυτούς τέσσερις μισθούς. Λάθος; Ε και τι έγινε…; Και όταν κάποιοι έχουν να πληρώσουν στεγαστικό δάνειο πρώτης και καθόλου πολυτελούς κατοικίας, που είναι ανελαστική δαπάνη, δεν θα έπρεπε ή να φροντίσεις να γίνει γενική επαναδιπραγμάτευση της δόσης με τις Τράπεζες ή να αφαιρείς πρώτα αυτή τη δαπάνη και να φορολογείς το (μάλλον πενιχρό) υπόλοιπο; Ναι, αν σου περνάει από το μυαλό ότι έτσι συντρίβεις κυριολεκτικά οικογένειες ενώ εσύ κάθεσαι και καμαρώνεις τρεις κρατικούς τηλεοπτικούς σταθμούς με ασύλληπτες δαπάνες, να μην σκέπτεσαι να πουλήσεις τον ένα ή τους δυο και θωρείς αδιάφορος έναν επικεφαλής των σταθμών αυτών, που όταν τον ρώτησαν χθες οι δημοσιογράφοι για το μισθό του, γέλασε σαν τα παιδιά που κάνουν ναζάκια και τελικά αρνήθηκε να απαντήσει.

Να γίνεται ακόμη συζήτηση για το αν πρέπει να σταματήσει το φαγοπότι γύρω από θέματα αυτονόητα όπως οι Μεσογειακοί αγώνες (προκηρύχθηκαν οι θέσεις για τους διευθυντές!) ενώ πρέπει να ματαιωθεί άμεσα κάθε κίνηση γι’ αυτή την ανοησία. Και επιτέλους να δείχνεις και σε όσους παρακολουθούν βουβοί και τρομοκρατημένοι τις στραβοτιμονιές σου, κάποιο σχέδιο. Έστω και μια μόνο ιδέα, που κατέβασες για να γίνει κάτι τον τελευταίο καιρό (ο απολογισμός του έργου του Υπουργείου, στις 20.04.10, είναι εδώ και όποιος έχει κουράγιο ας τον ψάξει).

Αν και έχει πέσει πολλή διαφήμιση για την εξοικείωση αυτών που μας κυβερνούν με τις νέες τεχνολογίες και επιστήμες δεν ξέρω αν έχουν ακούσει κάτι για τη λεγόμενη «Ανάδυση». Όπου οι επιστήμονες συνειδητοποιούν πως μεγάλοι πληθυσμοί ζωντανών οργανισμών μπορεί να συμβεί, με ανεπαίσθητες κινήσεις, να οργανωθούν σε ένα συγκεκριμένο σκοπό. Και αυτό δεν είναι απαραίτητο να περιοριστεί σε σμήνη μελισσών ή πουλιών, σε μυρμηγκοφωλιές ή σε μικρόβια. Χάρη στο Ιντερνέτ μπορεί να βρεθούν μεταξύ τους και να οργανωθούν ξαφνικά όσοι έχουν πάρει δάνειο και να συμφωνήσουν για τρεις μήνες να μην πληρώσουν τις δόσεις τους, αφού και η επιβάρυνση δεν είναι δυσβάστακτη. Για μερικές Τράπεζες όμως, που τώρα κάνουν πως δεν τρέχει τίποτα σ’ αυτό τον τόπο, μια τέτοια κίνηση θα ήταν αβάστακτη. Όταν όμως πεισθούν ότι κανείς δεν νοιάζεται γι’ αυτούς, είναι πολύ πιθανόν, οι άνθρωποι, και κύρια όσοι έχουν και οικογένεια, να σκεφθούν να αυτοοργανωθούν και τότε θα δούμε πρωτόφαντα πράγματα.

Φοβούμαι ότι ακόμη και οι σύντροφοι του Υπουργού Οικονομικών τον χρησιμοποιούν και τον βλέπουν ήδη σαν ένα από εκείνα τα χρήσιμα κίτρινα χαρτάκια τα post-it, με το εξαγγελτικό τους περιεχόμενο, που όμως όλοι ξέρουμε πόσο προσωρινά είναι. Αφού έχουν κάνει τη δουλειά τους, κάποια στιγμή θα χάσουν την ικανότητα να μένουν στη θέση τους. Τότε πέφτουν χωρίς θόρυβο και μένουν κάτω, αφού όλοι ξέρουν ότι δεν μπορούν να ξανακολλήσουν και δεν μπορείς και να γράψεις κάτι νέο επάνω τους.

 

Το απλανές βλέμμα του, όπως φαίνεται σ’ εμάς και η σκέψη του Υπουργού ίσως να τρέχουν κάπου, σε μια μελλοντική τηλεοπτική εκπομπή με καλεσμένους πρώην Υπουργούς Οικονομικών και στην τελευταία ερώτηση για ποιο πράγμα μετανιώνει, αν δεν έχει παραμείνει παιδί και έχει κάπως ωριμάσει, να παραδέχεται εκεί ότι έπρεπε να είχε παραιτηθεί πριν το τέλος Απριλίου, οπότε η χώρα χειρουργήθηκε χωρίς αναισθητικό από αναίσθητους χειρουργούς. Τι να το κάνουμε όμως, η ζημιά θα έχει γίνει.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News