Ευτυχώς υπάρχει και η Κύπρος με 5,4% ύφεση και έτσι διασώζεται η χώρα μας στην προτελευταία θέση ανάμεσα σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης που το τρίμηνο που έκλεισε επανήλθε μετά από 18 μήνες στην ανάπτυξη έστω και με το αναιμικό 0,3%. Εντυπωσιακή η βελτίωση της Πορτογαλίας με 1,1% έπειτα από τρία τρίμηνα από -0,9 έως -1,8% και της Ιρλανδίας που «γύρισε» έστω και οριακά στην ανάπτυξη.

Σημαντικότερη η γαλλική επάνοδος σε θετικούς ρυθμούς ενώ οι άλλες μεγάλες χώρες του Νότου, η Ισπανία και η Ιταλία μένουν στην ύφεση. 

Ενώ όμως οι χώρες που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα των ελλειμμάτων προσπαθούν να τα αντιμετωπίσουν με αύξηση των εξαγωγών τους και τουλάχιστον η Ισπανία με την Πορτογαλία έχουν πετύχει να καλύψουν τα 2/3 της ανταγωνιστικότητας που έχασαν την τελευταία 10ετία με την αύξηση των εξαγωγών τους, στην Ελλάδα οι εξαγωγές μειώθηκαν στο 7μηνο του 2013 και τα 2/3 της κάλυψης της χαμένης ανταγωνιστικότητας επιχειρούμε να τα πετύχουμε με μείωση δαπανών, δηλαδή βυθίζοντας το πλοίο. Αυτό είναι θέμα διαχείρισης δηλαδή πολιτικής αλλά όχι αποκλειστικά. Όλο και περισσότερο φαίνεται ότι η χώρα δεν διαθέτει «προϊόν» τέτοιο που να την καθιστά βιώσιμη στον κόσμο που ζούμε και ο σχεδιασμός του δεν είναι αποκλειστικά η κυρίως ευθύνη των πολιτικών. Η χώρα χρειάζεται «προϊόν».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News