Σε κρίσιμες ιστορικές περιόδους, οι επίμονες προειδοποιήσεις θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.

Είτε επειδή κάποια στιγμή οι ανησυχίες επαληθεύονται με δραματικό τρόπο – συνέβη στις περισσότερες περιπτώσεις, ειδικά στην Ευρώπη -, είτε επειδή η εμπειρία και η γνώση δίνουν κάποιες ευκαιρίες ώστε να αποτραπεί το μοιραίο.

Εχουν περιγραφεί οι διαδικασίες από τον Μπροχ και τον Κλαρκ στους ξεχωριστούς «Υπνοβάτες» τους.

Οι προειδοποιήσεις για την έξαρση του εθνικολαϊκισμού στην Ελλάδα την τελευταία 10ετία δεν είναι κάτι καινούργιο. Παρόλα αυτά, οι ομοιότητες με το παρελθόν είναι φοβιστικές.

Ο,τι και να λέει κανείς, όποιος κι αν είναι, δεν φαίνεται να αγγίζει τους πολλούς Ελληνες «υπνοβάτες».

Είναι η διαδικασία της απώλειας επαφής με αυτό που είναι αυτονόητο, όχι όμως για  όλους, ίσως όχι και για τους περισσότερους. Εκεί όπου δεν μπορεί να συνοψιστεί και να γίνει αποδεκτό ότι «η κρίση έφερε το μνημόνιο και όχι το μνημόνιο την κρίση»… Αν μπορούσε, πολλά θα ήταν διαφορετικά και οι εθνικολαϊκιστικές εξαλλότητες της περιόδου ίσως και να είχαν μετριαστεί. Ή μπορεί και να είχαμε αποφύγει την κατά τον Βασίλη Παπαβασιλείου «νομιμοποίηση της γελοιότητας».

Προβληματισμοί αυτού του τύπου, με τεκμηρίωση ή και απλή περιγραφή, ακούστηκαν το απόγευμα της Παρασκευής στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Εθνικολαϊκιστές Vs. Υπνοβάτες. Η Ευρώπη και η Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη του λαϊκισμού».

Εκεί, με ακροατές μεταξύ των άλλων τον Σταύρο Θεοδωράκη και την Αννα Διαμαντοπούλου, ο Βαγγέλης Βενιζέλος χτύπησε για μία ακόμη φορά ένα καμπανάκι. Και μίλησε και πάλι για τον κίνδυνο ενός νέου επεισοδίου στην περιπέτεια της χώρας, που θα μπορούσε να πάρει την μορφή ενός νέου δημοψηφίσματος ή ενός δημοψηφισματικού διλήμματος.

Μιλώντας για την εξαπλωμένη δραχμοφιλία και τις επιδιώξεις αλλοίωσης του καθεστώτος από τις δυνάμεις που σήμερα διαχειρίζονται την τύχη της χώρας, αναφέρθηκε σε ένα «πολιτικό σχέδιο Φρανκενστάιν, το οποίο αυτονομείται πλέον από τους εμπνευστές του». Είναι αυτό το ανησυχητικό εύρημα των δημοσκοπήσεων, όπου το ποσοστό των  δραχμικών (φτάνει ή και ξεπερνά το 30%), έχει αυτονομηθεί και τάσσεται υπερηφάνως υπέρ της εξόδου της χώρας από το ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Πώς μπορεί αυτό να οδηγήσει στην επόμενη περιπέτεια; «Μια κυβέρνηση που βλέπει στις δημοσκοπήσεις ότι ηττάται κατά κόρον στους συσχετισμούς των κομμάτων, σκέφτεται πλέον με συσχετισμούς μετώπων. Εκεί η επιλογή δεν είναι οι εκλογές, είναι το δημοψήφισμα», απάντησε ο Βαγγέλης Βενιζέλος και πρότεινε την δημιουργία ενός μετώπου που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά σε αυτό. Αναφέρθηκε και πάλι στις ευθύνες του Προέδρου της Δημοκρατίας, εφόσον υπάρξει τέτοιου τύπου εξέλιξη και είπε ότι το μέτωπο αυτό μπορεί να συγκροτηθεί αν διατυπωθεί πρόταση για την χώρα. «Δεν μπορεί και δεν αρκεί να λέμε ψηφίστε την αξιολόγηση, πρέπει να πούμε κάτι πιο συγκεκριμένο και αισιόδοξο», σημείωσε.

Ο χρόνος μάλλον αρχίζει να πιέζει επικίνδυνα και το σχέδιο αυτό εξακολουθεί να λείπει…

Το άλλο, όμως, το «σχέδιο Φρανκενστάιν», το έχει ήδη σκάσει από το εργαστήριο των εμπνευστών του…

• Η εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Εθνικολαϊκιστές Vs. Υπνοβάτες. Η Ευρώπη και η Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη του λαϊκισμού», πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου στο φουαγέ του Παλλάς. Ομιλητές ήταν οι Βαγγέλης Βενιζέλος, Ανδρέας Πανταζόπουλος (αν. καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο ΑΠΘ, Πέτρος Παπασαραντόπουλος (εκδότης – συγγραφέας, Ιάσων Πιπίνης (δημοσιογράφος) και Βασίλης Παπαβασιλείου (σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας).  Συντόνιζε ο δημοσιογράφος Ηλίας Κανέλλης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News