Παρά τον εκνευρισμό αλλά και τους θεατρινισμούς του Νεϊμάρ, έως τώρα οι παίκτες της Σελεσάο στα γήπεδα της Ρωσίας σημειώνουν κυρίως επιτυχίες (αν και με τρόπο ελάχιστα θεαματικό), ικανοποιώντας τις προσδοκίες εκατομμυρίων συμπατριωτών τους. Αλλά εκτός των γηπέδων και όχι στη Ρωσία αλλά στη Βραζιλία, ο δημοσιογράφος Μπρέιλερ Πίρες της βραζιλιάνικης έκδοσης της El Pais επέλεξε να εστιάσει, όχι στους αστέρες της εθνικής ομάδας, αλλά στις μητέρες τους, οι οποίες φαίνεται πως αγγίζουν περισσότερο τους απλούς Βραζιλιάνους και, κυρίως, τις Βραζιλιάνες, από όσο οι κοσμοπολίτισσες σύζυγοι και σύντροφοι των ποδοσφαιριστών. Σύμφωνα με όσα αναφέρει και ο ανταποκριτής του Guardian στη Βραζιλία, έξι από τους παίκτες που συμμετείχαν στον αγώνα κατά της Σερβίας – ο Μιράντα, ο Τιάγκο Σίλβα, ο Μαρσέλο, ο Κασεμίρο, ο Παουλίνιο και ο Γκαμπριέλ Ζεσούς – μεγάλωσαν δίχως τον βιολογικό τους πατέρα.

Επίσημα στοιχεία αποκαλύπτουν πως οι γυναίκες στη Βραζιλία έχουν το πάνω χέρι στο 40% των οικογενειών της χώρας, ακόμα και εάν έχουν συζύγους, ενώ πριν από δύο δεκαετίες το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 23%. Αλλά οι ανύπαντρες μητέρες συχνά παραμένουν στο περιθώριο, μην λαμβάνοντας τη δέουσα προσοχή από την πολιτεία και την κοινωνία. Ωστόσο, πολλοί από τους καλύτερους παίκτες της Βραζιλίας μεγάλωσαν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Και οι μητέρες τους έχουν μεγάλη απήχηση μεταξύ των απλών γυναικών της χώρας γιατί έχουν ζήσει παρόμοιες, δύσκολες, ζωές, εξήγησε η Ντέμπορα Ντινίζ, καθηγήτρια ανθρωπολογίας στο πανεπιστήμιο της Μπραζίλια. Ζωές στους αντίποδες της ευμάρειας που απολαμβάνουν οι συνήθως ανοιχτόχρωμες γυναίκες των αστέρων της τυπικά βραζιλιάνικης, όσον αφορά τη φυλετική σύνθεσή της, εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της χώρας. «Οι μητέρες είναι πιο καθολικά γυναίκες της Βραζιλίας» πρόσθεσε η βραζιλιάνα ακαδημαϊκός.

Για πολλές γυναίκες η προσοχή που λαμβάνουν αυτές τις ημέρες οι μητέρες των διεθνών της Βραζιλίας αποτελεί μια πολύτιμη υπενθύμιση σχετικά με την καταγωγή των παιχτών. «Κανένας δεν προέρχεται από τη μεσαία τάξη», εξήγησε η Μαριλούτσε Σόουζα, επικεφαλής του Favela Art Project στις φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο. Η Βέρα Λούσια, μητέρα του επιθετικού της Μάντσεστερ Σίτι και της εθνικής Βραζιλίας Γκαμπριέλ Ζεσούς, για παράδειγμα, είναι μια πρώην οικιακή βοηθός που τον μεγάλωσε, και μαζί τα τρία αδέλφια του, μόνη της. Σήμερα, όμως,  εμφανίζεται σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές ενώ πραγματοποίησε και μια περιοδεία στη Ρωσία, μαζί με την Ναντίν, μητέρα του Νεϊμάρ, και την Αν, μητέρα του Φερναντίνιο, για μια σειρά έξι επεισοδίων του σταθμού TV Globo. «Ο Γκαμπριέλ Ζεσούς είναι από μια φαβέλα και τον μεγάλωσε η μητέρα του», επανέλαβε η Ρίτα ντε Κάσια, μια 38χρονη ανύπαντρη μητέρα τριών παιδιών, με τον έναν από αυτούς, τον 12χρονο Άντρι να ονειρεύεται να γίνει ποδοσφαιριστής.

Οι αστέρες της εθνικής Βραζιλίας εμπνέουν χιλιάδες παιδιά που ζουν στις φαβέλες. Πολλοί από αυτούς μάλιστα μεγάλωσαν χωρίς τον πατέρα τους. Φωτογραφία: GettyImages

Η είδηση είναι άσχημη για τους οικολόγους αλλά θα δυσαρεστήσει σίγουρα και τους λάτρεις των εκλεκτών εδεσμάτων και, κυρίως, τους αλιείς γιατί, δυστυχώς, αποτελεί γεγονός πως εξαφανίζονται και οι αστακοί. Τουλάχιστον στα νερά της ανατολικής ακτής της Βόρειας Αμερικής. «Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, η κλιματική αλλαγή ζέστανε τα κρύα νερά του Κόλπου του Μέιν έως την ιδανική για τους αστακούς θερμοκρασία, γεγονός που συνέλαβε στο αναπτυχθεί η αλιεία στην περιοχή, καταλήγοντας να αποτελεί μια βιομηχανία αξίας μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων, μία από τις πιο επικερδείς στις ΗΠΑ. Αλλά πέρυσι η συνολική ποσότητα που αλιεύτηκε μειώθηκε σημαντικά», αναφέρουν σε δημοσίευμά τους οι New York Times.

«Η κλιματική αλλαγή πραγματικά μας βοήθησε τα τελευταία είκοσι χρόνια», παραδέχτηκε στην νεοϋορκέζικη εφημερίδα ο πρώην πρόεδρος της Ένωσης Αλιέων Αστακών του Μέιν Ντέιβ Κούσενς. Πρόσθεσε, ωστόσο, πως «η κλιματική αλλαγή θα μας σκοτώσει, πιθανώς κατά τα επόμενα τριάντα χρόνια».

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, οπότε, έως το 2050, η υπερθέρμανση των υδάτων στον Κόλπο του Μέιν ενδέχεται να μειώσει κατά 62% τους πληθυσμούς των αστακών στην περιοχή, πρόβλεψη που ανησυχεί ιδιαίτερα τους αμερικανούς αλιείς, οι οποίοι εμφανίζονται περισσότερο από πρόθυμοι να συμβάλλουν και οι ίδιοι, με όσα μέσα διαθέτουν, στη διάσωση των αστακών. Κυρίως διότι τα χρήματα που διακυβεύονται είναι πολλά. Γεγονός που εξηγεί και γιατί πριν από μερικές εβδομάδες είχε προκαλέσει αίσθηση στα διεθνή ΜΜΕ η ολική απαγόρευση εισαγωγής ζωντανών αστακών από την Αμερική στην Ευρώπη, καθότι αποτελούν «είδος χωροκατακτητικό».

Κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα η θερμοκρασία των υδάτων στον Κόλπο του Μέιν αυξήθηκε ταχύτερα από το 99% των θαλασσών όλου του κόσμου. Και το τίμημα το πληρώνουν και οι αστακοί. Φωτογραφία: Shutterstock

Θα μπορούσε ο Τραμπ να σώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση; «Ακριβώς σε μια στιγμή που αυξάνονται οι εντάσεις μεταξύ των 28 κρατών – μελών, η Αμερική υπενθυμίζει τη σημασία μιας συλλογικής προάσπισης των ευρωπαϊκών συμφερόντων». Ο Γκίντεον Ράχμαν, αρχισυντάκτης του τμήματος διεθνών ειδήσεων των Financial Times αρθρογραφεί παραδόξως υπέρ της ΕΕ και εμφανίζεται, μάλιστα, σχετικά αισιόδοξος. Σίγουρα η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη με τον γάλλο πρόεδρο να μιλάει για «λαϊκιστική λέπρα», τη γερμανίδα καγκελάριο να αναγνωρίζει ότι «η μοίρα της Ένωσης είναι αμφίβολη» και τον πρόεδρο της Κομισιόν να βλέπει παντού «ρήγματα που διευρύνονται». Το διαρκές ζήτημα των προσφύγων και των μεταναστών εξακολουθεί να διχάζει, η μεταρρύθμιση της ευρωζώνης παραμένει στα χαρτιά ενώ ο επόμενος προϋπολογισμός θα μπορούσε εύκολα να οξύνει περαιτέρω τα πνεύματα. Και όλα αυτά την ώρα που οι λαϊκιστές ανά την Ευρώπη επιδιώκουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους ενόψει των ευρωεκλογών του επόμενου Μαΐου για να αλλάξουν άρδην τη σύνθεση (αλλά και τον προσανατολισμό) του ευρωκοινοβουλίου.

Σε αυτό το πλαίσιο παραδέχεται ο Ράχμαν, το ενδεχόμενο αποσύνθεσης της ΕΕ, σίγουρα, δεν μπορεί να αποκλειστεί. Αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί ούτε η πιθανότητα, ενώπιον ενός εξαιρετικά επιθετικού αμερικανού προέδρου που είναι έτοιμος να ρίξει την ατομική βόμβα των δασμών στις ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες, οι ευρωπαίοι ηγέτες να αντιληφθούν «τη στρατηγική σημασία της ενότητας». Γιατί «οι μικρές χώρες είναι έρμαια της εμπορικής πίεσης των Αμερικανών, αλλά στο σύνολό της η ευρωπαϊκή οικονομία είναι μεγαλύτερη από την οικονομία των ΗΠΑ», γεγονός που καθιστά δυνατή την επιβολή σημαντικών αντιποίνων για τον μετριασμό της αμερικανικής επιθετικότητας.

Όσον αφορά το μέτωπο της εθνικής κυριαρχίας, ενδέχεται να ενισχυθεί τόσο πολύ ώστε να επανέλθουν οι συνοριακοί έλεγχοι και να καταργηθεί η συνθήκη του Σένγκεν. Αλλά οι εθνικιστές της Ευρώπης, ενώπιον του κινδύνου κατάρρευσης του ευρώ, θα μπορούσαν να αναδιπλωθούν όπως συνέβη με τον Αλέξη Τσίπρα, «τον έλληνα πρωθυπουργό που μέσα σε τρία χρόνια μεταλλάχτηκε από μαχητικό σοσιαλιστή σε γλυκομίλητο Ευρωπαίο φεντεραλιστή που περικόπτει τους φόρους». Καταλήγοντας, ο Ράχμαν υποστηρίζει πως η Ευρωπαϊκή Ένωση «θα μπορούσε να ανακάμψει από αυτήν την κρίση λέπρας. Και να αντικρούσει για ακόμα μια φορά τους επικριτές της».

Θα συμβάλει η αμερικανική επιθετικότητα στην επανένωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Φωτογραφία: Shutterstock

«Για να διασφαλιστεί ότι το Διαδίκτυο υπηρετεί την ανθρωπότητα, πρέπει να μας απασχολεί τι είδους άνθρωποι χτίζουν πάνω σε αυτό», επισήμανε ένα πρωί ο Τιμ Μπέρνερς-Λι στην Κατρίνα Μπρούκερ του Vanity Fair μιλώντας για το μέλλον του Διαδικτύου. «Ο μονόλογός του ήταν ένα μείγμα ενθουσιασμού με ίχνη μελαγχολίας», αναφέρει η αμερικανίδα δημοσιογράφος για να επισημάνει ότι ο άνθρωπος που πριν από σχεδόν τρεις δεκαετίες εφηύρε τoν Παγκόσμιο Ιστό (World Wide Web), εκείνο το πρωί είχε μεταβεί στην Ουάσινγκτον στο πλαίσιο της αποστολής του να σώσει το δημιούργημά του από όλα όσα το απειλούν.

Ο Μπέρνερς-Λι είχε αντιληφθεί εξαρχής πως η «επική ισχύς» του Διαδικτύου θα μετάλλασσε ριζικά κυβερνήσεις, επιχειρήσεις αλλά και κοινωνίες. Είχε επίσης προβλέψει πως η εφεύρεσή του θα μπορούσε, στα λάθος χέρια, να γίνει ένας «καταστροφέας κόσμων», όπως είχε παρατηρήσει και ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ για το δικό του δημιούργημα. Και η πρόβλεψή του επιβεβαιώθηκε γράφει η Μπρούκερ– όταν αποκαλύφτηκε η εμπλοκή ρώσων χάκερ στις αμερικανικές εκλογές του 2016 ή όταν το Facebook παραδέχτηκε την εμπλοκή του στο σκάνδαλο της Cambridge Analytica.

«Ήμουν συντετριμμένος», αποκάλυψε ο 63χρονος βρετανός πρωτοπόρος της ψηφιακής εποχής. Αλλά ο «Μάρτιν Λούθερ Κινγκ του νέου ψηφιακού μας κόσμου» επιδιώκει να αντιταχθεί σε αυτήν την καταστροφική διαχείριση των δυνατοτήτων που προσφέρει το διαδίκτυο, εκμεταλλευόμενος τόσο την επιρροή του όσο και τις εξαιρετικές ικανότητές του ως προγραμματιστής. Πιο συγκεκριμένα, ο Μπέρνερς-Λι εργάζεται εδώ και καιρό πάνω στο Solid, ένα νέο λογισμικό η ανάπτυξη του οποίου θα συμβάλει «στην ανάκτηση του Διαδικτύου από τις πολυεθνικές και την επιστροφή του στις δημοκρατικές του ρίζες». Γιατί ενώ στις απαρχές του διαδικτύου δεν υπήρχε καμία κεντρική αρχή και ο κάθε προγραμματιστής και ο κάθε χρήστης είχε τον απόλυτο έλεγχο των κινήσεών του, σήμερα «το Facebook, η Google και η Amazon έχουν το μονοπώλιο όλων όσα συμβαίνουν στο διαδίκτυο» είτε πρόκειται για ό,τι αγοράζουμε είτε για τις ειδήσεις που διαβάζουμε ή για τους ανθρώπους που συμπαθούμε.

Η ιδέα πίσω από το Solid είναι απλή: το Διαδίκτυο πρέπει να αποκεντρωθεί. Και στην πράξη αποτελεί μια πλατφόρμα που σχεδιάστηκε έτσι ώστε να έχουν οι χρήστες, αντί για τις πολυεθνικές, τον έλεγχο των προσωπικών δεδομένων τους. «Υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται στο εργαστήριο προσπαθώντας να φανταστούν πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικό το Διαδίκτυο, πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετική η κοινωνία του διαδικτύου. Τι θα συνέβαινε εάν προσφέραμε ιδιωτικότητα στους χρήστες. Οικοδομούμε ένα ολόκληρο οικοσύστημα», εξήγησε ο Μπέρνερς-Λι. Προς το παρόν, το Solid δεν προορίζεται για χρήση από τις μάζες αλλά η ιδέα σε περίπτωση που αναπτυχθεί θα μπορούσε να αλλάξει τις υπάρχουσες ισορροπίες δυνάμεων στο διαδίκτυο.

Κάποια στιγμή τον ερχόμενο Νοέμβριο, επισημαίνει ο Μπέρνερς – Λι, στο Διαδίκτυο θα είναι συνδεδεμένοι περί τα 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι που θα μοιράζονται τα πάντα, από βιογραφικά έως πολιτικές απόψεις και γενετικές πληροφορίες. Φωτογραφία: Getty Images