Το θέμα της πολυσυζητημένης συνέντευξης του Αντώνη Σαμαρά στην «Καθημερινή της Κυριακής» και τη διαφοροποίηση του πρώην Πρωθυπουργού σε δύο βασικά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης –διερευνητικές και προσφυγή στη Χάγη με την Τουρκία, μνημόνια-«ουρές» της Συμφωνίας των Πρεσπών– επιχειρεί να κρατήσει στην πολιτική επικαιρότητα ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος σε άρθρο του την Τετάρτη σημείωσε ότι «η εξωτερική πολιτική της χώρας είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό από τις ίντριγκες και τις ισορροπίες στο εσωκομματικό παιχνίδι της ΝΔ».

Ξεχνώντας, προφανώς, το τι συνέβαινε στην κυβέρνησή του με τους καβγάδες υπουργού Αμυνας και υπουργού Εξωτερικών –που οδήγησαν στην απομάκρυνση του τελευταίου– με φόντο τη συμφωνία με τον Ζόραν Ζάεφ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με άρθρο του στην ιστοσελίδα News24/7, έκανε λόγο για πολιτική «ομηρία» του Πρωθυπουργού από τον κ. Σαμαρά και έθεσε το ερώτημα αν «θα πράξει το εθνικά επωφελές ή το κομματικά αναγκαίο».

Εχει ενδιαφέρον ότι ο κ. Τσίπρας βάζει στην ίδια πρόταση το εθνικά επωφελές και το κομματικά αναγκαίο, όταν είναι ο άνθρωπος που έστειλε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής με το δημοψήφισμα, προκειμένου να μη βλάψει το κόμμα του με έναν συμβιβασμό με την ΕΕ. Μάλιστα στο άρθρο αυτό επιμένει ότι το 2015 επέλεξε το εθνικά επωφελές, προφανώς με την περίφημη «kolotumba» και όχι όταν δίχασε τον λαό, στήνοντας κάλπες με ερωτήματα του τύπου αν πρέπει να γίνει αποδεκτό το έγγραφο που τιτλοφορείται «Reforms for the completion of the Current Program and Beyond».

Το άρθρο-παρέμβαση του κ. Τσίπρα τιτλοφορείται «Εθνική ευθύνη». Και σε αυτό επιμένει ότι ο ίδιος ως Πρωθυπουργός επέλεξε συνειδητά το εθνικά επωφελές το 2015 (!) και το 2018 (με τη Συμφωνία των Πρεσπών), για να τονίσει πως ο κ. Μητσοτάκης «οφείλει και αυτός, έστω τώρα, να πράξει το ίδιο. Διαφορετικά δεν θα είναι υπόλογος στον κύριο Σαμαρά, αλλά απέναντι στην Ιστορία».

Ο κ. Τσίπρας υποστηρίζει πως όταν τον Ιανουάριο του 2018, μετά το Νταβός και τη συνάντησή του με τον Ζόραν Ζάεφ, ενημέρωσε τους πολιτικούς αρχηγούς, ο κ. Μητσοτάκης «είχε ήδη πάρει τις αποφάσεις του» και «δεν επρόκειτο να δώσει καμία στήριξη στην προσπάθεια επίλυσης».

«Η συζήτηση όμως, αν και διήρκησε λίγο, ήταν μεστή και ειλικρινής. Σε κάποια στιγμή, θυμάμαι, με ρώτησε αν με δεδομένη την άρνησή του να συναινέσει στην προσπάθεια εξεύρεσης έντιμης λύσης με τους βόρειους γείτονες, θα προχωρούσα. Του απάντησα δείχνοντας προς το πρωθυπουργικό γραφείο αριστερά μας, πως όποιος κάθεται σε αυτήν τη καρέκλα οφείλει να κάνει αυτό που θεωρεί εθνικά επωφελές και όχι αυτό που ορίζει το δικό του πολιτικό και κομματικό συμφέρον», γράφει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Τσίπρας υπενθυμίζει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών επικυρώθηκε «παρά την απίστευτη πίεση συλλαλητηρίων, αλλά και επιθέσεων και απειλών και παρά το γεγονός ότι αποχώρησε από τον κυβερνητικό συνασπισμό το μικρότερο συγκυβερνών κόμμα» (τους Ανεξ. Ελληνες) και σημείωσε ότι πρωταγωνιστής των αντιδράσεων απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών ήταν ο κ. Σαμαράς που «είδε την επανάληψη της Ιστορίας όχι ως φάρσα, αλλά ως ευκαιρία να επανακάμψει». Κατηγόρησε δε τον κ. Μητσοτάκη ότι «απλά επέλεξε για προφανείς λόγους κομματικού συμφέροντος να υιοθετήσει την ακραία ρητορική του». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι «ο κ. Μητσοτάκης κατάφερε να εκμεταλλευτεί το πολιτικό κόστος της Συμφωνίας των Πρεσπών και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του κ. Σαμαρά στις πορείες με τις περικεφαλαίες, για να εκλεγεί Πρωθυπουργός».

Και επιμένει ότι ο κ. Μητσοτάκης, ενώ τώρα ως πρωθυπουργός τιμά τη Συμφωνία, παίζει καθυστερήσεις και αποφεύγει την ψήφιση στη Βουλή των τριών μνημονίων συνεργασίας, με αποτέλεσμα, όπως υποστήριξε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας, να εκτίθεται η χώρα διεθνώς και να υπονομεύονται τα εθνικά συμφέροντα «αφού και τα τρία μνημόνια είναι επ’ ωφελεία μας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News