Στην ανακοίνωση στο Facebook της εκδήλωσης «Τέρμα στην αποτελματοποίηση» είχαν δηλώσει ενδιαφέρον 282 άτομα.

Με βάση το Facebook, πάντα, πήγαν 173 άτομα.

Στην εκδήλωση, όμως, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη το απόγευμα της Δευτέρας με ομιλητή τον Κώστα Σημίτη, η αίθουσα ήταν φίσκα και οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου Capsis πρόσθεταν συνεχώς καρέκλες. Συνολικά, τοποθετήθηκαν 600 καρέκλες, ενώ υπήρχαν πολλοί όρθιοι.

Το όνομα «Κώστας Σημίτης» τραβά σαν μαγνήτης. Όχι για την ευφράδεια και την ατακαδόρικη παρουσία του ομιλητή. Αλλά για τη σοβαρότητα που εκπέμπει ο πρώην Πρωθυπουργός, για την αλήθεια των λεγομένων του και για την αγωνία για το μέλλον της Ελλάδας που εκφράζει.

Διοργανωτές ήταν τα μέλη του Δικτύου «Σύγχρονοι Δημοκράτες». Γνωστοί στο χώρο της Κεντροαριστεράς οι Δημήτρης Κατσαντώνης, Χρόνης Μακρίδης και Χρήστος Παπαστεργίου που ξεκίνησαν το Δίκτυο.

Από τους τρεις, ένας μόνον κατεβαίνει στις επικείμενες εκλογές. Ο Χρήστος Παπαστεργίου για την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, ως επίσημος υποψήφιος του ΚΙΝΑΛ.

Αυτός ήταν ο βασικός στόχος της εκδήλωσης, η υποστήριξη της υποψηφιότητας Παπαστεργίου – και επετεύχθη.

Ο Κώστας Σημίτης τρεις φορές αναφέρθηκε στον γιατρό Χρήστο Παπαστεργίου και υποψήφιο περιφερειάρχη στη διάρκεια της ομιλίας του.

Το ακροατήριο αποτελούνταν από ΠΑΣΟΚ και ανανεωτική Αριστερά, κυρίως. Ανθρώπους που συναντήσαμε στις απόπειρες για την Κεντροαριστερά, για τους 58, για κάθε κίνηση που φιλοδοξούσε να εκφράσει τον «μεσαίο χώρο» στα προ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ χρόνια. Μόνο που τώρα οι άνθρωποι αυτοί δεν βρίσκονταν σε αναζήτηση πολιτικού χώρου, όπως πολλάκις στο παρελθόν. Έχοντας αποβάλει την ανασφάλεια των προ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ετών, είχαν και πάλι τη σιγουριά του ΠΑΣΟΚ όπως το ξέρουν, όπως το διαμορφώνουν, όπως το οικειοποιούνται. Έστω κι αν αυτό φοράει τη φορεσιά του ΚΙΝΑΛ.

Στον κόσμο αυτόν υπήρχαν ελάχιστες γυναίκες. Ελάχιστος και ο νέος κόσμος: η συντριπτική πλειοψηφία ήταν μεσήλικες και βάλε. Αυτοδιοικητικά στελέχη με εμπειρία και παρελθόν, παράγοντες φορέων, συνδικαλιστών, πρώην πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι, συνδικαλιστές, μπαρουτοκαπνισμένοι και με ένσημα. «Πρόεδρε» από δω, «πρόεδρε» από κει. Όλοι πρόεδροι είμαστε, κάπου, κάποτε.

Ο Κώστας Σημίτης έφτασε στην αίθουσα ταυτόχρονα με τον Γιάννη Μπουτάρη. Μεγάλο το χειροκρότημα και για τους δυο τους. Παρόντες στην αίθουσα πρώην υπουργοί, όπως ο Χρήστος Πάχτας και ο Γιώργος Πασχαλίδης, που «κατέβηκε από το βουνό», όπως είπε εννοώντας την Έδεσσα, για να ακούσει τον Σημίτη. Παρών ο Γιάννης Μαγκριώτης, συνεπής θιασώτης οποιασδήποτε σχετικής πρωτοβουλίας και συζήτησης και ο βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης, Γιώργος Αρβανιτίδης. Παρούσα η λαμπερή Εύα Καϊλή, που όμως χειροκροτήθηκε αισθητά λιγότερο από τον Νίκο Ανδρουλάκη, επίσης παρόντα στην εκδήλωση. Εκεί και ο Σπύρος Βούγιας, επίσημος υποψήφιος δήμαρχος του ΚΙΝΑΛ, καθώς και υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι.

Ορθιος, ο Κώστας Σημίτης μίλησε περίπου 50 λεπτά. Ανέλυσε την κατάσταση της Ελλάδας δυστυχώς με μαύρο χρώμα. Με τα χαρακτηριστικά μικροσαρδάμ του, τόνισε πρώτα τον κίνδυνο οι τράπεζες να καταρρεύσουν και οι καταθέτες να χάσουν τα χρήματά τους. Μίλησε για όλα: για τα κόκκινα δάνεια και το brain drain, την έλλειψη απορροφητικότητας κονδυλίων, την ανάγκη η χώρα να δημιουργήσει, να αλλάξει αντιλήψεις και προσανατολισμό, να περιοριστεί η εξάρτησή της από την ΕΕ και διεθνείς οργανισμούς. Έκανε προτάσεις για τη φορολογία, για το Ασφαλιστικό, τόνισε τους κινδύνους για τον λάθος δρόμο της Παιδείας. Δεν άφησε περιθώρια για πολλή αισιοδοξία.

Ο κόσμος άκουγε χωρίς να εκφράζεται. Το πρώτο χειροκρότημα έπεσε μόλις ο κ. Σημίτης αναφέρθηκε στη Συμφωνία των Πρεσπών. «Η εκκρεμότητα στη διαφορά μας έπρεπε να λυθεί, ήταν προς το συμφέρον μας να λυθεί, ωστόσο, η συμφωνία έπρεπε να είναι καρπός μιας κοινής προσπάθειας, που θα αναζητούσε ευρύτερα αποδεκτές λύσεις, για να αποφευχθούν νέες αντιπαλότητες. Η κυβέρνηση όμως, προχώρησε μόνη της -γιατί ήθελε να επιδείξει ότι πέτυχε εκεί που οι άλλοι είχαν αποτύχει. Το αποτέλεσμα ήταν μια μη ικανοποιητική λύση και η αντιπαράθεση με όλη την αντιπολίτευση», είπε και ο κόσμος ξέσπασε. Εδώ είναι Θεσσαλονίκη, είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε – γέλασε.

Ο Κώστας Σημίτης δεν μάσησε τα λόγια του, αλλά δεν είχε και εξάρσεις στον λόγο του. Δεν είναι το στιλ του αυτό. Επεσήμανε, προειδοποίησε, έκλεισε την ομιλία του σεμνά και χωρίς φανφάρες. Ο Σημίτης που γνωρίζουμε, υπολογίζουμε και μας κάνει να χάνουμε τον ύπνο μας, επειδή ξέρουμε ότι έχει δίκιο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News