Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν και στην Ελλάδα είχε πλακώσει αδυσώπητος ο χειμώνας της γερμανικής κατοχής, κανείς δεν είχε κέφι για γέλια ασφαλώς – εκτός από τους μαυραγορίτες, από τους συνεργάτες και τις πόρνες των κατακτητών στα πάρτι της Κομαντατούρ. Πάντως, στους Ελληνες επιτρεπόταν η κατανάλωση κηπευτικών όπως οι λαχανίδες και παρασκευασμάτων από ξυλοκέρατα όπως η χαρουπένια μπομπότα – σε αυτά τα ταπεινά υλικά της ελληνικής χλωρίδας χρωστάει το έθνος την ηρωική επιβίωσή του, ο αστικός πληθυσμός του τουλάχιστον.

Ομως σήμερα, εν έτει 2021, είναι για γέλια, αν όχι για κλάματα, η απαγόρευση που επέβαλε το καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ουν στους δύστυχους υπηκόους του: μέχρι τις 27 Δεκεμβρίου δεν πρέπει να γελάει ή να χαμογελάει κανείς και καμιά, επειδή η χώρα πενθεί. Τι πενθεί; Την προ δεκαετίας απώλεια του ηγέτη της Κιμ Γιονγκ Ιλ, πατρός του κληρονομήσαντος την ασιατική και υποτίθεται κομμουνιστική τυραννίδα. Και καλά τα γέλια, ας πούμε ότι η σοβαροφάνεια του καθεστώτος εξαρτάται από την απαγόρευσή τους. Οι λαχανίδες, όμως, πώς προσέλκυσαν το κρατικό… φερμπότεν για μία ημέρα έστω, για τη 17η Δεκεμβρίου;

Την περασμένη Παρασκευή, λοιπόν, άρχισε το επετειακό μαρτύριο των Βορειοκορεατών, όταν ο βλαστός Κιμ θυμήθηκε σε ποιον οφείλει το δαχτυλίδι της εξουσίας και έκανε μία δημόσια τελετή στην πρωτεύουσα Πιονγκγιάνγκ, μιλιταριστική εννοείται, στην οποία παρευρέθη και ο ίδιος για να θρηνήσει με… εξωστρέφεια τον χαμό του πατέρα του. Ο παγωμένος αέρας δεν προσέδωσε καν λίγο κοκκινάδι στα τροφαντά πλην χλομά μάγουλα του Κιμ, ο τυραννίσκος γόνος του αλήστου μνήμης τυράννου παρέμεινε σοβαρός και κάτωχρος. Ετσι του κατέβηκε η φαεινή ότι και οι εκτός πρωτευούσης πρέπει να θρηνήσουν παρέα του και επέβαλε τη δεκαήμερη απαγόρευση του γέλιου.

Αν υπάρχει κάτι για γενναία ξεκαρδίσματα, αυτό δεν είναι άλλο από τις αναλύσεις των διεθνολόγων που με τη μεταβίβαση εξουσίας στον μικρότερο των Κιμ είδαν προοπτικές εκδημοκρατισμού του καθεστώτος (λόγου του νεαρού της ηλικίας του νέου ηγέτη, είχαν μιλήσει περί πιθανότητας εφαρμογής πολιτικών… νεωτερικότητας). Ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν ήθελε καμία μεταρρύθμιση, αφού δεν τυγχάνει ηλίθιος. Αντιθέτως, τελειοποίησε το σύστημα εξαφανίζοντας τις δυνητικές απειλές: καθάρισε μέχρι και συγγενείς του, τον θείο του και τον μεγαλύτερο αδελφό του, και με συνοπτικές διαδικασίες μάλιστα. Μπαμ και κάτω.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News