Είναι πρώην μπασκετμπολίστας -ένας από τους σημαντικότερους όλων των εποχών- και προπονητής. Μέτοχος ομάδων του ΝΒΑ, επιχειρηματίας και επενδυτής. Παραγωγός ταινιών, ηθοποιός και τηλεοπτικός παραγωγός. Ενα γελαστό πρόσωπο με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο, μπροστάρης στη μάχη κατά του AIDS. Εδώ και μερικές ημέρες, ο Ερβιν -«Μάτζικ»- Τζόνσον είναι και πρόεδρος των Λος Αντζελες Λέικερς με τα 16 «δακτυλίδια» στο κορυφαίο επαγγελματικό πρωτάθλημα μπάσκετ. Πέντε από αυτά τα έχει φορέσει και ο ίδιος, στη δεκαετία των ’80s.
«Πρόεδρος μπασκετικών διεργασιών» είναι ο ακριβής τίτλος του. Αποστολή του, να κάνει ένα «θαύμα» ακόμα μεγαλύτερο από εκείνα στα οποία μας είχε συνηθίσει όταν φορούσε την ένδοξη χρυσαφί φανέλα, κατά τη δωδεκαετία 1979-1991: να σταματήσει την ελεύθερη πτώση των Λέικερς -της δεύτερης σε τίτλους ομάδας του ΝΒΑ- που εδώ και έξι χρόνια, ιδίως μετά το 2013, παραπαίουν. Σχεδόν 40 χρόνια μετά την ημέρα που κατέφθασε στην Καλιφόρνια (ως Νο 1 του draft) και άρχισε να υφαίνει τον παγκόσμιο μύθο του, ο «Μαγικός» Τζόνσον -στα 58 του, πλέον- καλείται να ξανακάνει την αγαπημένη του ομάδα, νικήτρια.
Ο θρύλος των Λέικερς είχε επιστρέψει στις αρχές Φεβρουαρίου, κατ’ αρχάς ως σύμβουλος της συνιδιοκτήτριας και προέδρου, Τζένι Μπας. Μερικές ημέρες αργότερα πήρε προαγωγή. Ο μέχρι πρότινος General Manager, Μιτς Κούπτσακ, απαλλάχθηκε των καθηκόντων του, ενώ η κυρία Μπας δεν δίστασε να ξηλώσει από τη θέση του αντιπροέδρου ακόμα και τον αδελφό της, Τζιμ Μπας, προκειμένου να παραδώσει τα «κλειδιά» της ομάδας στον Τζόνσον. Εκείνος θα επιλέξει τον νέο GM (ακούγεται το όνομα του Πελίνκα, του διάσημου ατζέντη του Κόμπι Μπράιαντ και του Τζέιμς Χάρντεν), θα στελεχώσει τους Λέικερς όπως επιθυμεί, και θα λογοδοτεί απευθείας στην κόρη του Δρ. Τζέρι Μπας (επί 34 χρόνια ιδιοκτήτη της ομάδας, που σάρωσε δέκα τίτλους ΝΒΑ), για τον οποίο ο Τζόνσον είχε πει, κάποτε, πως «χωρίς Μπας δεν θα υπήρχε Μάτζικ».
Η επιστροφή του Φιλ Τζάκσον (κόουτς της ομάδας έως το 2011) στο Λος Αντζελες θα πρέπει να αποκλειστεί, καθώς χώρισε με την κυρία Μπας το 2016. Αντιθέτως, ο Κόμπι Μπράιαντ (ο τελευταίος «αστέρας» των Λέικερς που αποχώρησε από τη δράση το 2016) θεωρείται βέβαιο πως θα αναλάβει σημαντικό ρόλο στην επιχείρηση ανοικοδόμησης της ομάδας. Σύμφωνα με την USA Today, ο «Μάτζικ» Τζόνσον τον προορίζει για τη θέση του συνδέσμου της διοίκησης με τους παίκτες.
Ο νέος διοικητικός ηγέτης των Λέικερς -επίτιμος αντιπρόεδρός τους έως τον Ιούνιο του 2016 και μικρομέτοχος παλαιότερα- διαθέτει σημαντική εμπειρία σε αυτό το πόστο, καθώς είναι ιδιοκτήτης των Ντότζερς και στο παρελθόν ανακατεύτηκε με τη διοίκηση της ομάδας. Αλλά, οι Λέικερς προσβλέπουν -κυρίως- στη βαθιά του γνώση για το μπάσκετ και στην «αύρα» του, ως προσωπικότητα. Πριν από λίγες ημέρες είχε δεχθεί πρόταση να αναλάβει την ηγεσία των Νιού Γιόρκ Νικς, όπως ο ίδιος αποκάλυψε στο CBS, όμως εκείνος -πολύ λογικά- προτίμησε να βοηθήσει την αγαπημένη του ομάδα. Στην οποία, αν κρίνει κανείς από παλαιότερη δήλωσή του, θα προχωρήσει σε σαρωτικές αλλαγές.
Η πιο «μαύρη σελίδα» στην ιστορία των Λος Αντζελες Λέικερς γράφτηκε στις 22 του περασμένου Ιανουαρίου, στο «American Airlines Center»
Τον Δεκέμβριο του 2014 του είχε ζητηθεί να σχολιάσει την κατρακύλα των Λέικερς, οι οποίοι μετρούσαν μόλις έξι νίκες στους 22 πρώτους αγώνες εκείνης της σεζόν (μιας από τις χειρότερες στην ιστορία τους) και είχαν τη χειρότερη -με διαφορά- άμυνα στη λίγκα. «Ελπίζω οι Λέικερς να χάσουν όλα τα παιχνίδια τους», είπε, και οι ρεπόρτερς χαμογέλασαν αμήχανα, πιστεύοντας πως έκανε χιούμορ. Εκείνος το κατάλαβε, και πρόσθεσε: «Αν πρόκειται να χάσεις, χάσε. Μιλάω πολύ σοβαρά». Ο Κόμπι Μπράιαντ είχε σπεύσει να τον ερμηνεύσει: «Εχει συνηθίσει να είναι ιδιοκτήτης. Κατέχει τους Ντότζερς και παλιότερα είχε μερίδιο στους Λέικερς. Ομιλεί με τη λογική του ιδιοκτήτη. Πιστεύω πως οι οπαδοί μας είναι αρκετά έξυπνοι για να τον κατανοήσουν, εγώ τον καταλαβαίνω. Ο Μάτζικ ήταν ένας από τους πιο ανταγωνιστικούς παίκτες όλων των εποχών. Δεν θέλει να χάνει, αλλά προτιμά να αποκτήσει η ομάδα του καλές επιλογές στο draft».
Τον Φεβρουάριο εκείνης της χρονιάς, η λειψανδρία στους Λέικερς είχε φανεί περισσότερο από ποτέ. Τα ξημερώματα της 6ης του μηνός (για την Ελλάδα), στον αγώνα τους με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς, ο κόουτς Μάικ Ντ’ Αντόνι είχε στη διάθεσή του μόλις οκτώ παίκτες. Θεωρητικώς, ήταν αρκετοί για να βγάλουν το ματς. Στην πράξη όμως… Ο Νικ Γιανγκ αποχώρησε με διάστρεμμα στο πρώτο ημίχρονο, ο Κρις Κέιμαν αποβλήθηκε με έξι φάουλ νωρίς στην τέταρτη περίοδο, και ο Τζόρνταν Φάρμαρ έπαθε κράμπες. Οι Λέικερς έμειναν με πέντε παίκτες. Τότε, 3′:32″ πριν από το τέλος, ο Ρόμπερτ Σάκρε χρεώθηκε με έκτο φάουλ και έπρεπε να αποβληθεί. Αλλά, επειδή δεν υπήρχε άλλος παίκτης στον πάγκο, ο Σάκρε παρέμεινε στο παρκέ -σύμφωνα με τους κανονισμούς- με τους Καβαλίερς να κερδίζουν έναν πόντο ποινής σε κάθε επόμενο φάουλ του συγκεκριμένου παίκτη.
Πάντως, η πιο «μαύρη σελίδα» στην ιστορία των Λος Αντζελες Λέικερς γράφτηκε στις 22 του περασμένου Ιανουαρίου, στο «American Airlines Center», όταν με το σφύριγμα της λήξης το ταμπλό έγραψε 122-73 για τους Ντάλας Μάβερικς. Αυτή η διαφορά των 49 πόντων αποτελεί αρνητικό ρεκόρ όλων των εποχών για τους Λέικερς.
Ο «Μάτζικ» Τζόνσον θεωρείται ένας από τους πιο εμβληματικούς παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα των Λέικερς. Αφού κατέκτησε πέντε τίτλους (1980, 1982, 1985, 1987, 1988), αποσύρθηκε το 1991, όταν ανακοίνωσε ότι είχε προσβληθεί από τον ιό HIV. Επέστρεψε το 1992, κερδίζοντας τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη στο All-Star Game εκείνης της χρονιάς. Διέκοψε για τέσσερις σεζόν, όμως επέστρεψε εκ νέου το 1996 -σχεδόν στα 37 του- για να παίξει τα 32 τελευταία του παιχνίδια, πάντα με τη φανέλα των Λέικερς. Ανακηρύχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του ΝΒΑ τρεις φορές, πήρε μέρος σε εννέα τελικούς και σε 12 All Star Games, και ήταν μέλος της αυθεντικής dream team του 1992 που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Το 2002 ανακηρύχθηκε ως «ο καλύτερος περιφερειακός όλων των εποχών» και μπήκε στο Hall of Fame του μπάσκετ.
Περιλαμβάνεται στη λίστα με τους 50 σημαντικότερους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ, όμως το «γκελ» που κάνει το όνομά του -όχι μόνο στον κόσμο του μπάσκετ αλλά στην αμερικανική κοινωνία γενικότερα- ξεπερνά κατά πολύ αυτή την κατάταξη. Ο «Μάτζικ» Τζόνσον υστερεί, σε δημοφιλία, μόνον έναντι του Μάικλ Τζόρνταν – και αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν έχει να κάνει με το μπάσκετ, αλλά με τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε την περιπέτεια της υγείας του.
Ο αστικός μύθος αναφέρει πως εκείνη η συνέντευξη Τύπου, στις 7 Νοεμβρίου 1991, κατά την οποία ανακοίνωσε ότι είναι φορέας του AIDS, ήταν η πολυπληθέστερη στην ιστορία της ανθρωπότητας. Τόσοι εκπρόσωποι του Τύπου δεν είχαν μαζευτεί ούτε για τον Νιλ Αρμστρονγκ που πάτησε πρώτος το φεγγάρι, ή για τη δολοφονία του Τζον Κένεντι. Φαίνεται παράξενο, όμως έχει την εξήγησή του: ένας «άτρωτος» -τέτοιοι υποτίθεται πως ήταν οι «αστέρες» του ΝΒΑ- ανακοίνωνε ότι προσβλήθηκε από τον θανατηφόρο ιό.
Ο «Μάτζικ» Τζόνσον δεν είχε AIDS -μόνο φορέας του HIV ήταν- όμως, τότε, ελάχιστοι μπορούσαν να καταλάβουν τη διαφορά. Εκεί που περίμεναν ότι θα πεθάνει, τα επόμενα χρόνια θαύμαζαν το κουράγιο του να ξαναπαίξει μπάσκετ και -αργότερα- να δραστηριοποιηθεί στις επιχειρήσεις και τη φιλανθρωπία. Είκοσι χρόνια αργότερα, όταν δήλωσε «υγιής», χάρη στο πανίσχυρο (και πανάκριβο) κοκτέιλ φαρμάκων που εξαφάνισε τον ιό, όλοι έβλεπαν στο πρόσωπό του τον «σούπερμαν» που νίκησε (και) τον θάνατο.
Τώρα του ζητούν να… αναστήσει τους Λέικερς. Αν και η παρουσία του και μόνο θα προσδώσει στην ομάδα αίγλη, και θα φέρει έναν άνεμο αισιοδοξίας στο καμάρι του Λος Αντζελες, η αποστολή του δεν θα είναι εύκολη. Εκείνος, πάντως, θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του. Αυτή η σεζόν θα ολοκληρωθεί όπως – όπως. Το καλοκαίρι, όμως, θα… σκάσουν βόμβες.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News