Ο ποδοσφαιρικός κόσμος της Βρετανίας ξύπνησε το πρωί της Κυριακής με τη θλιβερή είδηση του θανάτου του Τζίμι Γκριβς. Υπήρξε ο… άγγλος Γκερντ Μίλερ: ένας απίθανος «γκολτζής», που τα ρεκόρ του άντεξαν -ή εξακολουθούν να αντέχουν- επί δεκαετίες. Οχι μόνον ο κορυφαίος «εκτελεστής» όλων των εποχών της Τότεναμ, αλλά και ο πιο δεινός σκόρερ που είδαν, ποτέ, τα αγγλικά γήπεδα.

Μεσουράνησε στα ’60s, και η συχνότητα με την οποία έστελνε την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα, ήταν εκπληκτική. Φορώντας τη φανέλα των «Σπιρουνιών», από το 1961 έως το 1970, πέτυχε 266 τέρματα σε 379 αγώνες: 220 στο Πρωτάθλημα (σε 321 ματς), 32 στο Κύπελλο Αγγλίας (σε 36), πέντε στο Λιγκ Καπ (σε 8) και εννέα στα Κύπελλα Ευρώπης (σε 14 ματς). Τα 37 γκολ που σκόραρε στο αγγλικό πρωτάθλημα της σεζόν 1962-1963, δεν τα έχει φτάσει κανένας άλλος παίκτης μέχρι σήμερα. Το ρεκόρ του στις μεγάλες λίγκες το ξεπέρασε μόλις πέρυσι ο Κριστιάνο Ρονάλντο.

Εγινε διεθνής μόλις στα 19 του χρόνια (σε ένα φιλικό απέναντι στο Περού) και ήταν μέλος της εθνικής ομάδας της Αγγλίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, εμφανίζοντας και με τα «τρία λιοντάρια» το καλύτερο ποσοστό σκοραρίσματος από κάθε άλλον: 44 γκολ σε 57 συμμετοχές. Ρεκόρ, που ακόμη δεν έχει καταρριφθεί.

Οι επιδόσεις του με την εθνική ομάδα της χώρας του ήταν εκείνες που τον έκαναν διάσημο και πέρα από τα σύνορα, σε μια εποχή που η εικόνα από τους αγώνες του αγγλικού πρωταθλήματος έφτανε «με το σταγονόμετρο» στον υπόλοιπο Κόσμο. Ο Γκριβς ήταν, σχεδόν, αναντικατάστατος στην εθνική Αγγλίας, όμως η έντονη επιθυμία του να παίζει γι’ αυτήν έμελλε να γίνει… δίκοπο μαχαίρι. Που τραυμάτισε ανεπανόρθωτα, τόσο την καριέρα του, όσο και τη ζωή του.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 -στα 26 του- αγωνίστηκε στα τρία παιχνίδια του ομίλου της Αγγλίας, με αντίπαλους το Μεξικό, την Ουρουγουάη και τη Γαλλία. Στο ματς εναντίον των «Τρικολόρ», όμως, τραυματίστηκε, με αποτέλεσμα να χάσει όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια της διοργάνωσης μέχρι τον τελικό. Στις 30 Ιουλίου 1966, καθώς δεκάδες χιλιάδες Βρετανοί κατέφθαναν στο «Γουέμπλεϊ» για να παρακολουθήσουν την αποφασιστική αναμέτρηση της Αγγλίας με τη Δυτική Γερμανία, ο Γκριβς ένιωθε καλά. Είχε αποθεραπευτεί. Αλλά ο Αλφ Ράμσεϊ, ο προπονητής του, προτίμησε να μην το ρισκάρει. Αφησε το μεγάλο του «αστέρι» στην εξέδρα (τότε δεν επιτρέπονταν, ακόμη, οι αλλαγές παικτών στη διάρκεια του αγώνα) και έδωσε τη θέση του στην ενδεκάδα στον Τζεφ Χαρστ, που είχε σκοράρει μόλις ένα γκολ (εναντίον της Αργεντινής) στον προημιτελικό. Αν και ο Γκριβς δεν το παραδέχτηκε ποτέ, εκείνη η τεράστια απογοήτευση τον οδήγησε στο αλκοόλ.

We are extremely saddened to learn of the passing of the great Jimmy Greaves.

We extend our deepest sympathies to Jimmy's family and friends at this sad time.

Rest in peace, Jimmy.

— Tottenham Hotspur (@SpursOfficial) September 19, 2021

Μόλις στα 27 του, είχε αρχίσει να γράφει τον επίλογο της καριέρας του. Επειτα από μια απογοητευτική σεζόν με την Τότεναμ (1969-1970), πήρε μεταγραφή στη Γουέστ Χαμ. Στα «Σφυριά» έμεινε μόνο ένα χρόνο και το 1971, σε ηλικία 31 ετών, ουσιαστικά, αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο. Επαιξε μόνο σε κάποιες ερασιτεχνικές ομάδες της Αγγλίας. Εως το 1978 ήταν διαρκώς μεθυσμένος και, όπως είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξή του, δεν θυμόταν σχεδόν τίποτα από εκείνη τη χρονική περίοδο. Δυσκολεύτηκε πολύ να απεξαρτηθεί από το ποτό, με τη βοήθεια παλιών του συναδέλφων, και του δόθηκε μια θέση τηλεσχολιαστή του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1982. Συνέχισε να κάνει αυτή τη δουλειά για πολλά χρόνια. Μάλιστα, έως τα τέλη της δεκαετίας των ’90s παρουσίαζε μια αθλητική εκπομπή μαζι με τον παλιό σταρ της Λίβερπουλ, Ιαν Σεντ Τζον.

Εγινε επαγγελματίας μόλις στα 17, τον Μάιο του 1957 στην Τσέλσι. Τα 41 γκολ του στο πρωτάθλημα του 1960-1961 κίνησαν το ενδιαφέρον της Μίλαν, που τον απέκτησε τον Ιούνιο του 1961. Ωστόσο, η παραμονή του στην Ιταλία ήταν πολύ σύντομη. Αν και πέτυχε 9 γκολ σε 14 αγώνες της Serie A, δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στο Καμπιονάτο, και τον Δεκέμβριο του 1961 επέστρεψε στο Νησί. Στην Τότεναμ, αυτή τη φορά, που είχε κατακτήσει το «νταμπλ».

Τα εννέα υπέροχα χρόνια που θα ακολουθούσαν, άρχισαν με ένα «χατ-τρικ» στο ντεμπούτο του, στις 16 Δεκεμβρίου 1961 εναντίον της Μπλάκπουλ. Λίγους μήνες αργότερα κέρδισε το πρώτο του τρόπαιο, το Κύπελλο Αγγλίας, σκοράροντας στον τελικό το εναρκτήριο γκολ στο 3-1 επί της Μπέρνλι. Την επόμενη σεζόν συνέβαλε καθοριστικά, ώστε η Τότεναμ να γίνει ο πρώτος βρετανικός σύλλογος που κατέκτησε ευρωπαϊκό τρόπαιο (το Κύπελλο Κυπελλούχων).

Τον πιτσιρικά από το Εσεξ, η Τότεναμ τον αγάπησε πολύ. Μαζί του κατέκτησε δύο Κύπελλα Αγγλίας (1962, 1967), δύο Τσάριτι Σιλντς (1962, 1967) και το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1963. Αρκετό καιρό αφότου είχε αποσυρθεί από τη δράση, τον Οκτώβριο του 1972, περίπου 46.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» για να τον τιμήσουν στον αποχαιρετιστήριο αγώνα της παλιάς του ομάδας με τη Φέγενορντ.

Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Επειτα από ένα ισχαιμικό επεισόδιο που υπέστη το 2015, είχε καθηλωθεί σε αναπηρικό καροτσάκι. Και τα ξημερώματα της Κυριακής «έσβησε» στο σπίτι του, σε ηλικία 81 ετών, αφήνοντας πίσω του την αγαπημένη του σύζυγο Αϊρίν, τέσσερα παιδιά, 10 εγγόνια και μερικά δισέγγονα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News