Δεν τον… σηκώνει το κλίμα στη Νέα Υόρκη, τον Στέφανο Τσιτσιπά. Τέσσερις φορές έχει προσπαθήσει, χωρίς επιτυχία, να προχωρήσει πέρα από τον 3ο γύρο του Αμερικανικού Οπεν. Πέρυσι είχε… καταφέρει να αποκλειστεί από τον Κροάτη Μπόρνα Τσόριτς, χάνοντας έξι ματς-πόιντ. Εφέτος, ως Νο 3 στην παγκόσμια κατάταξη, ηττήθηκε με 6-3, 4-6, 7-6(2), 0-6, 7-6(5) από το Νο 55. Εναν 18χρονο Ισπανό. Μόνο που, παρά το χαμηλό ranking και τη νεαρή του ηλικία, ο Κάρλος Αλκαράθ Γκάρφιαλ δεν είναι… Τσόριτς. Είναι ένα «σούπερ» ταλέντο, που έχει «τρελάνει» τους συμπατριώτες του και τους αναλυτές του τένις. Ενας «ήλιος», που εδώ και ενάμισι χρόνο ανατέλλει στα κορτ.
Στον αγώνα με τον Στέφανο, που κράτησε 4 ώρες και 7 λεπτά, δικαίωσε, απολύτως, τη φήμη που τον συνόδευε. Ο έλληνας φιναλίστ του εφετινού Ρολάν Γκαρός έδωσε σκληρή μάχη, «άγγιξε» τη νίκη, όμως στο τέλος υποκλίθηκε στο «παιδί – θαύμα», που είχε και το κοινό στο πλευρό του. Είναι παράδοση, στην αμερικανική γειτονιά του τένις, να υποστηρίζουν τα αουτσάιντερ. Ισως, στη μνήμη του Αρθουρ Ας. Του μόνου μαύρου τενίστα στα χρονικά του σπορ που έχει κατακτήσει τον τίτλο του single σε γκραν-σλαμ (στο Γουΐμπλεντον, το Αμερικανικό Οπεν και το Αυστραλιανό Οπεν). Το γήπεδο που φιλοξένησε την αναμέτρηση Τσιτσιπά – Αλκαράθ φέρει το όνομά του.
Στο ντεμπούτο του στο «Φλάσινγκ Μίντοους» ο πιτσιρικάς από τη Μούρθια κέρδισε την πρώτη του πρόκριση σε 4ο γύρο major τουρνουά. Εγινε ο νεαρότερος που το καταφέρνει, μετά τον 17χρονο -τότε- Αντρέι Μεντβέντεφ (το 1992 στο Ρολάν Γκαρός). Επίσης, ο μικρότερος σε ηλικία που νικά παίκτη του top-3 στο Αμερικανικό Οπεν από τότε που υπάρχει το ranking (1973). Κι έχει πολύ καλές πιθανότητες να φτάσει ακόμη πιο μακριά στη διοργάνωση, καθώς ο επόμενος αντίπαλός του είναι ο Γερμανός Πέτερ Γκογιόβτσικ, Νο 141 στην κατάταξη.
Ο Αλκαράθ μέτρησε 61 winners, έναντι 47 του «Τσιτσιφάστ». Επαιξε με πάθος, ωριμότητα και μεγάλο «θράσος» για τα χρόνια του. Που άλλοι το λένε αυτοπεποίθηση. Μα, πάνω απ’ όλα, εντυπωσίασε η δύναμη με την οποία χτυπά το μπαλάκι, που φεύγει σαν σφαίρα από τη ρακέτα του. Το σχολίασε, μετά τον αγώνα, και ο Στέφανος: «Η ταχύτητα που δίνει στο μπαλάκι, είναι απίστευτη. Δεν έχω δει, ποτέ, ξανά κάποιον να χτυπάει το μπαλάκι τόσο δυνατά. Μου πήρε χρόνο να προσαρμοστώ και να αναπτύξω ένα πλάνο παιχνιδιού για να τον αντιμετωπίσω». Ιπποτικά παραδέχτηκε την ανωτερότητα του νεαρού, τονίζοντας, μεταξύ άλλων: «Δεν περίμενα οτι θα ανέβαζε τόσο πολύ την απόδοσή του στο πέμπτο σετ, ειδικά έχοντας χάσει έτσι (6-0) το τέταρτο σετ. Ηταν ένας εντελώς διαφορετικός παίκτης. Δεν έχω ξαναδεί κάποιον να παίζει τόσο καλά σε ένα πέμπτο σετ, για να είμαι ειλικρινής».
Φαίνεται οτι, στο εξής, ο Αλκαράθ θα μας απασχολεί πολύ συχνά με τα κατορθώματά του στο Tour, αν κρίνουμε από την ιλιγγιώδη ταχύτητα με την οποία προοδεύει. Εγινε επαγγελματίας μόλις πριν από τρία χρόνια. Τον Φεβρουάριο του 2020, στα 16 του, στο ντεμπούτο του σε ATP τουρνουά (στο Ρίο Οπεν, στο οποίο συμμετείχε με wild-card), νίκησε τον συμπατριώτη του, Νο 41 της παγκόσμιας κατάταξης, Αλμπερτ Ράμος Βινιόλας. Ο ίδιος δεν περιλαμβανόταν ούτε στους 400 καλύτερους τενίστες του ranking. Ενα χρόνο νωρίτερα, στο Αλικάντε Τσάλεντζερ, είχε κερδίσει τον NextGen πρωταθλητή, Γιανίκ Σίνερ. Κανείς άλλος τενίστας στην ηλικία του δεν είχε κατορθώσει κάτι τέτοιο.
Τον περασμένο Ιανουάριο, στο Αυστραλιανό Οπεν, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο κυρίως ταμπλό ενός γκραν-σλαμ. Ηταν, μόλις, 17 ετών, 9 μηνών και τριών ημερών. Οσο, περίπου, και ο Ρότζερ Φέντερερ, ο Ράφα Ναδάλ και ο Νόβακ Τζόκοβιτς, όταν τους πρωτοείδαμε σε major τουρνουά. Μάλιστα, στον 1ο γύρο είχε πετύχει και την πρώτη του νίκη. Την Ανοιξη έγινε ο νεαρότερος παίκτης (με wild-card) που κέρδισε παιχνίδι στο Οπεν της Μαδρίτης, καταρρίπτοντας το σχετικό ρεκόρ του Ναδάλ. Στις 25 Ιουλίου, στην Κροατία, κατέκτησε τον πρώτο του ATP τίτλο. Είχε κλείσει τα 18 στις 5 Μαΐου. Οταν ο Ναδάλ κέρδισε το πρώτο του τρόπαιο, το 2004, ήταν μόλις οκτώ μέρες νεώτερος. Στο Ρολάν Γκαρός έφτασε στον 3ο γύρο, στο Γουΐμπλεντον στον 2ο, και τώρα -στις ΗΠΑ- στον 4ο (τουλάχιστον).
Από το Νο 490 της παγκόσμιας κατάταξης, στο οποίο βρισκόταν τον Ιανουάριο του 2020, έφτασε στο Νο 54 ενάμισι χρόνο αργότερα (στις αρχές του περασμένου Αυγούστου). Είναι ο νεαρότερος τενίστας, ever, που μπήκε στο top-100 (24 Μαΐου 2021).
Αν δεν είναι «ο νέος Ναδάλ», όπως βιάστηκαν να τον χαρακτηρίσουν οι Ισπανοί, είναι -σίγουρα- το μεγαλύτερο ταλέντο που ανέδειξε η χώρα μετά τον «Ράφα».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News