«Η κρίση στην Ουκρανία συγκρίνεται από ορισμένους με την Κρίση των Πυραύλων στην Κούβα, το 1962, όταν η Ρωσία και οι ΗΠΑ βρέθηκαν κοντά στον πόλεμο» έγραψε η Corriere della Sera, η οποία ζήτησε και τη γνώμη της εγγονής του Νικήτα Χρουστσόφ, της Νίνας Χρούστσεβα, πολιτικής επιστήμονος που βιοπορίζεται στις ΗΠΑ (διδάσκει στο New School).

Το… μικρό λαθάκι του το ιταλικό Μέσο το διόρθωσε λίγες αράδες παρακάτω, όταν έδωσε τις συστάσεις του παππού της Νίνας: «Τότε ήταν πρώτος γραμματέας του ΚΚ της Σοβιετικής Ενωσης» – και όχι της Ρωσίας, φυσικά. (Αν και είναι αλήθεια ότι μέσα στην πολυεθνική ΕΣΣΔ η ρωσική ταυτότητα χρησίμευσε για πατριωτική αμυντική ασπίδα ακόμη και σε έναν 100% μη Ρώσο όπως ήταν ο Γεωργιανός Ιωσήφ Στάλιν, ο εμπνευστής του πρότζεκτ αφύπνισης της ρωσικής συνείδησης το οποίο ονομάστηκε Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος την περίοδο του Β’ΠΠ.)

Η Χρούστσεβα είπε στους Ιταλούς ότι «ναι, υπάρχουν ομοιότητες» μεταξύ Ουκρανικού και Κουβανικού, αλλά υπάρχουν και διαφορές: «Υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ των δύο ηγετών, αλλά ο Πούτιν δεν είναι ο Χρουστσόφ. Ο Χρουστσόφ έκανε πίσω όταν κατάλαβε ότι η Αμερική δεν θα επέτρεπε σε άλλη δύναμη να την επισκιάσει. Ετσι έκανε συμφωνία με τον Κένεντι για να σώσει τον κόσμο.

»Σήμερα φοβάμαι ότι ούτε οι Ρώσοι ούτε οι Αμερικανοί είναι έτοιμοι να τα παρατήσουν: ο Πούτιν διότι, σε αντίθεση με τον Χρουστσόφ, θεωρεί ότι η ιστορία και η εθνική δόξα είναι σημαντικότερα από την ευημερία, και οι Αμερικανοί διότι ίσως είναι πιο ιδεολόγοι από τον Κένεντι, ιδίως οι σύμβουλοι του Τζο Μπάιντεν».

Η Δύση κάνει λάθος

Από τα ενδιαφέροντα σημεία της συνέντευξης της Χρούστσεβα είναι η απόφανσή της ότι ότι ο Πούτιν δεν έχει σκοπό να εισβάλει στην Ουκρανία, όμως αρέσκεται σε σκηνοθεσίες στρατιωτικών κινήσεων, χερσαίων και ναυτικών, ώστε να δείξει τη δύναμή του. Γιατί; Επειδή «ο Πούτιν είναι άνθρωπος της KGB». Ετσι σημείωσε ότι «όταν κατέλαβε την Κριμαία, κανείς δεν το πήρε χαμπάρι». Αλλο στοιχείο με δύναμη, η εκτίμησή της ότι ο Πούτιν «δεν προσπαθεί να ανοικοδομήσει τη Ρωσική Αυτοκρατορία, αλλά φαίνεται αποφασισμένος να εξασφαλίσει την υποταγή των πρώην σοβιετικών κρατών». Τρίτο, και σημαντικότερο όλων, ότι η Δύση (δηλαδή οι Αμερικανοί) κάνει λάθος να πιστεύει ότι η Ρωσία είναι εισβολέας.

Θέλει σφαίρα επιρροής

Είπε η Χρούστσεβα: «Η Ρωσία παίρνει, εφ’ όσον της παρουσιάζεται η ευκαιρία. Εγινε στην Κριμαία το 2014 και στις χώρες της Βαλτικής το 1940. Πότε, όμως, άρχισε να συγκεντρώνει στρατεύματα στα σύνορα με την Ουκρανία; Οταν ο ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι, αμέσως μετά την εκλογή του Τζο Μπάιντεν, μίλησε για ανακατάληψη της Κριμαίας και του Ντονέτσκ. Ο Πούτιν δεν επιθυμεί να ξαναχτίσει την ΕΣΣΔ. Αυτό που ανέκαθεν επιθυμούσε ήταν η επιρροή. Δεν θέλει να κάθεται στο τραπέζι των μικρών. Βέβαια, καθόταν στο τραπέζι των μεγάλων, όμως αποβλήθηκε από το G8 όταν πήρε την Κριμαία. Ο ίδιος ο Πούτιν είναι υπεύθυνος, όμως, αν τον ρωτήσετε, θα σας απαντήσει ότι δεν τον άκουσαν – και αυτό είναι εν μέρει αληθές».

Προσοχή στο μπούμερανγκ

Η Ρωσία δεν είναι τόσο κακή όσο λένε οι Αμερικανοί, είπε η Χρούστσεβα, αλλά αν της επιβάλουν κυρώσεις θα έχει πρόβλημα – και αυτό το γνωρίζει ο Πούτιν. «Οσο περισσότερες οι κυρώσεις, τόσο μεγαλύτερο και το πρόβλημα». Λόγου χάρη, αν οι Ρώσοι δεν θα δύνανται να ταξιδέψουν (στο εξωτερικό) ή αν υπάρξουν και τραπεζικές κυρώσεις. Η αμερικανίδα καθηγήτρια υπαινίχθηκε ότι τέτοιες κυρώσεις ενδέχεται να λειτουργήσουν και αντιστρόφως όμως, υπέρ του Πούτιν δηλαδή. «Σκεφθείτε πόσο αγαπήθηκε ο Στάλιν», είπε με νόημα στους συνομιλητές της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News