Στις πολιτικές ράγες της εσωκομματικής προεκλογικής περιόδου, κινείται έως τώρα το τρένο της Νέας Δημοκρατίας, υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η προσεκτικά διαμορφωμένη σχέση προσώπων – ρόλων στο κομματικό στερέωμα προδίδει το διπλό άγχος της νέας ηγεσίας: Αφενός να φανεί εξαρχής συνεπής στις προεκλογικές της εξαγγελίες περί ανανέωσης και εμπέδωσης νέας λειτουργίας και νοοτροπίας στο κόμμα, αφετέρου να καθησυχάσει τους ηττημένους καραμανλικούς αλλά και τη δεξιά πτέρυγα της παράταξης, ότι η ΝΔ δεν θα απωλέσει ούτε τον πολυσυλλεκτικό της χαρακτήρα, ούτε θα απορρίψει την πολιτική παρακαταθήκη του Εθνάρχη και Ιδρυτή της.

Η διαδικασία της ανανέωσης, ηλικιακή και μη, είναι ευδιάκριτη στο νέο οργανόγραμμα της λεωφόρο Συγγρού. Η γενιά των 40άρηδων δεσπόζει σε θέσεις – κλειδιά, όπως οι δύο αντιπρόεδροι, Κωστής Χατζηδάκης και Αδωνις Γεωργιάδης, ο προαλειφόμενος για νέος γραμματέας του κόμματος Λευτέρης Αυγενάκης, ο εποπτεύων της προσυνεδριακής διαδικασίας Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του κ. Μητσοτάκη, Μιχάλης Μπεκίρης, καθώς και η πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων, των συντονιστών των διαρκών επιτροπών της Βουλής αλλά και των υπευθύνων των τομέων κοινοβουλευτικού έργου του κόμματος. Παράλληλα, στελέχη με διακριτούς ρόλους, όπως η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Νίκος Δένδιας και ο Μάκης Βορίδης συμβολίζουν τη συνέχεια του κόμματος και προσθέτουν ειδικό βάρος και πολύτιμη εμπειρία, στοιχεία, που, όπως ομολογούν στενοί συνεργάτες του κ. Μητσοτάκη θα αποδειχθούν κρίσιμα στις επικείμενες δύσκολες πολιτικές μάχες εντός και εκτός Βουλής.

Οι συναντήσεις του νέου προέδρου με τους δύο προκατόχους του, Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, αλλά και ο «αναγκαστικός εσωτερικός δανεισμός στελεχών» στον οποίο προσέφυγε ο κ. Μητσοτάκης, καθώς τα ερείσματα του στη γαλάζια ΚΟ ήταν εξαρχής μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού, είναι οι δύο κύριοι λόγοι που δεν υπήρξαν, τουλάχιστον στο προσκήνιο, αντιδράσεις για τις έως τώρα επιλογές του. Ωστόσο, η επιλογή του κ. Γεωργιάδη για τη μία εκ των δύο θέσεων αντιπροέδρων του κόμματος προκάλεσε μία υπόκωφη μουρμούρα από μερίδα του καραμανλικού μπλοκ, που για την ώρα πάντως δεν είναι ικανή να προκαλέσει εσωκομματικούς πονοκεφάλους στη νέα ηγεσία. Η τοποθέτηση, εξάλλου, του κ. Χατζηδάκη ως έτερου αντιπρόεδρου και εκπρόσωπου της μετριοπαθούς Κεντροδεξιάς πτέρυγας συμβολίζει την άσκηση διατήρησης λεπτών ισορροπιών εντός του κόμματος. Ούτως ή άλλως η πολυδιαφημισμένη ανασυγκρότηση εκ βάθρων που θα επιχειρήσει ο νέος πρόεδρος επιδιώκεται να ενεργοποιηθεί στα μέσα Απριλίου, στο πλαίσιο του τακτικού Συνεδρίου, όταν και θα αποτυπωθεί ο νέος εσωκομματικός συσχετισμός.

Αποδοκιμάσία της ειρωνείας Σόιμπλε

Εναντι της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, η «νέα Νέα Δημοκρατία» επιχειρεί να επιτύχει τη σωστή δοσολογία: σκληρή – δομική αντιπολίτευση χωρίς, όμως, αυτή να αφήνει τη γνωστή από τα πολιτικά ειωθότα της ελληνικής πολιτικής σκηνής γεύση του λαϊκισμού και της δημαγωγίας. «Οι πολιτικές θέσεις της ΝΔ θα αγκαλιάζουν τις χειμαζόμενες από την ανερμάτιστη πολιτική της κυβέρνησης παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, αλλά δεν θα κλείνουν το μάτι σε λογικές και πρακτικές, που διαιωνίζουν ανεπίκαιρα και αθέμιτα προνόμια μίας άλλης περιόδου» υπερθεματίζει στέλεχος του πολύ στενού περιβάλλοντος Μητσοτάκη, που αγωνιά να εμφυσήσει την ίδια διάθεση και στους γαλάζιους συναδέλφους του. Ετσι, η ΝΔ μπορεί να στηρίζει τα αγροτικά αιτήματα, αντιτίθεται, όμως σε κάθε κινητοποιήση, που παρακωλύει την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και ανθρώπων εντός της επικράτειας. Μπορεί να αξιολογεί ως πενιχρές τις επιδόσεις Τσίπρα στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, επικρίνει, όμως, την περιπαικτική συμπεριφορά Σόιμπλε και την περιβόητη πλέον αποστροφή του «είναι η εφαρμογή, ηλίθιε».

Στο βάθος μίας τέτοιας προσέγγισης κρύβεται πάντως ακόμη ένα άγχος. Η νέα ηγεσία του κόμματος γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι η αλλαγή σκυτάλης στη λεωφόρο Συγγρού δεν καθιστά αυτόματα τη ΝΔ έτοιμη να αναλάβει τις τύχες του τόπου. Συνεπώς, όπως διεφάνη και στην πρόσφατη συνάντηση Τσίπρα – Μητσοτάκη, η λεωφόρος Συγγρού δεν θα διστάσει να δώσει «ανάσες» στην κυβέρνηση σε ζητήματα, όπως η Συνταγματική Αναθεώρηση, που εμπερικλείει και τον εκλογικό νόμο, το νομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης αλλά και το προσφυγικό, αποφεύγοντας να φορτώνει με έξτρα πίεση τις ούτως ή άλλως επιβαρυμένες κυβερνητικές πλάτες.

Η διάθεση καθαρών σχέσεων με Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι, φάνηκε ξεκάθαρα στις συναντήσεις του κ. Μητσοτάκη με τη Φώφη Γεννηματά, αλλά κυρίως τον Σταύρο Θεοδωράκη, όπου η επιμονή στη μεταρρυθμιστική ατζέντα δείχνει να φέρνει εγγύτερα τους δύο πολιτικούς συσχετισμούς

Στο πολιτικό – κοινωνικό πεδίο η στόχευση Μητσοτάκη να «χωρέσει» υπό τη γαλάζια σκέπη», ει δυνατόν το σύνολο του 38% του ΝΑΙ του δημοψηφίσματος, χωρίς, όμως, για την ώρα τουλάχιστον να διαταράξει τις σχέσεις του με τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου ή να δημιουργήσει παραστάσεις απειλής προς αυτά προκαλώντας αντισυσπειρώσεις, είναι κάτι παραπάνω από πρόδηλη. Γαλάζιοι επιτελείς δεν κρύβουν ότι η ΝΔ πρέπει να επανασυνδεθεί με τα δυναμικότερα των κοινωνικών στρωμάτων, «αυτά που θα σύρουν το κάρο της ανάκαμψης», όπως λέγεται χαρακτηριστικά, ώστε όταν έλθει ή ώρα της διακυβέρνησης, οι άξονες αυτής να υποστηρίζονται από γερά πολιτικά και κοινωνικά θεμέλια. «Θα χρειαστούν και συνεργασίες εντός της Βουλής, ανεξαρτήτως εάν αυτές μετουσιωθούν σε κυβερνητικές συμπράξεις», προειδοποιεί έμπειρο γαλάζιο στέλεχος, που επισημαίνει πως η λεωφόρος Συγγρού παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις ζυμώσεις στα κόμματα της Κεντροαριστεράς, δεν έχει διάθεση, όμως να παρέμβει καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Η διάθεση καθαρών και πιθανώς συνεργατικών σχέσεων με κόμματα, όπως η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Ποτάμι, φάνηκε ξεκάθαρα στις συναντήσεις του κ. Μητσοτάκη με τη Φώφη Γεννηματά, αλλά κυρίως τον Σταύρο Θεοδωράκη, όπου η επιμονή στη μεταρρυθμιστική ατζέντα δείχνει να φέρνει εγγύτερα τους δύο πολιτικούς συσχετισμούς. Η διαμόρφωση, τέλος, ενός θετικού πολιτικού περιβάλλοντος ανάμεσα σε ΝΔ, Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι υπαγορεύεται από ακόμη μία κρίσιμη παράμετρο: η «σπουδή» του Μεγάρου Μαξίμου να αλλάξει τον εκλογικό νόμο επί το αναλογικότερο δεν υποτιμάται από τη λεωφόρου Συγγρού, που διαβλέπει πίσω από τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία την πρόθεση του Αλέξη Τσίπρα να περιορίσει τους αυριανούς δυνητικούς συμμάχους της ΝΔ.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News