Τρεις φορές (σε 105 μέρες) επισκέφτηκε την Τούμπα ο Ολυμπιακός. Στα δύο παιχνίδια πρωταθλήματος νίκησε, πολύ πιο άνετα απ’ όσο δείχνει το τελικό σκορ (1-0). Στο ματς Κυπέλλου ηττήθηκε (3-2) επειδή πίστεψε ότι είχε τελειώσει τη δουλειά όταν προηγήθηκε με 2-0. Και τις τρεις φορές ήταν ανώτερος, σε όλα, από τον μεγάλο του αντίπαλο.

Την υπεροχή του επιβεβαιώνουν και οι αριθμοί. Η βαθμολογική του απόσταση από τον ΠΑΟΚ είναι διψήφια: +10, ακόμη κι αν δεν συνυπολογίσουμε τους επτά βαθμούς που ο «Δικέφαλος» έχασε στα γραφεία, κι όχι στα γήπεδα. Ο Ολυμπιακός εμφανίζει την πιο παραγωγική επίθεση, μια από τις καλύτερες άμυνες στην Ευρώπη (με μόλις 9 γκολ παθητικό), και δεν έχει δεχθεί τέρμα σε 19 από τα 27 ματς πρωταθλήματος. Ο Πέδρο Μαρτίνς κατακτά τον πρώτο του τίτλο στην Ελλάδα με τρόπο εμφατικό.

Ακόμη κι όταν δεν είναι στα καλύτερά του, ο εφετινός Ολυμπιακός δείχνει τις αρετές του, που πέρυσι και πρόπερσι απουσίαζαν. Εχει υιοθετήσει ένα συγκεκριμένο στιλ παιχνιδιού, τηρεί το σχέδιο χωρίς να επηρεάζεται από τις εναλλαγές προσώπων στη σύνθεσή του, διαθέτει ποιότητα και ηγετικές προσωπικότητες σε κάθε του γραμμή, μεγάλο «βάθος» στον πάγκο, και παίκτες που -ανά δύο ή ανά τρεις- συνεργάζονται «με κλειστά μάτια». Οπως ο Γκιγιέρμε με τον Καμαρά και τον Μπουχαλάκη, ή (κυρίως) ο Βαλμπουενά με τον Ελ Αραμπί, πρωταγωνιστές του κυριακάτικου «χρυσού» γκολ στην Τούμπα.

Ο 36χρονος Βαλμπουενά μοίρασε, χθες, την 22η ασίστ του (σε 34 ματς), και ο 33χρονος Μαροκινός την αξιοποίησε, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να σκοράρει με οποιονδήποτε τρόπο. Ακόμη και με το γόνατο. Ηταν το 25ο του γκολ σε 40 αγώνες (σε όλες τις διοργανώσεις). Εκτός από τις 22 ασίστ, ο Βαλμπουενά έχει σημειώσει και οκτώ τέρματα. Εκτός από τα 25 γκολ που πέτυχε ο ίδιος, ο Ελ Αραμπί έχει πασάρει σε συμπαίκτη του άλλα έξι. Εάν αθροίσεις τις επιδόσεις τους, η συμβολή τους στις επιτυχίες της ομάδας τους αναδεικνύεται σε όλο της το μεγαλείο: Βαλμπουενά και Ελ Αραμπί, μαζί, έχουν «υπογράψει», είτε ως δημιουργοί είτε ως εκτελεστές, 61 γκολ – περίπου το 70% της συνολικής παραγωγής του Ολυμπιακού. Συνθέτουν ένα από τα καλύτερα «δίδυμα» που έχουν γνωρίσει τα ελληνικά γήπεδα.

Εχοντας αποκτήσει ένα τεράστιο αβαντάζ από την πρώτη, κιόλας, αγωνιστική των πλέι-οφ, οι «ερυθρόλευκοι» θα επιδιώξουν να εξασφαλίσουν τον τίτλο όσο πιο νωρίς γίνεται, ώστε, στη συνέχεια, να δουλέψουν απερίσπαστοι για τον αγώνα-ρεβάνς με τη Γουλβς. Μετρούν 20+ χρόνια από την τελευταία φορά που κατόρθωσαν να προκριθούν στους «8» μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, γι’ αυτό το παιχνίδι με τους Αγγλους θεωρείται ως ένα από τα κρισιμότερα στα χρονικά του συλλόγου.

Στην τελευταία του ευκαιρία να αμφισβητήσει την κυριαρχία του Ολυμπιακού, ο ΠΑΟΚ έμοιαζε με ομάδα που παίζει το πρώτο της φιλικό ματς μετά την καλοκαιρινή προετοιμασία. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι αντιμετώπισε τον αγώνα με αδιαφορία. Αλλά, όσο κι αν προσπάθησε, δεν θύμισε ούτε μια στιγμή τον ΠΑΟΚ της περυσινής, πρωταθληματικής σεζόν. Λες και πέρασαν 12 χρόνια, αντί για 12 μήνες. Δεν θύμισε, καν, τον (πολύ κατώτερο) ΠΑΟΚ του παρελθόντος, που σχεδόν πάντα έβρισκε τρόπους να δυσκολέψει τη ζωή του Ολυμπιακού.

Δεν φταίει, μόνο, που η Τούμπα ήταν άδεια. Στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν ο Αμπέλ Φερέιρα παρουσίασε μια γερασμένη, άψυχη, κορεσμένη ομάδα. Ο ΠΑΟΚ έχει χάσει την «ψυχή» του, και ο πορτογάλος προπονητής δεν έχει ιδέα, πού και πώς μπορεί να τη βρει. Φάνηκε και χθες, όταν μέσα σε πέντε λεπτά (68′-73′) αντικατέστησε πέντε παίκτες. Τη μισή του ενδεκάδα. Σε ένα ντέρμπι τίτλου επιστράτευσε ακόμη και έναν 18χρονο, τον Χρήστο Τζόλη, που δεν είχε ξαναπαίξει σε επίσημο παιχνίδι! Για 20-25 λεπτά ο ΠΑΟΚ έπαιζε με ένα σχήμα… απελπισίας. Τόσο αλλόκοτο, που αποκλείεται να το ξαναδούμε.

Αλλά και πριν ο προπονητής του αρχίσει τα πειράματα, ο ΠΑΟΚ έδειχνε ανασφαλής και πελαγωμένος. Κάποια στιγμή ο Βιεϊρίνια επιχείρησε να σκοράρει, σουτάροντας σχεδόν από τη μεσαία γραμμή. Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού δεν χρειάστηκε να επέμβει ούτε μια φορά στο παιχνίδι (πράγμα πρωτοφανές σε ντέρμπι ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού), ενώ οι γηπεδούχοι δεν είχαν όρεξη ούτε, καν, για σκληρά μαρκαρίσματα: ολοκλήρωσαν τον αγώνα με μόλις μια κίτρινη κάρτα.

Συγκρίνοντας τον περυσινό ΠΑΟΚ με τον εφετινό, το πιο προφανές συμπέρασμα είναι πως «κάτι δεν κάνει καλά ο Φερέιρα». Αλλά, κακά τα ψέματα: ματς σαν αυτά τα κερδίζουν, η ποιότητα, η προσωπικότητα και ο εγωϊσμός των παικτών. Σε μια πιο προσεκτική ανάγνωση, το έλλειμμα ενέργειας είναι φανερό. Ο «Δικέφαλος του Βορρά» είναι αργός και άνευρος. Του λείπει η «φρεσκάδα» που δίνουν τα νιάτα και, κυρίως, το κίνητρο για διάκριση. Αυτό που φαίνεται να ξοδεύτηκε πέρυσι, όταν ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το πρώτο του «νταμπλ».

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News