Μητσοτάκης: Πιο επίκαιρη από ποτέ η παρακαταθήκη του Παύλου Μπακογιάννη
Στο μήνυμά του για τα 28 χρόνια από τη δολοφονία του ευρυτάνα πολιτικού ο πρόεδρος της ΝΔ σημείωσε τη συμβολή και τον αγώνα του για την εθνική συμφιλίωση. Nτόρα Μπακογιάννη: «Ήταν πάλι μια Τρίτη»
Μητσοτάκης: Πιο επίκαιρη από ποτέ η παρακαταθήκη του Παύλου Μπακογιάννη
Στο μήνυμά του για τα 28 χρόνια από τη δολοφονία του ευρυτάνα πολιτικού ο πρόεδρος της ΝΔ σημείωσε τη συμβολή και τον αγώνα του για την εθνική συμφιλίωση. Nτόρα Μπακογιάννη: «Ήταν πάλι μια Τρίτη»
Η παρακαταθήκη του Παύλου Μπακογιάννη για εθνική συμφιλίωση είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ, γράφει σε ανάρτησή του στο twitter ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκoς Μητσοτάκης, με αφορμή τη συμπλήρωση 28 χρόνων από τη δολοφονία του ευρυτάνα πολιτικού.
28 χρόνια χωρίς τον Παύλο Μπακογιάννη…. Η παρακαταθήκη του για εθνική συμφιλίωση πιο επίκαιρη παρά ποτέ. Μας λείπεις.
Στο δικό της μήνυμα η Ντόρα Μπακογιάννη τονίζει πως η μάχη του Παύλου Μπακογιάννη ενάντια στο διχασμό, τη μισαλλοδοξία και τον φανατισμό συνεχίζεται.
Πέρασαν 28 χρόνια σαν σήμερα. Ηταν πάλι μία Τρίτη. Και όμως, η μάχη σου ενάντια στο διχασμό, τη μισαλλοδοξία και το φανατισμό συνεχίζεται ΝΜ pic.twitter.com/V8INvypWQJ
Είχε προηγηθεί την προηγούμενη εβδομάδα, με αφορμή την επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, η μακροσκελής ανάρτηση του γιου του Παύλου Μπακογιάννη, Κώστα, συνολικά για το θέμα των πολιτικών δολοφονιών στη χώρα μας, με την οποία καταδίκαζε τη κουλτούρα του διχασμού.
Την Τρίτη κλείνουν 28 χρόνια από τη δολοφονία του πατέρα μας. Ξέρω τι σημαίνει θυμός, οργή, μίσος. Τα έχω ζήσει βαθιά…
Ο Παύλος Μπακογιάννης δολοφονήθηκε από τη «17 Νοέμβρη» το πρωί της Τρίτης 26ης Σεπτεμβρίου 1989 στην είσοδο της πολυκατοικίας επί της οδού Ομήρου στην Αθήνα, όπου στεγαζόταν το γραφείο του. Είχαν προηγηθεί ολονύκτιες συζητήσεις με τον Συνασπισμό (είχε τότε αναλάβει ενεργό ρόλο για το σχηματισμό της κυβέρνησης Τζαννετάκη, ως διαπραγματευτής της ΝΔ με τον Συνασπισμό) και ο ίδιος είχε επιμείνει να μην τον ακολουθήσει στο γραφείο του ο άνδρας της συνοδείας του ώστε να μπορέσει κι εκείνος να ξεκουραστεί. Φτάνοντας στο γραφείο του, στα σκαλιά της εισόδου, τρεις άνδρες με δύο 45άρια πιστόλια τον πυροβόλησαν τέσσερις φορές. Ο Παύλος Μπακογιάννης εξέπνευσε λίγα λεπτά μετά το τρομοκρατικό χτύπημα και στις 29 Σεπτεμβρίου 1989 κηδεύτηκε στο Καρπενήσι, παρουσία πλήθους κόσμου.
Γεννημένος στις 10 Φεβρουαρίου 1935 στο χωριό Βελωτά της Ευρυτανίας, ο Παύλος Μπακογιάννης ταν ο μεγαλύτερος γιος του παπα – Κώστα και της Ειρήνης Μπακογιάννη. Γυμνάσιο πήγε στο Θέρμο Τριχωνίδας, για ένα χρόνο στο Καρπενήσι (1950) και το τελείωσε στην Πάτρα στο Β’ Γυμνάσιο Πατρών. Σπούδασε Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, παίρνοντας πτυχίο Πολιτικής Οικονομίας και Πολιτικών Επιστημών των Πανεπιστημίων Μονάχου, Τύμπιγκεν και Κωνσταντίας (Konstanz), στο Πανεπιστήμιο της οποίας ανακηρύχθηκε κατόπιν Διδάκτωρ των Κοινωνικών Επιστημών. Δίδαξε Πολιτικές Επιστήμες και Δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 και για 10 περίπου χρόνια διηύθυνε το ελληνόφωνο πρόγραμμα της ραδιοφωνίας της Βαυαρίας.
Ήταν διευθυντής του ελληνικού προγράμματος της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας, όταν έγινε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967. Από τη θέση αυτή αντιτάχθηκε στο δικτατορικό καθεστώς και έκανε εκπομπές με σχόλια και ειδήσεις που αναμεταδίδονταν και από την Deutsche Welle και πολύ γρήγορα έγιναν σημείο αναφοράς του αντιδικτατορικού αγώνα.
Στο Μόναχο γνώρισε τη Ντόρα Μητσοτάκη που πούδαζε στο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης και την οποία και παντρεύτηκε το 1974. Μαζί της απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα.
Με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα. Εργάσθηκε στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» και το 1982 ανέλαβε εκδότης – διευθυντής του εβδομαδιαίου περιοδικού «ΕΝΑ» ως το Φεβρουάριο του 1985. Από το Νοέμβριο του 1985 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1989 διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνστανίνου Μητσοτάκη. Τον Ιούνιο του 1989 εκλέχθηκε βουλευτής της μονοεδρικής περιφέρειας Ευρυτανίας. Ακολούθησε η κυβέρνηση Τζαννετάκη, στο σχηματισμό της οποίας έλαβε ενεργό ρόλο, ως διαπραγματευτής μεταξύ του κόμματός του και του Συνασπισμού.
