H R Energy1 αποτελεί μέλος του Ομίλου Ρόκας Ανανώσιμες-Iberdrola, η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα των ΑΠΕ και ειδικότερα στα αιολικά πάρκα.

Στον σχεδιασμό της είναι η ανάπτυξη ενός σημαντικού χαρτοφυλακίου φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων σε βάθος τριετίας, τα οποία εκτιμάται ότι θα αγγίξουν τα 100 MW.

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του Πρωθυπουργού στη τελετή των εγκαινίων:

Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι, βρίσκομαι σήμερα εδώ για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι για να τιμήσω μία εταιρεία, δύο γενιές επιχειρηματιών, με σημαντική συνεισφορά στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, μία εταιρεία που τολμώ να πω έβλεπε πιο μπροστά από την εποχή της, όταν από τις πρώτες σκέφτηκε να εγκαταστήσει τα πρώτα έργα ανανεώσιμων πηγών στην Ελλάδα, σε μία εποχή που όπως είπε και η Γενική Γραμματέας όλα αυτά φάνταζαν ως μία σταγόνα στον ωκεανό.

Τότε, κόντρα στην φυσική ροή των πραγμάτων, λίγοι μπορούσαν να προβλέψουν ότι το μέλλον της ενέργειας τελικά αναπόφευκτα θα ήταν πράσινο. Λίγοι επίσης θα μπορούσαν να διακρίνουν ότι η χώρα μας στον τομέα της πράσινης ενέργειας διέθετε, διαθέτει και θα διαθέτει απίστευτα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Δεν αναφέρομαι προφανώς μόνο στην ηλιοφάνεια αλλά και στον άνεμο -εξάλλου το διαπιστώνετε και εσείς σήμερα εδώ. Αυτή λοιπόν τη δυνατότητα να βλέπει κανείς πιο μακριά από την εποχή του και να επενδύει στις τεχνολογίες του μέλλοντος και όχι στις τεχνολογίες του παρόντος την έκανε πράξη η εταιρεία Ρόκας R Energy 1 σήμερα και χαίρομαι ιδιαίτερα που και εγώ συμμετέχω στα εγκαίνια ενός νέου μεγάλου φωτοβολταϊκού πάρκου 10 MW, το μεγαλύτερο σήμερα στην Πελοπόννησο, που σηματοδοτεί το άνοιγμα νέων κεφαλαίων για την εταιρεία.

Ο δεύτερος λόγος που βρίσκομαι σήμερα μαζί σας είναι για να μοιραστώ πολύ σύντομα κάποιες σκέψεις που αφορούν τη μεγάλη εικόνα για την οποία μίλησε πολύ αναλυτικά και η Αλεξάνδρα Σδούκου. Έχει να κάνει με την υποχρέωσή μας, όχι απλά εθνική, όχι απλά ευρωπαϊκή, αλλά παγκόσμια, να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα παραδώσουμε στα παιδιά μας έναν πλανήτη στην κυριολεξία κατεστραμμένο. Διότι αυτό είναι το αντικείμενο της παγκόσμιας συζήτησης που γίνεται σήμερα για την κλιματική κρίση. Δεν υπάρχει πια καμιά απολύτως αμφιβολία ότι οι ανθρωπογενείς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και των υπολοίπων αερίων του θερμοκηπίου, συνεισφέρουν σημαντικά στην αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη μας. Και αν ο ένας βαθμός ακούγεται αυτή τη στιγμή λίγος, σας διαβεβαιώνω ότι είναι είδη πολύς ως προς την επίπτωση που έχει σε απολύτως κρίσιμα οικοσυστήματα ως προς την καταστροφή της βιοποικιλότητας, ως προς την ένταση και έκταση των ακραίων φυσικών φαινομένων, όπως δυστυχώς και εμείς έχουμε συχνά την ευκαιρία να διαπιστώσουμε και δυστυχώς το μέλλον προδιαγράφεται εξαιρετικά δυσοίωνο και οι εκπομπές θα εξακολουθούν να αυξάνονται, πριν αρχίσουν να μειώνονται, και αν σε παγκόσμιο επίπεδο δεν συμφωνήσουμε ότι θα πρέπει να μηδενίσουμε τις εκπομπές έως το 2050, πολύ φοβάμαι ότι τα πράγματα για την επόμενη γενιά θα είναι πάρα πολύ άσχημα.

Εμείς ως Ευρώπη έχουμε ήδη αναλάβει τις δικές μας δεσμεύσεις. Θα είμαστε η πρώτη ήπειρος κλιματικά ουδέτερη το 2050, έχοντας θέσει όμως ταυτόχρονα και πολύ φιλόδοξους ενδιάμεσους στόχους για το 2030, όπως η μείωση των εκπομπών των αερίων των θερμοκηπίου κατά 55% σε σχέση με το έτος βάσης του 1990. Και η φιλοδοξία μου είναι η Ελλάδα να είναι πρωταγωνίστρια και όχι ουραγός σε αυτήν την πολύ μεγάλη προσπάθεια. Να είναι πρωταγωνίστρια για λόγους που δεν έχουν να κάνουν μόνο με την παγκόσμια αλληλεγγύη, αλλά και διότι αυτό επιτάσσει το οικονομικό μας συμφέρον, λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην παγκόσμια αγορά ενέργειας.

Όπως θυμάστε πριν από δύο χρόνια ακριβώς, στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τον Σεπτέμβριο του 2019, είχα τότε εξαγγείλει τολμηρά την απόφασή μας να απεξαρτηθούμε πολύ γρήγορα από το λιγνίτη και να κλείσουμε και την τελευταία μονάδα παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας από λιγνίτη το αργότερο έως το 2028. Όλοι τότε έσπευσαν να αμφισβητήσουν αυτήν την επιλογή. Αισθάνομαι ότι σήμερα έχουμε δικαιωθεί.

Έχουμε δικαιωθεί αφενός γιατί βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή αυτής της ευρωπαϊκής προσπάθειας εξασφαλίζοντας σημαντικούς πόρους για τη δίκαιη μετάβαση περιοχών όπως η Δυτική Μακεδονία αλλά και η Μεγαλόπολη και έχουμε δικαιωθεί επίσης διότι τα οικονομικά του λιγνίτη πολύ απλά δεν βγαίνουν. Ο λιγνίτης είναι πάρα πολύ ακριβός πια. Για 50-60 χρόνια αποτέλεσε την αναπτυξιακή ατμομηχανή της πατρίδας μας, αυτό όμως συνέβαινε πριν συνυπολογίσουμε το κόστος των εκπομπών το οποίο έχει πάει από τα 25 στα 60 ευρώ τον τόνο και μάλλον θα βαίνει ολοένα αυξανόμενο.

Κατά συνέπεια ο λιγνίτης σήμερα δεν έχει οικονομική λογική για τους παραγωγούς, για τη ΔΕΗ, για την πατρίδα μας και αυτή η απόφαση την οποία πήραμε για μία γρήγορη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, μας οδηγεί νομοτελειακά σε δύο επιλογές. Η πρώτη είναι προφανώς να χρησιμοποιήσουμε το φυσικό αέριο ως μεταβατικό καύσιμο, μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να έχουμε μία πολύ ισχυρή παρουσία των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα.

Και ακριβώς προς τα εκεί θέλουμε να κινηθούμε με πολύ μεγάλη ταχύτητα γιατί οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σήμερα δεν είναι απλά φιλικές προς το περιβάλλον, είναι και φθηνές.

Αναφερθήκατε στα κόστη και το πόσο έχουν πέσει τα κόστη παραγωγής των φωτοβολταϊκών πάνελ, το ίδιο ισχύει και σε μεγάλο βαθμό και για την αιολική ενέργεια και μέσα από ανταγωνιστικές διαδικασίες αυτό το οποίο επιδιώκουμε και θέλουμε ως ενεργειακή στρατηγική είναι αφενός να προάγουμε τον ανταγωνισμό και αφετέρου να έχουμε όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστικές τιμές, είτε μέσα από τη μορφή δημοπρασιών, είτε μέσα από τη μορφή διμερών συμφωνιών, έτσι ώστε να πέσει ακόμα περισσότερο το κόστος της ενέργειας.

Και για να το κάνουμε αυτό χρειαζόμαστε εταιρείες οι οποίες προφανώς θα επενδύσουν στον κλάδο, χρειαζόμαστε χρηματοδότες, τράπεζες που θα σπεύσουν να χρηματοδοτήσουν αυτήν τη μετάβαση, και χρειαζόμαστε και ένα ρυθμιστικό πλαίσιο από πλευράς πολιτείας το οποίο θα δημιουργεί τις συνθήκες για να λειτουργεί η αγορά ανταγωνιστικά και δεν θα θέτει εμπόδια γραφειοκρατικά, διαδικαστικά ως προς την υλοποίηση τέτοιων σημαντικών έργων για την εθνική οικονομία.

Και με την ευκαιρία αυτή επιτρέψτε μου να πω και μία κουβέντα για το ζήτημα αυτό. Αναφέρθηκε ο Γιώργος Ρόκας -και πολύ σωστά- στην ανάγκη οι επενδύσεις αυτές να έχουν τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών. Κύριε Περιφερειάρχα, κύριε Δήμαρχε, κύριε Πρόεδρε του τοπικού συμβουλίου, είναι πάρα πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν έρχονται να παρεισφρήσουν εις βάρος άλλων χρήσεων γης ή έρχονται ενδεχομένως να καταπιούν δάση τα οποία θέλουν κάποιοι να κάψουν για να βάλουν ανεμογεννήτριες.

Οι ίδιες τοπικές κοινωνίες γνωρίζουν ότι μπορεί να είναι ωφελημένες από τέτοιες επενδύσεις. Ωφελημένες γιατί μπορούν να έχουν πρόσβαση σε πιο φθηνό ρεύμα, σε αντισταθμιστικά οφέλη, ωφελημένες γιατί τελικά κάθε επένδυση δημιουργεί θέσεις εργασίας, είτε στην κατασκευή, είτε στη συντήρηση και είναι πάρα πολύ σημαντικό οι τοπικές κοινωνίες να είναι αρωγοί σε αυτή την προσπάθεια.

Σημαίνει αυτό ότι μπορούμε να βάλουμε ανανεώσιμες πηγές παντού; Η απάντηση είναι πως όχι. Και για αυτό και επιμένουμε πάρα πολύ στη σωστή χωροθέτηση, στον εκσυγχρονισμό του πλαισίου που διέπει το ειδικό χωροταξικό για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά και στο άνοιγμα νέων ευκαιριών, νέων προκλήσεων, όπως τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, τα οποία μας δίνουν τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούμε το πολύ πλούσιο αιολικό δυναμικό το οποίο έχουμε και στις θάλασσες μας και το οποίο είναι βέβαιον κοιτάζοντας τα μοντέλα για τη μελλοντική διείσδυση των ΑΠΕ ότι θα παίζουν ολοένα και έναν σημαντικότερο ρόλο στο ενεργειακό μας μείγμα.

Ένα νέο άλλο, νέο, μεγάλο κεφάλαιο το οποίο ανοίγεται και στο οποίο η κυβέρνηση, ήδη, κάνει πολύ σημαντικά βήματα, προκειμένου να διαμορφώσει το σωστό ρυθμιστικό Πλαίσιο για να μπούμε να προσελκύσουμε σημαντικές επενδύσεις και σε αυτόν τον τομέα.

Κατά συνέπεια για εμένα προσωπικά -που όπως ξέρετε ασχολούμαι με τα θέματα αυτά παραπάνω από 15 χρόνια – η πράσινη μετάβαση δεν είναι απειλή, είναι ευκαιρία. Είναι τεράστια ευκαιρία για τη χώρα μας. Διαθέτουμε σημαντικότατους ευρωπαϊκούς πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης αλλά και μέσα από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία, μέσα από το ΕΣΠΑ, μέσα από τους υπερεθνικούς μηχανισμούς χρηματοδότησης οι οποίοι σπεύδουν και αναζητούν να χρηματοδοτήσουν τέτοια έργα. Όπως σας είπα, ο ίδιος ο χρηματοπιστωτικός κλάδος νομοτελειακά θα στραφεί μακριά από τα ορυκτά καύσιμα και υπέρ της χρηματοδότησης έργων τα οποία έχουν ένα πράσινο αποτύπωμα. Θεωρώ λοιπόν ότι όλες οι συνθήκες είναι ευθυγραμμισμένες προκειμένου η χώρα μας να κάνει τη μεγάλη διαφορά.

Και θέλω, κλείνοντας, να τονίσω πόσο σημαντικές είναι οι οριζόντιες πτυχές αυτής της πολιτικής. Εάν σκεφτεί κανείς τι πρέπει να κάνουμε για να μειώσουμε συνολικά τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου, πρέπει να σκέφτεται πάντα πέντε μεγάλα πεδία παρεμβάσεων.

Το πρώτο είναι η παραγωγή ενέργειας για το οποίο μιλήσαμε: πώς θα φύγουμε από το λιγνίτη και τελικά από το φυσικό αέριο, για να πάμε σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Σημαντικότατο κομμάτι της εξίσωσης η αποθήκευση της ενέργειας, διότι δεν φυσάει συνέχεια, δεν έχει ήλιο συνέχεια, αλλά τα πολύ προηγμένα μοντέλα ως προς τη διαχείριση της διανομής του ρεύματος θα μας κάνουν να αξιοποιήσουμε καλύτερα το δυναμικό το οποίο έχουμε στη διάθεση μας, σε συνδυασμό βέβαια με την ανάγκη να αποθηκεύουμε ενέργεια, είτε σε μπαταρίες, είτε σε ταμιευτήρες, είτε σε οτιδήποτε άλλο, η καινοτομία μπορέσει να μας προτείνει στο μέλλον και να μας διευκολύνει σε αυτή την κατεύθυνση.

Το δεύτερο μεγάλο κομμάτι είναι η βιομηχανία, το πώς «πρασινίζουμε» τη βιομηχανία, ειδικά τομείς όπως το τσιμέντο, όπως τα πετρελαιοειδή, όπου και εκεί γίνεται πολύ σημαντική προσπάθεια.

Το τρίτο κομμάτι είναι οι μετακινήσεις -γνωρίζετε πολύ καλά το φιλόδοξο σχέδιο το οποίο έχουμε για να προάγουμε την ηλεκτροκίνηση στη χώρα μας- ξεκινώντας από τα οχήματα, πηγαίνοντας στα επαγγελματικά οχήματα, στα λεωφορεία, στα πιο βαριά φορτηγά.

Το τέταρτο κομμάτι αφορά τα σπίτια μας, το πώς τα ψύχουμε, το πως τα θερμαίνουμε, όπου και εκεί ο ηλεκτρισμός έχει να παίξει πολύ σημαντικό ρόλο, βλέπε αντλίες θερμότητος και άλλους τρόπους όπου θα αξιοποιούμε πια ηλεκτρική ενέργεια για να ψύχουμε και να θερμαίνουμε τα σπίτια μας και όχι φυσικό αέριο ή diesel.

Και ο πέμπτος τομέας -ίσως και ο πιο δύσκολος- είναι ο αγροτικός τομέας, το «πρασίνισμα» του οποίου προϋποθέτει πολύ σημαντικές αλλαγές οι οποίες μάλλον θα λάβουν χώρα μεσοπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα – δεν είναι αλλαγές που μπορούν να γίνουν και να υλοποιηθούν μέσα σε ένα ή μέσα σε δύο χρόνια.

Ταυτόχρονα χρέος μας -και κλείνω με αυτήν την παρατήρηση- ως πολιτεία είναι να εξασφαλίσουμε ότι από αυτή τη μετάβαση δεν θα υπάρχουν χαμένοι. Δεν θα υπάρχουν χαμένοι ούτε στις περιοχές οι οποίες ήταν εξαρτημένες από τον λιγνίτη μέχρι και πρόσφατα, και για αυτό και έχουμε στη διάθεση μας 5 δισεκατομμύρια ευρώ, είναι εδώ ο Νίκος Παπαθανάσης ως αναπληρωτής Υπουργός, ο οποίος προΐσταται τώρα του μεγάλου σχεδίου για τη δίκαιη μετάβαση στη Δυτική Μακεδονία και στη Μεγαλόπολη.

Πρέπει να σας πω ότι έχουμε, ήδη, πάρα πολύ σημαντικό επενδυτικό ενδιαφέρον από βιομηχανίες, από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας καθώς έχουμε μεγάλες εκτάσεις από το πρωτογενή τομέα όπου υπάρχουν, σήμερα, επενδυτές που μπορεί να ψάχνουν για δεκάδες χιλιάδες στρέμματα, για καινούργιες καλλιέργειες. Παρακολουθώ πολύ προσεκτικά όλη αυτήν την προσπάθεια. Πρέπει να σας πω ότι και οι δύο Υφυπουργοί που εκπροσωπούν την Κορινθία, ο καθένας με τον τρόπο του εμπλέκεται σε αυτήν την προσπάθεια: Ο Χρίστος Δήμας μέσα από την καινοτομία η οποία ούτως ή αλλιώς βρίσκεται στο επίκεντρο της ενεργειακής μετάβασης και ο Νίκος Ταγαράς μέσα από το πολύ δύσκολο και σύνθετο πρόβλημα το οποίο αφορά συνολικά τις χρήσεις γης και την χωροταξία, άλλο κομβικό κομμάτι αυτής της εξίσωσης.

Η προστασία, όμως και κλείνω με αυτό, των πολιτών αφορά και την προστασία από τις οποίες διακυμάνσεις στις τιμές της ενέργειας, είναι προϊόν αυτής της εξαιρετικά σύνθετης και συχνά απρόβλεπτης διαδικασίας πράσινης μετάβασης. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι όλος ο κόσμος -και σίγουρα όλη η Ευρώπη- βρίσκονται, βρισκόμαστε, αντιμέτωποι με σημαντικά αυξημένες τιμές στο φυσικό αέριο.

Έχουμε αναλάβει τη δέσμευση και ανακοινώσαμε πολύ συγκεκριμένα μέτρα για το πως δεν θα υπάρχουν ουσιαστικές επιπτώσεις στους καταναλωτές από αυτές τις αυξήσεις. Αφενός χρησιμοποιώντας δημόσιο χρήμα και αφετέρου σε συνεννόηση με τη ΔΕΗ -και εκτιμώ και με τους άλλους μεγάλους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας- να απορροφήσουμε αυτήν την αύξηση της ηλεκτρικής ενέργειας στα νοικοκυριά, στις επιχειρήσεις, έτσι ώστε να μπορέσουμε, αφενός, να μην πληγεί το διαθέσιμο εισόδημα του νοικοκυριού, αφετέρου να μην υπονομευθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής, της ελληνικής βιομηχανίας.

Σε αυτή την κατεύθυνση θα βρίσκεται πάντα προσηλωμένη η κυβέρνηση, προσπαθώντας, πάντα, να πείσει ότι αυτή η μεγάλη προσπάθεια την οποία κάνουμε χρειάζεται συμμέτοχους τους πολίτες πάνω από όλα. Είτε είναι τοπικές κοινωνίες, είτε είναι η νέα γενιά, διότι βλέπω αγαπητέ μου Γιώργο και την επόμενη γενιά εδώ της επιχείρησης στο ακροατήριο. Η νέα γενιά είναι αυτή η οποία πρέπει να βγει στην πρώτη γραμμή να πιέσει, να αγωνιστεί, διότι πέρα και πάνω από όλα, όλα αυτά τα ωραία πράγματα για τα οποία μιλάμε, πρέπει να τα κάνουμε για σας και για τον πλανήτη τον οποίον θα σας παραδώσουμε σε κάποιες δεκαετίες από τώρα