Στη διστακτικότητα των νέων απέναντι στον εμβολιασμό και μια γενικότερη επιφυλακτικότητα όσον αφορά τις ανακοινώσεις μέτρων και από την κυβέρνηση στάθηκαν οι ομιλητές της διαδικτυακής συζήτησης που διοργάνωσε ο Κύκλος Ιδεών με αφορμή την έρευνα της Metron Analysis σχετικά με την πανδημία και τον τρόπο που την βιώνει έπειτα από ένα χρόνο το κοινωνικό σύνολο.

Χαρακτηριστικά ειπώθηκε ότι η διαχείριση της κρίσης πιθανώς να ήταν αποτελεσματικότερη εάν συμμετείχε και η αντιπολίτευση στον τομέα της επεξεργασίας των δεδομένων και της λήψης αποφάσεων, εάν υπήρχε πρόσβαση στα στοιχεία και στο «War Room».

Ενδεχομένως αυτή η εικόνα της δυσπιστίας να ήταν διαφορετική εάν δεν υπήρχε και η πολυφωνία που διαπιστώνεται από την πλευρά της επιτροπής ειδικών, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που οι προσωπικές απόψεις διαφωνούν σε μικρά ή μεγαλύτερα ζητήματα με την «ομόφωνη απόφαση» που ανακοινώνεται από την κυβέρνηση. «Ολα αυτά μαζί κούρασαν τον κόσμο» σχολίασε η Αναστασία Κοτανίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας του ΕΚΠΑ που συμμετέχει και στην επιτροπή του υπουργείου Υγείας.

Στην άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση την οποία συντόνισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος συμμετείχαν ακόμη οι Γιάννης Βούλγαρης, Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Θεόδωρος Πελαγίδης, Υποδιοικητής ΤτΕ, Καθηγητής Οικονομικής Ανάλυσης του Πανεπιστημίου Πειραιά, Γρηγόρης Φαρμάκης, Διευθύνων Σύμβουλος στην εταιρεία στατιστικής Agilis και Στράτος Φαναράς, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Metron Analysis ο οποίος παρουσίασε λεπτομερώς τα στοιχεία της έρευνας: «Την περασμένη άνοιξη υπήρχε μια (μάλλον υπέρμετρα θερμή) έκρηξη αισιοδοξίας ότι μέχρι το καλοκαίρι, μέσα σε λίγους μήνες, θα έχουμε αφήσει πίσω την covid-19. Σήμερα, ένα χρόνο μετά, πάνω από ένας στους δύο (56%) πιστεύει ότι θα επανέλθουμε σε μία «φυσιολογική» ζωή μετά το 2021. Και οι εκτιμήσεις αυτές γίνονται παρά την επικράτηση της αξίας των εμβολιασμών αλλά και την εμπιστοσύνη και υποστήριξη που έχει κερδίσει το ΕΣΥ (68% θεωρεί ότι ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις) και το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.

» Ωστόσο μια σειρά παραγόντων όπως ο περιορισμένος αριθμός των εμβολίων, οι μεταλλάξεις του ιού αλλά και γραφειοκρατικές διαδικασίες σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο, δημιουργούν αναχώματα, δυσκολίες και διαψεύσεις.

» Παρά τις προσπάθειες που καταβάλει η Ε.Ε. για το συντονισμό των κρατών και τη διανομή υγειονομικών υλικών και εμβολίων στα κράτη μέλη της για την αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν έχει καταφέρει ακόμη να κερδίσει την κοινωνική πλειοψηφία. Στη χώρα μας, σύμφωνα με την έρευνα, ένα πλειοψηφικό ποσοστό (54%) θεωρεί πως «στην υπόθεση της πανδημίας δεν βοηθά ουσιαστικά τις χώρες και τους πολίτες». Η ιδεολογικοπολιτική και η ηλικιακή παράμετρος διαφοροποιούν σημαντικά τις αντιλήψεις. Σε όσους αυτοτοποθετούνται στην Αριστερά και ειδικά στους νέους η κριτική είναι πιο έντονη ενώ στους κεντροδεξιούς και μεγαλύτερης ηλικίας οι κρίσεις είναι περισσότερο θετικές παρά αρνητικές.

» Οι αξιολογήσεις για την Κυβέρνηση είναι κάπως καλύτερες. Ενας στους δύο (50%) αξιολογούν θετικά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την πανδημία αλλά στον αντίποδα υπάρχει και ένα 45% που τον αξιολογεί αρνητικά. Και πάλι οι ιδεολογικοπολιτικές τοποθετήσεις και η ηλικία είναι οι βασικές παράμετροι που διαφοροποιούν τις απόψεις.

» Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κόμματα της Αντιπολίτευσης υστερούν πολύ έναντι της Κυβέρνησης. Στη σχετική ερώτηση δύο στους τρεις (66%) δηλώνουν ότι «η κριτική τους δεν βοηθά να βελτιωθούν τα πράγματα».

» Προσπαθώντας να συνοψίσουμε το κλίμα που επικρατεί και τις αξιολογήσεις που γίνονται μέχρι τώρα διαπιστώνουμε ότι η πλέον αποδεκτή πρόταση για την περιγραφή της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης με 71% είναι η εξής: «Η Κυβέρνηση τα πήγε καλά στην πρώτη φάση αλλά μετά δείχνει αμηχανία και πέφτει σε αντιφάσεις ως προς την εξαγγελία και την εφαρμογή περιοριστικών μέτρων».

» Σε ευθεία ερώτηση για το εάν «τα περιοριστικά μέτρα που λαμβάνονται κατά καιρούς βοηθάνε ή όχι», το 55% δηλώνει ότι βοηθάνε ενώ το 44% πως δεν βοηθάνε, ενώ την περασμένη άνοιξη σχεδόν οι πάντες συμφωνούσαν και τηρούσαν τα μέτρα πρόληψης σε ποσοστά άνω του 70%.

Η ζωή μετά την πανδημία

Η παράταση της πανδημίας και τα όσα έχουν μεσολαβήσει αυτό τον χρόνο έχουν καταστήσει ανεδαφική την ελπίδα της επιστροφής στην προηγούμενη ζωή μας. Κι αυτό γιατί οι επιπτώσεις της στους περισσότερους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας θεωρείται ότι θα είναι μονιμότερες και όχι προσωρινές. Ειδικότερα

• στην Οικονομία το 68%
• στην Εργασία το 65%
• στα Κοινωνικά Δικαιώματα το 57%
• στην Επικοινωνία το 54%
• στις Ελευθερίες το 52%

πιστεύουν ότι το οι αλλαγές που έχουν επέλθει θα είναι μονιμότερες!

Γι’ αυτό εξάλλου και η πλειοψηφία (56%) επιθυμεί να βγάλουμε τα κατάλληλα συμπεράσματα από την Πανδημία ώστε να κάνουμε σωστές και σημαντικές αλλαγές στη χώρα.  Η πρόταση αυτή «σπάει» και τις δύο κυρίαρχες διαιρέσεις που διαφοροποιούν τις αντιλήψεις που παρουσιάσαμε μέχρι τώρα, τόσο και ιδεολογικοπολιτική όσο και την ηλικιακή.

Ωστόσο δεν υπάρχει μία νεωτερική ατζέντα για το μέλλον. Το αίτημα της Οικονομικής Ανάπτυξης θεωρείται πρώτης προτεραιότητας από το 49% (64% στην Κεντροδεξιά), ακολουθεί το αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης από το 31% (50% στην Αριστερά) και στην τρίτη θέση το αίτημα της προστασίας του Περιβάλλοντος με 19%.

Πολιτικές αλλαγές

Το αίτημα μεγάλων αλλαγών στο πολιτικό σύστημα παραμένει και είναι ιδιαίτερα ισχυρό αφού το υιοθετεί το 86% ενώ μόνο το 12% θεωρεί ότι λειτουργεί ικανοποιητικά όπως είναι. Αλλαγών που δεν θα τείνουν να ανατρέψουν το δημοκρατικό πολίτευμα αλλά να το ενισχύσουν αφού  το 83% θεωρεί ότι είναι το καλύτερο σύστημα διακυβέρνησης που υπάρχει. Ωστόσο και εδώ είναι αμφίβολο αν υπάρχει κάποια ατζέντα ή έστω μια κατεύθυνση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το κυρίαρχο κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης που όλο και περισσότερο ενισχύεται στην εποχή της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης, θεωρείται αρνητική εξέλιξη από το δύο στους τρεις (64%) ενώ θετική από το 29%. Και εδώ έχουμε άλλη μια αντίληψη στην οποία φαίνεται να «σπάει» το pattern που παρακολουθούμε σε όλη τη διάρκεια της έρευνας καθώς τώρα δεν είναι οι νέοι που κυρίως αντιτάσσονται στην παγκοσμιοποίηση αλλά οι μεσαίες και μεγάλες ηλικίες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News