Εχουν περάσει 18 ολόκληρα χρόνια, ζούσαμε σε έναν εντελώς άλλο κόσμο. Ηταν 2000 όταν η Ανγκελα Μέρκελ αναλάμβανε την ηγεσία των Χριστιανοδημοκρατών –έχοντας προηγουμένως φροντίσει να αποστασιοποιηθεί από τον πολιτικό πατέρα της, Χέλμουτ Κολ και προσπερνώντας «στην στροφή» τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ηταν μια εξέλιξη καθοριστική για την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή: η Μέρκελ θα οδηγούσε το CDU στην εξουσία στη Γερμανία και η ίδια θα έβαζε τη σφραγίδα της στην Ευρώπη (της κρίσης). Τώρα η Μέρκελ ανακοίνωσε ότι δεν θα διεκδικήσει επανεκλογή της στην αρχηγία του κόμματος, ανοίγοντας τη μάχη της διαδοχής αλλά και επιβεβαιώνοντας ότι το πολιτικό τέλος της καγκελαρίου είναι πια κοντά.

Η Μέρκελ είναι 64 ετών. Και όπως ανέφερε το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (dpa), η καγκελάριος έκανε γνωστό τη Δευτέρα ότι στο συνέδριο του CDU τον προσεχή Δεκέμβριο δεν θα είναι εκ νέου υποψήφια για την ηγεσία του κόμματος. Θέλει ωστόσο να παραμείνει καγκελάριος, μολονότι θα έχει χάσει μέρος της πολιτικής της ισχύος καθώς δεν θα ελέγχει απολύτως το κόμμα της. Θα αποχωρήσει, λέει, από την καγκελαρία το 2021. Αυτό την ανάγει αυτομάτως σε μία καγκελάριο σε αποδρομή…

Η ίδια είπε σε στελέχη του CDU ότι δεν θα διεκδικήσει ούτε κάποιο ευρωπαϊκό πόστο, αλλά ούτε και επανεκλογή της στην Μπούντεστανγκ. Ολα τελειώνουν, το αργότερο, το 2021.

«Αυτή είναι η τελευταία μου φορά. Δεν θα διεκδικήσω επανεκλογή ούτε ως βουλευτής» είπε στα στελέχη των Χριστιανοδημοκρατών η Μέρκελ, η οποία έκανε λόγο για ανάγκη «να αλλάξουμε σελίδα». 

Οπως ήδη είχαν σπεύσει να παρατηρήσουν αναλυτές, η απόφαση της Μέρκελ ακολουθεί τα απογοητευτικά αποτελέσματα των Χριστιανοδημοκρατών στις περιφερειακές εκλογές –με τελευταίο αυτό στην Εσση μόλις χθες, Κυριακή– αλλά και την πολιτική κόπωση της ίδιας.

Η ίδια παραδέχτηκε ότι σχεδίαζε να ανακοινώσει την αποχώρησή της την επόμενη εβδομάδα αλλά προφανώς η ανακοίνωση επισπεύστηκε.

Από την άλλη η εικόνα της παντοδύναμης καγκελαρίου που κέρδισε τέσσερις εκλογές (2005, 2009, 2013 και 2017 –ρεκόρ όλων των εποχών για τη Γερμανία) εφθάρη, ανεπανόρθωτα όπως φαίνεται, μέσα σε μόλις λίγους μήνες. Η συγκυβέρνηση με τους δημοσκοπικά αναιμικούς Σοσιαλδημοκράτες και τους ετεροκαθοριζόμενους Χριστιανοκοινωνιστές αντιμετωπίζει δομικά προβλήματα, ενώ την ίδια ώρα ενισχύονται οι Πράσινοι αλλά και οι ακροδεξιοί εθνολαϊκιστές του ΑfD. Και όλα αυτά ενώ η Γερμανία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σειρά από κρίσεις (με κυριότερη αυτή του Προσφυγικού) που δεν λύνονται.

Η Μέρκελ, στις πρώτες της δηλώσεις από την Εσση το μεσημέρι της Δευτέρας, είπε ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για «ό,τι έχει συμβεί στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση» από τον σχηματισμό της την περασμένη άνοιξη, προχωρώντας στην οδυνηρή παραδοχή ότι η εικόνα του Μεγάλου Συνασπισμού δεν είναι καθόλου καλή και ότι η κυβέρνηση έχει χάσει μέρος της αξιοπιστίας της. «Είναι σαφές ότι μετά τα αποτελέσματα στη Βαυαρία και στην Εσση δεν μπορούμε να συνεχίσουμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Αυτές οι εκλογές πρέπει να λειτουργήσουν ως σημείο καμπής για την κυβέρνηση» προσέθεσε, μην αποκλείοντας αλλαγές στα χαρτοφυλάκια.

Το μέγα ερώτημα, πάντως, που τώρα προκύπτει είναι ποιος θα διαδεχθεί τη Μέρκελ στην αρχηγία του CDU, μια θέση που εκείνη κράτησε επί σχεδόν δύο δεκαετίες, σφραγίζοντας την πολιτική ηγεμονία του κόμματος στην ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης. H ίδια αρνήθηκε να προκρίνει κάποιον για διάδοχο, αλλά η κούρσα ξεκίνησε.

Ηδη ο Φρίντριχ Μερτς, πρώην επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Χριστιανοδημοκρατών στην Μπούντεσταγκ, ο οποίος είχε αποχωρήσει από την κεντρική πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια, έθεσε υποψηφιότητα. Οπως και η γενική γραμματέας του CDU Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ, που προαλείφεται (ή, τουλάχιστον αυτή είναι η εκτίμηση των γερμανικών ΜΜΕ) για τη θέση. Την υποψηφιότητά του ανακοίνωσε και ο Γενς Σπαν, ο νεαρός υπουργός Υγείας που έγινε διάσημος πριν από λίγα χρόνια όταν έσπασε τα συντηρητικά ταμπού του κόμματος δηλώνοντας δημοσίως την ομοφυλοφιλία του.

Αλλά δεν θα είναι μόνοι. Υπάρχει πάντα η «άλλη Μέρκελ», η δημοφιλής υπουργός Αμυνας Ουρσουλα φον ντερ Λάινεν, ωστόσο αναλυτές δεν αποκλείουν την επιστροφή στο προσκήνιο ενός πολύ πιο γνωστού μας. Είναι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος στα 76 του (!) είναι κατά πολλούς η καλύτερη λύση για να ανακόψουν οι Χριστιανοδημοκράτες τις διαρροές ψήφων προς το AfD και να επαναφέρει τη χώρα σε μια πειθαρχία.

Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα είναι μια εκδίκηση του Σόιμπλε, σήμερα προέδρου της Μπούντεσταγκ, από την Ιστορία. Εκεί στην αρχή της ιστορίας μας, στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ο Σόιμπλε ήταν το φαβορί να διαδεχθεί τον Κολ. Ομως τότε τα σκάνδαλα που έπληξαν τους Χριστιανοδημοκράτες δεν τον άφησαν αλώβητο. Και έτσι η Μέρκελ βρήκε την ευκαιρία και πήρε το κόμμα σε ένα ιστορικό, όπως αποδείχθηκε, συνέδριο του CDU στην Εσση την άνοιξη του 2000. Η Εσση που τώρα την οδηγεί στο τέλος…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News