Στις 23 προηγούμενες απόπειρες να κερδίσει το βαρύτιμο τρόπαιο, από το 2017 μέχρι σήμερα, το είχε «αγγίξει» δύο φορές. Η πρώτη ήταν τον Αύγουστο του 2018 στο Τορόντο («Ρότζερς Καπ»), ανήμερα των εικοστών του γενεθλίων. Στον τελικό έπεσε πάνω στον Ράφα Ναδάλ… Η δεύτερη, το 2019 στη Μαδρίτη. Απέναντί του είχε τον Νόβακ Τζόκοβιτς… Σήμερα, ο αντίπαλός του δεν ήταν κάποιος από τους «Big-3». Τόσο ο Ισπανός όσο και ο Σέρβος είχαν αποκλειστεί. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η αποστολή του ήταν εύκολη.

Ο 23χρονος Ρώσος, Αντρέι Ρούμπλεφ, που επίσης διεκδικούσε το πρώτο του Masters, τον τελευταίο ενάμισι χρόνο βρισκόταν σε εξαιρετική φόρμα, έχοντας κατακτήσει έξι τίτλους – και με αξιοθαύμαστα ποσοστά επιτυχίας στους τελικούς (επτά νίκες, δύο ήττες). Εκανε καταπληκτικά παιχνίδια και στη διάρκεια αυτής της εβδομάδας, αποκλείοντας τον Ναδάλ. Και, πριν απ’ αυτόν, τον Ρομπέρτο Μπαουτίστα Αγκούτ. Εφτασε στον τελικό με φόρα, γεμάτος αυτοπεποίθηση. Ο Στέφανος, όμως, που καιρό τώρα παίζει κυριαρχικό τένις ακόμη κι όταν χάνει, ήταν αποφασισμένος να μη φύγει από το μικρό πριγκιπάτο της Κυανής Ακτής χωρίς την έκτη του Κούπα. Κυριάρχησε από την αρχή του ματς, και νίκησε με 2-0 σετ (6-3, 6-3) σε μόλις 71 λεπτά.

Εκτός από τον Ρούμπλεφ, που του είχε στερήσει τον τίτλο στο περυσινό «πεντακοσάρι» του Αμβούργου (αν και ο «Τσιτσιφάστ» προηγείτο με 5-3 στο τρίτο σετ του τελικού) και τον είχε αποκλείσει εφέτος στον ημιτελικό του Ρότερνταμ, ο κορυφαίος έλληνας τενίστας όλων των εποχών είχε να αντιμετωπίσει και τους «δαίμονές» του έπειτα από οκτώ χαμένους τελικούς σε 13 συμμετοχές. Εκείνος ο τίτλος που κατέκτησε στη Μασσαλία στις 23 Φεβρουαρίου 2020, ήταν -μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής- ο τελευταίος του.

Ο… λογαριασμός άνοιξε το 2018. Εκείνη τη χρονιά κέρδισε στη Στοκχόλμη και ηττήθηκε στη Βαρκελώνη και στο Τορόντο. Το 2019 θριάμβευσε στη Μασσαλία, στο Εστορίλ και στο Λονδίνο, κι έχασε στη Μαδρίτη, στο Ντουμπάι και στο Πεκίνο. Το 2020 νίκησε, πάλι, στη Μασσαλία, όμως απέτυχε στους τελικούς της Βιέννης και του Ντουμπάι. Μέσα στο 2021 ατύχησε στο Ακαπούλκο (Μέξικαν Οπεν). Ενδιαμέσως, αποκλείστηκε τρεις φορές στα ημιτελικά ενός Γκραν-Σλαμ: δύο στην Αυστραλία και μια στο Ρολάν Γκαρός. Είναι φανερό οτι ο Στέφανος φτάνει με σχετική ευκολία στην «πηγή», όμως στο τέλος κάτι συμβαίνει και… δεν πίνει νερό. Το «άγχος του τελικού» τον βαραίνει πολύ περισσότερο απ’ ό,τι άλλους αθλητές.

Στο Μόντε Κάρλο κατάφερε να το δαμάσει. Και φάνηκε, για ακόμη μια φορά, οτι το χώμα είναι η αγαπημένη του επιφάνεια. Το παραδέχτηκε την παραμονή του τελικού, στο SDNA: «Ξεκίνησα στη Γλυφάδα σε πέντε χωμάτινα γήπεδα. Δεν είχαμε σκληρά, οπότε μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον μόνο με χώμα, κι έχτισα το τένις μου πάνω σε αυτό. Επαιζα πάρα πολύ στο χώμα. Την ξέρω καλά την επιφάνεια, νιώθω άνετα, σαν να παίζω στο σπίτι μου». Το διαπίστωσε στην πράξη ο αντίπαλός του στους ημιτελικούς, Νταν Εβανς. Αν και είχε αποκλείσει τον Τζόκοβιτς, ηττήθηκε (6-2, 6-1) από τον έλληνα πρωταθλητή σε μόλις 69 λεπτά.

Αυτό το τρόπαιο, το πιο σημαντικό στη μέχρι τώρα καριέρα του μαζί με εκείνο του ATP Finals, αποτελεί για τον Τσιτσιπά και μια ένεση ηθικού, την οποία φαίνεται να χρειάζεται. Οχι τόσο για τις αναμετρήσεις του με τα τρία «ιερά τέρατα» του τένις, με τα οποία τα καταφέρνει περίφημα (σε σύνολο 18 αγώνων με τον Τζόκοβιτς, τον Φέντερερ και τον Ναδάλ μετράει έξι νίκες), όσο για τα παιχνίδια του με τους υπόλοιπους υποψήφιους διαδόχους τους. Αυτούς που πρέπει να ξεπεράσει για να δικαιώσει όσους τον θεωρούν ως το «next big thing» στο τένις. Ο Μεντβέντεφ έχει, ήδη, να επιδείξει τρία Masters, ο Ζβέρεφ άλλα τόσα, ο Τιμ ένα. Ο Μεντβέντεφ έχει παίξει και σε δύο τελικούς Γκραν-Σλαμ. Ο Ζβέρεφ σε έναν. Ο Τιμ σε τέσσερις. Αλλά ο Στέφανος έχει δύο μεγάλα «ατού»: την ηλικία του (τον Αύγουστο θα κλείσει τα 23), και το οτι είναι ανταγωνιστικός, ακόμη και στις επιφάνειες που δεν είναι οι αγαπημένες του (σκληρή και χορτάρι).

Μην τον φοβάστε, τον Τσιτσιπά. Είναι… γεννημένος για την κορυφή. Εχει, ήδη, πετύχει πολλά. Κι αν σας φαίνεται οτι θα ‘πρεπε να έχει καταφέρει περισσότερα, μην το ξεχνάτε: ούτε τέσσερα χρόνια δεν έχουν περάσει από την πρώτη του συμμετοχή σε μεγάλο τουρνουά, στη Σανγκάη, όπου ταξίδεψε χάρη στη… χορηγία στενής του συγγενούς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News