Εγκατέλειψε άρον άρον την Αυστραλία και μετέβη στο Ισραήλ πριν από περισσότερα από δώδεκα χρόνια λόγω μίας σειράς καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση κοριτσιών που φοιτούσαν στο σχολείο που διηύθυνε στη Μελβούρνη. Μάλιστα για να αποφύγει την έκδοσή της προσποιούνταν ότι έπασχε από μία ψυχική ασθένεια και το ανώτατο δικαστήριο του Ισραήλ χρειάστηκε έξι χρόνια και εβδομήντα συνεδριάσεις για να αποφανθεί τελικά ότι ψευδόταν και είναι σε θέση να εκδοθεί για να υποστεί τις συνέπειες των απεχθών πράξεών της. 

Ετσι, την περασμένη Τετάρτη, έξι χρόνια αφότου η αστυνομία της Μελβούρνης απαίτησε πρώτη φορά την έκδοσή της, η υπερορθόδοξη εβραία εκπαιδευτικός Μάλκα Λέιφερ μετήχθη από το Τελ Αβίβ στη Φρανκφούρτη και στη συνέχεια στην Αυστραλία  ενώ την επομένη η 54χρονη γυναίκα εμφανίστηκε ενώπιον δικαστηρίου της Βικτώριας. Κατηγορείται για 74 περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης κατά την περίοδο που ήταν διευθύντρια του Adass Ιsrael School, ενός υπερορθόδοξου εβραϊκού σχολείου θηλέων της Μελβούρνης, με αρκετά από τα τουλάχιστον οχτώ φερόμενα θύματά της να υποστηρίζουν ότι βιάστηκαν από την πρώην διευθύντριά τους. 

Εκείνη αρνείται τις κατηγορίες και δηλώνει αθώα, αλλά το 2015 ένας αυστραλός δικαστής αναγνώρισε τις αιτιάσεις της Ντάσι Ερλιχ, μίας εκ των βασικών κατηγόρων της, υποχρεώνοντας το εβραϊκό σχολείο το οποίο διηύθυνε η Μάλκα Λέιφερ από το 2003 έως το 2008 να της καταβάλει αποζημίωση ύψους 1,2 εκατ. δολαρίων. 

Η υπόθεση αναδεικνύει πόσο ακόμα πιο επώδυνη και πολύπλοκη, ειδικά όσον αφορά την αποκάλυψή της, μπορεί να καταστεί η σεξουαλική κακοποίηση ανήλικων κοριτσιών, όταν ο θύτης δεν είναι άνδρας αλλά γυναίκα και μάλιστα εκπαιδευτικός. Η 34χρονη Ερλιχ θεωρεί ότι η πρώην δασκάλα της εκμεταλλεύτηκε τον ρόλο της ως εκπαιδευτική και θρησκευτική καθοδηγήτρια στο ασφυκτικό και αντίθετο σε κάθε μορφή σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης πλαίσιο μίας κοινότητας υπερορθόδοξων εβραίων.

Σύμφωνα με την Ερλιχ, η Λέιφερ γνώριζε ότι αντιμετώπιζε προβλήματα με την αυταρχική μητέρα της. «Είχε ήδη δείξει ενδιαφέρον για την μεγαλύτερη αδελφή μου. Ετσι όταν με πλησίασε μου είπε ότι γνώριζε τι συνέβαινε στο σπίτι και πως μπορούσε να με βοηθήσει», είχε αναφέρει το φερόμενο θύμα στο δικαστήριο το 2015.

Η διευθύντρια άρχισε να παραδίδει στη μαθήτρια ιδιαίτερα μαθήματα θρησκευτικών, κατά τη διάρκεια των οποίων συνήθιζε να την αγγίζει κάτω από τα ρούχα της. Στη συνέχεια, σύμφωνα πάντα με τη μαρτυρία της κύριας κατηγόρου, όταν έφτασε στην ηλικία των 15, 16 ετών, οι επαφές άρχισαν να καθίστανται ολοένα περισσότερο σεξουαλικές με τελική κατάληξη τον βιασμό.

Φέρεται επίσης ότι η Λέιφερ δικαιολογούσε τις όποιες πράξεις της υποστηρίζοντας πως στόχος της ήταν προετοιμάσει την ανήλικη μαθήτριά της για τον γάμο. «Η λέξη “σεξ” δεν προφερόταν ποτέ. Ημασταν καλυμμένες, ουσιαστικά από τον λαιμό μέχρι τα πόδια. Ποτέ δεν μιλήσαμε για τα σώματα μας, ποτέ δεν είπαμε το παραμικρό που να σχετίζεται με την σεξουαλική μας ταυτότητα», είχε επισημάνει επίσης η Ερλιχ, η οποία επί χρόνια δίσταζε ή μάλλον φοβόταν να αποκαλύψει όλα όσα υπέστη. Προφανώς την συγκρατούσε το γεγονός ότι η διευθύντρια του σχολείου της έχαιρε της εκτιμήσεως και της εμπιστοσύνης των μελών της κοινότητας Adass, μιας ομάδας 150 περίπου οικογενειών υπερορθόδοξων εβραίων που ζουν στην Μελβούρνη

«Η κοινότητα ήταν το σχολείο και το σχολείο ήταν η κοινότητα. Καθώς ήταν διευθύντρια του σχολείου, όλοι την θαύμαζαν και την εξιδανίκευαν», εξήγησε η Ερλιχ η οποία βρήκε το θάρρος να μιλήσει και να προβεί σε καταγγελίες πολλά χρόνια μετά, έχοντας υποβληθεί σε ψυχοθεραπεία. Στη συνέχεια το παράδειγμά της ακολούθησαν και άλλες πρώην μαθήτριες του σχολείου, συμπεριλαμβανομένων και των δύο μεγαλύτερων αδελφών της Ερλιχ, οι οποίες επίσης υποστήριξαν πως κακοποιήθηκαν σεξουαλικά από την πρώην δασκάλα τους στο σχολείο, στην κατασκήνωση όπου μετέβαιναν οι μαθήτριες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού αλλά και στο σπίτι της πρώην διευθύντριάς τους.   

Οταν έγιναν οι πρώτες καταγγελίες το 2008, η Λέιφερ μαζί με τον σύζυγό της και τα πέντε τους παιδιά εγκατέλειψαν την Αυστραλία με απόλυτη μυστικότητα και μετέβησαν στο Τελ Αβίβ.  Επί χρόνια το Ισραήλ αγνοούσε τα αιτήματα των αρχών της Αυστραλίας για την έκδοσή της. H Λέιφερ συνελήφθη τελικά από τις ισραηλινές αρχές το 2014 και τέθηκε σε κατ΄οίκον περιορισμό ενώ στη συνέχεια ένα δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν ήταν σε θέση να παραστεί σε δίκη λόγω της ιδιαίτερα κλονισμένης ψυχικής της υγείας. Μετά, ωστόσο, στο πλαίσιο μίας ιδιωτικής έρευνας αποκαλύφθηκε ότι ζούσε μία φυσιολογική ζωή σε έναν οικισμό στη Δυτική Οχθη όπου είχε εγκατασταθεί μαζί με την οικογένειά της.

Αλγεινή εντύπωση είχαν προκαλέσει εκείνη την περίοδο, αναφέρει ο Guardian στο ρεπορτάζ του, καταγγελίες σύμφωνα με τις οποίες ο πρώην υπουργός Υγείας του Ισραήλ και νυν υπουργός Στέγασης και Κατασκευών Γιαακόβ Λίτζμαν – ο οποίος ανήκει στην ίδια με την Λέιφερ υπερορθόδοξη σέχτα  – άσκησε πιέσεις στους ψυχιάτρους που εξέτασαν την κατηγορούμενη ούτως ώστε να αποφανθούν πως δεν μπορούσε να εκδοθεί ούτως ώστε να δικαστεί.

Εννοείται πως ο ίδιος έσπευσε να αρνηθεί τις κατηγορίες ενώ μετά την καταδικαστική απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου του Ισραήλ, άνοιξε ο δρόμος για την έκδοσή της. Τώρα τον λόγο έχει η Δικαιοσύνη της Αυστραλίας. Πρέπει όμως να επισημανθεί πως δίχως την αποφασιστικότητα, την επιμονή και την τόλμη των θυμάτων της, η φερόμενη ως κατά συρροή παιδόφιλη πιθανώς να μην καλούνταν ποτέ να λογοδοτήσει.