Οι εικόνες από την Ιαπωνία δείχνουν ξεκάθαρα ότι η καταστροφή είναι βιβλική, ενώ συνεχείς είναι οι μετασεισμοί. Η ισχυρή σεισμική δόνηση 8,9 βαθμών που σημειώθηκε το πρωί της Παρασκευής 11 Μαρτίου 2011, ανοικτά των βορειοανατολικών ακτών της Ιαπωνίας, έγινε ιδιαίτερα αισθητή ακόμα και στο Τόκιο, σε μια απόσταση μεγαλύτερη των 400 χιλιομέτρων. Δεν χρειάζεται να είσαι επιστήμονας για να αντιληφθείς ότι πρόκειται για τον ισχυρότερο σεισμό που σημειώνεται στη χώρα τα τελευταία 140 χρόνια.

Η Ιαπωνία, βρίσκεται στην ένωση 4 τεκτονικών πλακών. Κάθε χρόνο εκεί σημειώνεται, περίπου, το 20% των ισχυρότερων σεισμών στον πλανήτη.

Το τσουνάμι (tsu=λιμάνι και nami=κύμα), εκδηλώνεται με κύματα που – στα βαθιά νερά των ωκεανών (μέσο βάθος 4500 μέτρα) – οδεύουν με ταχύτητα 210 μέτρων/δευτερόλεπτο ή 756 χιλιομέτρων/ώρα. Δηλαδή, παραπάνω από το μισό της ταχύτητας του ήχου στην ατμόσφαιρα της Γης. Τα κύματα αυτά διαδίδονται με μέτωπα κυμάτων που μπορούν να πλησιάσουν σε πλάτος ακόμα και τη γήινη περίμετρο και οδεύουν με σύνηθες μήκος κύματος της τάξης των 50-400 χιλιομέτρων.

Πριν χτυπήσει ένα ισχυρό τσουνάμι, η στάθμη της θάλασσας χαμηλώνει και το νερό αποτραβιέται από την ακτή, δίνοντας την εντύπωση ότι «όλη η θάλασσα έφυγε προς τα πίσω». Αυτό είναι ένα πολύτιμο σημάδι για όσους βρίσκονται σε περιοχή που πρόκειται να χτυπήσει τσουνάμι που δεν διαθέτει σύστημα πρόγνωσης ή αν στο συγκεκριμένο σημείο δεν υπάρχει πρόσβαση σε Μ.Μ.Ε…

Ο διαθέσιμος χρόνος, από τη στιγμή που το νερό αποτραβιέται από την ακτή έως το χτύπημα του τσουνάμι, είναι ελάχιστος, γύρω στα 5 λεπτά. Ειδικά, από την εμφάνιση του τσουνάμι στον ορίζοντα έως το χτύπημα, ο χρόνος είναι πλέον εντελώς μηδαμινός και ένας πρακτικός κανόνας λέει ότι «αν το δεις να έρχεται, δεν προλαβαίνεις να φύγεις».

Ένα από τα πλέον καταστρεπτικά τσουνάμι της σύγχρονης ιστορίας (και αυτό με τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπινων θυμάτων) εκδηλώθηκε μετά τον σεισμό της 26ης Δεκεμβρίου 2004 στην Ινδονησία, το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα σχεδόν 250.000 νεκρούς και τεράστιες υλικές ζημιές. Ως μέγεθος, το μεγαλύτερο στην ιστορία τσουνάμι, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, ήταν αυτό που δημιουργήθηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα (Ινδονησία) το 1883. Το μέγιστο ύψος των κυμάτων που δημιουργήθηκαν έφτασε τα 40 μέτρα.

Αν δεν είχε χτυπήσει την Ευρώπη τσουνάμι, πιθανώς οι Άγγλοι να ένιωθαν περισσότερο… Ευρωπαίοι. Το κύμα ήρθε από τη Νορβηγία, είχε ύψος τουλάχιστον 10 µέτρων και κατέκλυσε, µε ταχύτητα 40 χιλιοµέτρων ανά ώρα, το λεπτό κοµµάτι γης που ένωνε το έδαφος που σήµερα είναι η Βρετανία µε την υπόλοιπη ήπειρο. Συνέβη µια µέρα του 6.100 π.Χ. Ήταν το πιο ισχυρό τσουνάµι στην Ιστορία και µεταµόρφωσε σε λίγα λεπτά µια χερσόνησο σε νησί.

Οι δορυφόροι μπορούν με τα ραντάρ τους έγκαιρα να εντοπίσουν το θαλάσσιο «μέτωπο» που δημιουργεί ένα τσουνάμι, σύμφωνα με μια πρόσφατη αμερικανική επιστημονική μελέτη. Η ανακάλυψη ανατρέπει την επικρατούσα αντίληψη ότι ένα τσουνάμι στον ανοικτό και βαθύ ωκεανό είναι πολύ αδιόρατο για να γίνει αντιληπτό στην επιφάνεια του νερού. Μετά το τσουνάμι του 2004, οι κυβερνήσεις έχουν θέσει σε εφαρμογή συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης, μεταξύ άλλων ένα που βασίζεται σε σημαδούρες με αισθητήρες στη μέση του ωκεανού, ώστε να ανιχνεύσουν έγκαιρα τα κύματα από τυχόν τσουνάμι. Όμως το σύστημα αυτό θεωρείται ανεπαρκές, καθώς οι σημαδούρες δεν μπορούν να τοποθετηθούν παντού, με συνέπεια τεράστιες περιοχές των ωκεανών να μένουν ακάλυπτες. Ένα άλλο σύστημα προειδοποίησης χρησιμοποιεί αισθητήρες όχι στην επιφάνεια του νερού, αλλά στο βυθό, που μετρούν μεταβολές στην πίεση, σε περίπτωση που δημιουργηθεί τσουνάμι.

Λιγότερο από μία ώρα μετά τον σεισμό, ο αριθμός των μηνυμάτων (tweets) που είχαν αναρτηθεί στο Twitter – μόνο από χρήστες που βρίσκονται στο Τόκιο – είχε ξεπεράσει τα 1.200 ανά λεπτό, σύμφωνα με το site Tweet-o-Meter.

Στο Facebook δημιουργήθηκαν – σε ελάχιστα λεπτά – πολυάριθμες σελίδες και ομάδες για το όλο θέμα. Ταυτόχρονα, η Google δημιούργησε μια διαδικτυακή υπηρεσία για τους κατοίκους της Ιαπωνίας που δεν μπορούν να βρουν τα μέλη της οικογένειάς τους.

Πηγή: wikipedia.

Διαβάστε, επίσης και το άρθρο του Αλέκου Λασκαράτου στο protagon

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News