Τα παραθαλάσσια μπαράκια της Ιταλίας με τις… ομπρελοξαπλώστρες θέλει να βάλει σε κάποια σειρά ο Μάριο Ντράγκι. Περί αυτού μας διαβεβαιώνουν οι λονδρέζικοι Times, υποστηρίζοντας ότι η κατάσταση που επικρατεί στις παραλίες εμποδίζει τη «μάχη» του πρωθυπουργού της Ιταλίας εναντίον εκείνου του φαινομένου που οι ίδιοι ονομάζουν «crony capitalism».

Οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν μία φράση η οποία στο λεξικό οικονομικών όρων αποδίδεται ως διαπλοκή των επιχειρηματιών με το κράτος. Οσον αφορά το συγκεκριμένο πεδίο του επιχειρείν, τις ομπρελοξαπλώστρες δηλαδή, οι Times έχουν τη γνώμη ότι επάνω τους αυτός ο εξοβελιστέος «crony capitalism» έχει απλώσει ξένοιαστος την αρίδα του νιώθοντας πως είναι «ισχυρός».

Η απόφαση του Ντράγκι να ασχοληθεί και με τις παραλίες –αφού τελείωσε η παραθεριστική σεζόν, έστω– σχετίζεται με την πίστη του στον θεωρητικώς πούρο καπιταλιστικό ανταγωνισμό, χωρίς «μέσον» και αφανή χείρα βοηθείας από πολιτικούς παράγοντες, ιδίως τώρα που η χώρα πρέπει να ανακάμψει από την οικονομική ασφυξία της πανδημίας με τα κονδύλια της Κομισιόν.

Οι Βρεττανοί μάλλον ενστερνίζονται απόψεις που επιμένουν ότι ο Ντράγκι θα επιτύχει μόνο αν αντισταθεί στους 12.000 ιδιοκτήτες παραθαλάσσιων μπαρ «οι οποίοι κερδίζουν περιουσίες» έχοντας καλύψει τις μισές αμμουδιές της Ιταλίας με ενοικιαζόμενες ομπρελοξαπλώστρες.

Βέβαια, στο ρεπορτάζ τους οι Times βασίζονται πολύ στις εκτιμήσεις της «πράσινης» οργάνωσης Legambiente η οποία προέρχεται από το (γερμανικής αφετηρίας) αντιπυρηνικό κίνημα παρελθουσών δεκαετιών. Αυτοί οι οικολόγοι ισχυρίζονται ότι οι επιχειρηματίες της παραλίας «είναι πολύ ισχυρό λόμπι» και ότι διαθέτουν «τεράστια πολιτική επιρροή».

Οι ίδιοι εξυμνούν τον Ντράγκι για τη «νίκη» του επί «όλων των λόμπι και των κομμάτων» και δηλώνουν ότι πλέον πρέπει οπωσδήποτε να νικήσει και τους ενοικιάζοντες ομπρελοξαπλώστρες: «Θα είναι τρομερός ο αντίκτυπος της ήττας του, αν δεν τα καταφέρει» λένε. Στην πραγματικότητα, η ενόχληση των οικολόγων αφορά την ιδιωτικοποίηση των ιταλικών παραλιών.

Με δεδομένο ότι δημοφιλείς παραλίες, όπως του Ρίμινι, έχουν καλυφθεί σε ποσοστό 90% από το επιχειρηματικό συμφέρον (ομπρελοξαπλώστρες), οι «πράσινοι» ζητούν από την κυβέρνηση άμεση δράση: «Το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση δεν έχει θέσει όρια. Ελεύθερα έχουν μείνει μόνο τα άσχημα και ρυπαρά κομμάτια των παραλιών».

Προσθέτουν ότι τα ενοίκια που καταβάλλουν οι επιχειρηματίες στους δήμους είναι υποπολλαπλάσια των κερδών τους και εξηγούν τη διαπλοκή των επιχειρηματιών με τους ΟΤΑ πολύ απλά: «Οι δήμαρχοι αρέσκονται να δίνουν άδειες. Ετσι δεν χρειάζεται να φροντίζουν τις παραλίες, ενώ αποκτούν και την εύνοια των ντόπιων καταστηματαρχών».

Το 2018 η συγκυβέρνηση Λέγκας και «Πεντάστερων» επεξέτεινε όλες τις σχετικές άδειες μέχρι το 2033. Οι μαγαζάτορες beach club, από την πλευρά τους, βρήκαν το μέτρο δίκαιο. Ο Ντράγκι πρέπει τώρα να επιλέξει με ποια πλευρά θα πάει. Ο νέος νόμος περί ανταγωνισμού ίσως λύσει το πρόβλημα, επιβάλλοντας συμβάσεις με χρονοδιακόπτη, δηλαδή με μικρότερη ισχύ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News