Η Γκιουλέι φόρεσε μιαν απλή ασπρόμαυρη μαντήλα, η Σεβντέ διάλεξε μια μωβ (ασορτί με την πουκαμίσα της), η Νουρτσάν μιαν ανοιχτόχρωμη που την έδεσε σαν εσάρπα, ενώ η Γκιονούλ διάλεξε ένα εκτυφλωτικό μπλε ελεκτρίκ χρώμα για τη μαντήλα της. Κι όλες μαζί, αυτές οι τέσσερις βουλευτίνες, μπήκαν μαντηλοδεμένες στην αίθουσα της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης… Οι ίδιες θεώρησαν ότι βρέθηκαν στην αιχμή της πρωτοπορίας, ότι συμβόλισαν τη ρήξη με ένα ταμπού κι ότι έκαναν τομή στα γεγονότα. Η πραγματικότητα είναι ακριβώς αντίστροφη και η «θριαμβευτική» τους είσοδος έγινε σε μια μισοάδεια αίθουσα, από την οποία απουσίαζαν όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων – πλην ενός μικρού και φρεσκοσχηματισμένου…

Το είπαν «πρεμιέρα» επειδή, ύστερα από 14 χρόνια, ξαναμπήκε η μαντήλα (το χιτζάμπ, που καλύπτει κεφάλι και λαιμό) στην τουρκική Βουλή, στη συνέχεια ενός νόμου που ακύρωσε την απαγόρευση στη χρήση της μαντήλας στους δημόσιους χώρους. Ο πρωθυπουργός Τ. Ερντογάν χαιρέτισε την εφαρμογή της «δημοκρατικής μεταρρύθμισης» που είχε προωθήσει, ενώ από πολλές πλευρές ακούστηκαν έντονες επικρίσεις.

Καταρχάς, διότι πλανάται η υποψία εκλογικών σκοπιμοτήτων – καθώς τον Μάρτιο 2014 θα γίνουν δημοτικές εκλογές, τον Αύγουστο 2014 Προεδρικές και κανείς δεν αποκλείει και τον ενδεχόμενο πρόωρων βουλευτικών εκλογών. «Αυτές οι κυρίες εξελέγησαν το 2011 και δεν φορούσαν μαντήλα τότε!» ήταν το σχόλιο που τις έθιξε. Έσπευσαν λοιπόν οι ίδιες να εξηγήσουν, ότι αισθάνθηκαν την ανάγκη να φορέσουν τη μαντήλα μετά ένα προσκύνημα που έκαναν πρόσφατα στη Μέκκα. «Η μαντήλα είναι ένα θέμα που αφορά τη σχέση του πιστού με τον Θεό» προσέθεσαν και ζήτησαν τον «σεβασμό» στην επιλογή τους.

Αυτή η επιλογή επικρίθηκε όμως επίσης, διότι θεωρήθηκε ως άλλη μία ένδειξη «εκμετάλλευσης της θρησκείας» από το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ. Στο σχετικό δημοσίευμα της «Monde» αναφέρεται, πως μολονότι σε όλη τη χώρα φορούν μαντήλα τα 2/3 των γυναικών (για λόγους θρησκευτικής πεποίθησης ή παράδοσης), στην Τουρκία υπάρχει ακόμη μια ισχυρή κοσμική τάση που προσπαθεί να υπερασπιστεί το έργο του Κεμάλ Αττατούρκ.

Ωστόσο, σημειώνεται, το θέμα της μαντήλας δεν προκαλεί πια αντιπαραθέσεις – σε αντίθεση με αυτό που είχε συμβεί προ ετών, το 1999, όταν η μαντήλα της Μερβέ Καβακτσί (του ισλαμιστικού κόμματος της Αρετής) προκάλεσε τη μήνι του τότε πρωθυπουργού Μπ. Ετζεβίτ. Η βουλευτίνα εξεδιώχθη από την αίθουσα της Ολομέλειας, εξέπεσε του βουλευτικού της αξιώματος, της αφαιρέθηκε η τουρκική ιθαγένεια και αυτο-εξορίστηκε τελικά στις ΗΠΑ…

Το σημείο αυτό εξάλλου υπογραμμίσθηκε ιδιαίτερα στη «Χουριέτ» – όπου θεωρήθηκε μέγα δημοκρατικό επίτευγμα το γεγονός ότι η είσοδος των 4 μαντηλοδεμένων γυναικών έγινε ανεκτικά δεκτή από τα αντιπολιτευτικά κόμματα.

Πολιτικά, ίσως να ήταν σωστή η υποστολή της σημαίας, αφού μάλιστα έχει αλλάξει ο νόμος. Αναμφίβολα ωστόσο, η μαντήλα είναι μια επιπλέον ένδειξη διάκρισης. Μαζί με το ξεχειλωμένο στα γόνατα παντελόνι της προσευχής (τις Παρασκευές) και η μαντήλα δίνει ένα σήμα «αλληλεγγύης» στους «αδελφούς», ενώ συνδυάζεται με μια συγκεκριμένη συμπεριφορά. Τα μαγιό, τα μπαιν-μιξτ και τα ετερόφυλα αγκαζέ, για τις μαντηλοδεμένες είναι πια παρελθόν. Το μέλλον τους έρχεται απ΄ τα βάθη του παρελθόντος κι έχει τη βαριά μυρωδιά του πολυκαιρισμένου, κάτι σαν μούχλα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News